” استقلالی ها ” باید دست به دعا بردارند ! پرنده از قفس پرید !

حسینی در شرایطی به یکی از بهترین بازیکنان ایران در جام جهانی ۲۰۱۸ بدل شد که تا یک سال پیش حتی برای بودن در میان ۲۳ بازیکن فصل هفدهم استقلال هم در تردیدهای بسیاری فرو رفته بود. حسینی روزگاری بازیکن تستی استقلال بود اما حالا استقلال باید برای ماندن این مدافع در ترکیب فصل بعد خود دست به دعا بردارد تا شاید این مدافع ترک‌شان نکند. حسینی به زودی یکی از لژیونرهای فوتبال ایران خواهد شد و حتی بعید نیست که ناگهان سر از تیمی درآورد که اکنون امید نورافکن و کاوه رضایی را در اختیار دارد.

مجید حسینی را باید سورپرایز ویژه کارلوس کی‌روش در جام جهانی فوتبال نامید. بازیکنی که ناگهان به قلب خط دفاع تیم ملی آمد و با نمایشی تحسین‌برانگیز از پس بهترین مهاجمان حال حاضر فوتبال جهان برآمد.

سیدمجید حسینی در روزی که شاید کسی فکرش را نمی‌کرد یکی از بهترین‌های ایران مقابل اسپانیا و پرتغال باشد با جاگیری‌های دقیق و بی‌نقص خود موفق شد به همراه هم‌تیمی‌هایش دروازه ایران را در حداقل آسیب‌پذیری ممکن در برابر هجوم‌های همه جانبه اسپانیایی‌ها و پرتغالی‌ها قرار دهد.

آنچه حسینی را در این جام متفاوت جلوه داد بازی با حوصله و ساده‌اش در قلب خط دفاع ایران بود. حسینی همواره می‌کوشید با کمترین اضافه کاری ممکن توپ‌های ارسالی بازیکنان حریف را دفع کند و سازماندهی مناسبی به خط دفاع ایران دهد.

حسینی در جام جهانی عملکردی داشت که اگر بگوییم یکی از بهترین‌های ایران بود، ادعای غلطی نیست. این مدافع جوان در تمام دقایقی که به میدان رفت انگار در لیگ برتر فوتبال ایران بازی می‌کرد و با کمترین استرس و اضطراب ممکن تلاش کرد خواسته‌های سرمربی تیم ملی را در میدان بازی پیاده کند.

آنچه حسینی را بعد از جام جهانی متفاوت‌تر از دیگر بازیکنان پدید آورده برخورداری از سنی ایده‌آل برای بازی در تیم‌های اروپایی است. در واقع حسینی می‌تواند یک سرمایه مناسب برای تیم‌های خارجی باشد تا لااقل ۵ سال از آن استفاده ببرند. کاری که پیش‌تر در مواجهه با سردار آزمون شد و دیدیم که باشگاه روستوف روسیه چگونه این بازیکن را در اوج جوانی شکار کرد؛ یا وضعیتی که برای علیرضا جهانبخش در لیگ هلند به وجود آمد. یک سال پیش سیدمجید حسینی حتی برای بودن در میان بازیکنان استقلال با تردیدهای بسیار مواجه بود. او روزها در تمرین استقلال آزمایش شد تا در نهایت مورد توجه مربیان قرار گرفت و به یکی از بازیکنانی بدل شد که در فهرست تیم قرار گرفت. آن روزها وقتی نام سیدمجید حسینی را در لیست استقلال می‌دیدیم بی‌آنکه توجهی به آن داشته باشیم از کنارش عبور می‌کردیم.

تصور این بود که حسینی هم به مانند صدها بازیکن رده سنی امیدی خواهد شد که به استقلال آمده و رفته‌اند اما او ابتدا در تمرین‌ها خودش را اثبات کرد و بعد آرام آرام به ترکیب اصلی استقلال رسید و در کمال شگفتی به تیم ملی فراخوانده شد و از آن شگفت‌انگیزتر اینکه در ترکیب اصلی تیم ملی هم بازی کرد. شاید مصدومیت چشمی را هم بتوان دلیلی بر حضور مجید حسینی در ترکیب اصلی تیم ملی در بازی‌های جام جهانی دانست اما این خوش اقبالی دلیل نمی‌شود که بازی‌های به یادماندنی مجید در جام جهانی را از یاد ببریم.

حالا مجید حسینی با موقعیت‌های خوبی برای ادامه فوتبال مواجه است. او از لیگ هلند و بلژیک پیشنهاد دارد و در میان این پیشنهاد‌ها نام تیم شارلروای بلژیک هم دیده می‌شود. تیمی که پیش از این کاوه رضایی و امید نورافکن را هم در اختیار داشت. بعید نیست که حسینی هم‌تیمی این دو شود و شاید هم سر از دیگر تیم‌ها درآورد. هر چه هست حسینی اکنون در موقعیت خداحافظی با استقلال و فوتبال ایران قرار دارد و به زودی به گروه لژیونرهای فوتبال ایران ملحق خواهد شد.

با روحیه باثباتی که در وجود مجید حسینی رخنه کرده تردیدی نیست که این مدافع می‌تواند در فوتبال اروپا هم به توفیق‌هایی دست یابد. حسینی سرشار از انگیزه است و اگر زندگی در فوتبال اروپا را خوب یاد بگیرد و به اصولش پایبند باشد، بی‌شک به یکی از بهترین مدافعان تاریخ فوتبال ایران بدل خواهد شد.

دیروز در لابه‌لای حرف‌های سیدرضا افتخاری که می‌خواست هواداران را بابت ماندن برخی از ستاره‌های فصل پیش آسوده‌خاطر کند، نامی از مجید حسینی ندیدیم. مدافعی که احتمالا مدیرعامل استقلال هم می‌داند که نمی‌تواند در تیم فصل بعد با خود داشته باشد. افتخاری از قطعی بودن ماندن وریا، تیام و حتی جباروف گفته بود. او به تلاش برای حفظ امید ابراهیمی هم اشاره کرد اما نامی از مجید حسینی نبرد. شاید بهتر باشد برای مجید حسینی این جمله را به کار ببریم؛ پرنده از قفس پرید!/پارس فوتبال