تیتر۲۰- آخرین آمارهای رسمی، جریانی تلخ در اقتصاد ایران را به نمایش میگذارد؛ اینکه تورم عمیقتر شده و به دنبال آن، سفره مردم کوچکتر. این در شرایطی است که بارها از زبان مقامات ارشد دولت سیزدهم، ادعا و وعده کاهش تورم را میشنیدیم، اما آنچه که در مقابل اقتصاددانان هشدار میدادند، وضعیت قرمز شاخصهای اقتصادی بود.
آخرین گزارش مرکز آمار ایران نشان میدهد که تورم ماهانه آذر برابر با ٢.٩ درصد بوده که از یکسو ۰.۷ واحد درصد نسبت به آبان افزایش یافته است و از سوی دیگر، بالاترین تورم ماهانه از اردیبهشت ماه امسال محسوب میشود.
نکتهای که در میان این آمارها مشاهده میشود، نشانهای است که تورم، سفره خانوار را گرفته است؛ چراکه براساس گزارش مرکز آمار، تورم ماهانه برای گروههای عمده «خوراکیها، آشامیدنیها و دخانیات»، ۴.١ درصد گزارش شده که این رقم نیز بالاترین تورم ماهانه از ابتدای سال است.
تورم نقطهبهنقطه دوباره اوج گرفت
تورم نقطه به نقطه در آخرین ماه پاییز نسبت به آبان افزایش یک واحد درصدی را ثبت کرد و به ۴۰.۲ درصد رسید تا پس از ۵ ماه دوباره شاهد بازگشت تورم نقطهبهنقطه به بالای سطح ۴۰ درصد باشیم.
افزایش تورم نقطه به نقطه در شرایطی است که بانک مرکزی تورم ۲۵ درصدی را برای سال ۱۴۰۲ در نظر گرفته بود که با این شرایط دستیابی به این هدف تورمی ناممکن به نظر میرسد.
در آذر ماه ۱۴۰٢، تورم سالانه برای خانوارهای کشور به ۴۴.۴ درصد رسیده که که نسبت به آبان، ۰.۵ واحد درصد کاهش یافته است.
ارز هست، اما نه برای کنترل تورم
در همین رابطه، علی سعدوندی، اقتصاددان در یادداشتی در فضای مجازی نوشت: سال کنترل تورم با شکست نسبی در تحقق هدف به پایان رسید.
او با کلامی مزاحگونه خطاب به مقامات دولت سیزدهم عنوان کرد: ارز که کنترل شد، مسکن که نزولی شد، بورس را عامل تورم میدانستید و متوقف شد، رشد نقدینگی را که تا حدی کند کردید، بانکها را که کنترل ترازنامه کردید، پس چه شد؟ انتظارات تورم کنترل نشد و بانک مرکزی با تحمیل هزینه فراوان، در تحقق هدف ناکام ماند.
این اقتصاددان عنوان کرد: ارز هست، زیاد هم هست، ولی برای زیرساخت و کنترل تورم نیست.
مجید سلیمیبروجنی، کارشناس افتصادی نیز در یادداشتی عنوان کرد: در دهه گذشته رشد اقتصاد ایران بیثبات بوده و عمدتا منفی بوده است. تحریمها تاثیر اقتصادی قابل توجهی داشته است.
وی افزود: دورههای پی در پی تحریمهای اعمال شده علیه ایران باعث کاهش قابل توجه تولید ناخالص داخلی شده است. عدم رشد اقتصادی با تورم بالا همراه شده است که به کاهش قدرت خرید در شرایط واقعی کمک کرده است.
این کارشناس اقتصادی تصریح کرد: با نگاهی به توزیع مصرف خانوارها، فقیرها در دوران رکود بیشترین آسیب را متحمل شدند و در دورههای رونق اقتصادی کمترین نفع را بردند. دهکهای فقیر مجبور شدهاند برای درآمد خود به طور فزایندهای به دستمزدها و درآمدها خوداشتغال متکی باشند، زیرا ارزش یارانههای نقدی کاهش یافته است.
سلیمیبروجنی خاطرنشان کرد: در دورههای کاهش رشد اقتصادی، افزایش فقر ناشی از کاهش ارزش واقعی درآمد حاصل از دستمزدها و خوداشتغالی بود. بر همین اساس، از آنجا که درآمد خانوارها بر اثر تورم کاهش مییابد، آنها مجبور به کاهش مصرف شدند و بسیاری از خانورها را به عمق فقر سوق داده است./خبرآنلاین