شنبه ۲۹ ارديبهشت ۱۴۰۳ - 2024 May 18
پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران    *    پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران     *     پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران     *     پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران     *    پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران     *    پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران     *     پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران     *     پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران     *     پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران     *     پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران     *     پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران      
۰۸ آبان ۱۳۹۴ - ۲۰:۴۱
قبل از موبایل چی داشتیم؟

تیتر20 – یحیی امیری – برای همه شماها که این روز ها در دو نقطه از روستا،شهر،کشور،داخل اتوبوس،سوار کشتی و حتی در دامنه کوه های بلند بالا با هراندازه صدا (بلند،کوتاه،آهسته،زیاد) می توانید با شخص مورد نظر خود ارتباط برقرار کنید و حرف بزنید عجیب باشد که انجام چنین کاری در گذشته های نه چندان دور،امکان پذیر نبود مگر اینکه یک نفر به عنوان تلفنچی واسطه کار باشد.
به گفته جعفر شهری که خود مدتی با ماهی 30 تومان حقوق تلفنچی شده بود وارد شدن در این کار مستلزم یک تا دو سه سال کار مجانی بود تا شخصی بتواند فوت و فن تلفنچی گری را یاد بگیرد و نام اشخاص و شماره اش را حفظ کند. اداره تلفن 12 دستگاه 220 شماره ای داشت و در جمع 2200شماره می شد که 440 شماره اش به مقامات بالا و اماکن و مراکز سری و مانند آن که شماره اش در راهنمای تلفن نیامده بود، شماره اشتباه می شد و خط روی خط می آمد و مشاجره ای صورت می گرفت، نگو و نپرس داستان ها دارد.
سال 1265 شمسی برای اولین بار یک رشته سیم تلفن بین تهران و شاهزاده عبدالعظیم به طول 8/7 کیلومتر توسط "بوآتال" بلژیکی که امتیاز راه آهن شوش- شهر ری (بین دو ایستگاه ماشین دودی) را گرفته بود احداث شد. وزارت تلگراف در سال 1302 با مشارکت زیمنس تاسیس شد و مرکز مخابرات در سال1316 دارای 600 شماره تلفن گردید این تعداد در سال 1337 به 12 هزار شماره رسید و ارتباط بین شهری به این آسانی ها نبود، باید می رفتید اداره تلفن، تلفنچی در شهر مورد نظر شما،شخص مورد نظر شما را به تلفنخانه دعوت می کرد و می توانستید دو سه دقیقه تلفنی با هم حرف بزنید، صدا آنقدر بد و ضعیف بود که دو طرف باید فریاد می کشیدند و هر چه بین شما گفته می شد افراد داخل تلفنخانه می شنیدند.
داشتن یک خط تلفن در خانه سبب مباهات و فخرفروشی نزد اهالی محل بود آنها که تلفن نداشتند به خانه آنکه تلفن داشت می رفتند و پس از یکی دو ساعت تلاش خبر فوری خود را به مخاطب خود می دادند.
موبایل سال 1373 وارد ایران شد با تعداد محدودی آغاز به کار کرد، افرادی که موبایل داشتند فخر می فروختند و تا چند سال دارنده موبایل برای نشان دادن تشخص خود در هر جمعی حاضر می شد دست کم یکی دوبار به این و و آن زنگ می زد. موبایل یک ثروت نقدی و شخصی بود. مدتی وارد بازار سیاه شد و تا 2 ملیون تومان قیمت پیدا کرد.
حالا همه کس موبایل دارد، رفته گر محله، باغبان، کارگر ساختمانی و نظافتچی خانه ها و حتی چوپان ها و شالیکار ها.. حالا با 20 هزار تومان می شود یک خط موبایل خرید ولی گوشی؟
اما گوشی ها همچنان قیمت دارند ومدل های مختلف کماکان سبب فخر فروشی می شوند.

ارسال نظرات
موضوعات روز