احمد نوراللهی یا فرشید باقری، کدام یک مخرب‌ترند؟

تیتر20 - گفته می شود پست هافبک دفاعی، پست قهرمانی است. گفته می شود استخدام یک هافبک دفاعی خوب ارجح بر تمامی پست های یازده گانه است. ارجحیت گرگ بر بقیه حیوانات در جنگل. ارجح بر لاشخور(مهاجم هدف) . ارجح بر ببرهای تیزپا در جناحین. 

به همین دلیل ما تصمیم گرفتیم به تحلیل مقایسه ای میزان کیفیت دو بازیکن حاضر در این پست در تیم های استقلال و پرسپولیس در هفته دوم بپردازیم. تحلیل میزان کیفیتی که باقری و نوراللهی به تیم تزریق می کنند. اما اساسا در همین ابتدا باید مشخص کنیم که تزریق کیفیت برای یک هافبک دفاعی چگونه تعریف می شود! مطابق با وظایفی که برایش در نظر گرفته شده تعبیر می شود. کدام وظایف؟ آنچه که از گذشته تاکنون تغییر کرده و پرورش یافته تا در سال 2018 به این سه مولفه رسیده است. تخریب. حمایت. اتصال.  

از تخریب شروع خواهیم کرد. سه آیتم در این بحث وجود دارد. توپگیری کردن. تخریب یا تاخیر انداختن در ضدحملات حریف و موفقیت در دوئل های یک برابر یک فاز دفاع. نوراللهی در برابر فولاد 22 توپگیری ثبت نمود. 19 مرتبه در زمین خودی و 3 بار هم در زمین حریف. برای فرشید باقری آمار توپگیری ها مقابل ذوب آهن اما عدد 14 می باشد. 7 بار گرفتن توپ در زمین خودی و هفت بار هم در زمین حریف. آنچه که تفاوت این آمار را به وجود آورده، مخصوصا در بحث تفاوت نرخ دو زمین به دو عامل برمی گردد.

هر دو بازیکن در پست شماره هشت بازی می کردند. به اصطلاح روی دست کامیابی نیا و کریمی فعالیت می کردند. اما پس از مصدومیت کمال، پرسپولیس به چهار چهار دو با دو هافبک مرکزی شیفت نمود که نوراللهی یک ایستگاه عقب تر آمده و به عنوان پست شش ایفای نقش نمود. این مسئله باعث کاهش شعاع حرکتی وی برای بازی در زمین حریف شد و خب وقتی بیشتر در زمین خودی باشی طبیعتا آمارهای زمین خودی ات هم بیشتر می باشد. اما فارغ از این تغییر پست، ویژگی حرکتی این دو بازیکن نیز در آمار ثبت شده تاثیرگذار بود. نوراللهی عموما یک بازیکن استاتیک تر بوده که تمایل فراوانی به بازی در عرض زمین دارد. در حالی که باقری ویژگی های اکتیو و انرژی آفرین بیشتری دارد و به مانند یک رجیستای واقعی به خوبی در طول بازی باکس تو باکس را انجام می دهد. اساسا این یک تیک مثبت برای شفر محسوب می‌شود که باقری را که فصل پیش به خاطر حضور امید ابراهیمی در پست هشت، در پست شش بازی می کرد و نتوانست نمایش های قدرتمندی ترتیب بدهد را یک ایستگاه در این فصل جلوتر برده و بازی مطابق ویژگی هایش از وی طلب می کند. 

خوب حاصل نیز تاثیر مستقیم گذاشتن روی هردو گل تیم بود. روی گل اول با پیگیری و پرس شدید در مرکز زمین بازیکن صاحب توپ حریف را مجبور به اشتباه پاس دادن کرد و روی گل دوم نیز با حضور به موقع در محوطه جریمه حریف توانست توپ دوم درگیری بین سهرابیان و مدافع آخر ذوب را تصاحب کند و پاس گل را نیز صادر نماید. البته در سوی مقابل هم نوع بازی نوراللهی اتفاقا کارگشا بوده و روی گل دوم با توپگیری وی در زمین خودی ما شاهد ضدحمله پرسپولیس بودیم. اگر به یک هفته قبل تر هم برگردیم روی رقم خوردن پنالتی برای تیم، این نوراللهی بود که با فشار مسئولانه و پیگیر دوبار پشت سر هم در یک سوم هجومی بازی فرار از پرس پدیده را قطع کرده و تیم را مهیای حمله سریع و ورود به باکس نمود.

آیتم دیگر کیفیت تخریب در مورد رفتار بازیکن هنگام ضدحمله حریف می باشد. اصولا هافبک دفاعی قلب تپنده سیستم مقابله با ضدحمله است. اینجا نوراللهی 3 مرتبه و باقری 4 مرتبه توانسته اند ضدحمله حریف را خراب کرده یا در آن تاخیر به وجود بیاورند. نرخ میانگین فوتبال اروپا برای هافبک دفاعی های تیم های تهاجمی عدد 6 مرتبه خلل وارد کردن در ضدحمله رقیبان می باشد. برای لیگ ایران و با توجه به اینکه تیم های استقلال و پرسپولیس نیز اکثرا تیم مهاجم برابر حریفان هستند این میانگین می تواند عدد 4.5 باشد که با توجه به آن باقری در رفتار موفق برابر ضدحمله حریفان نمره متوسط و نوراللهی نمره نزدیک به متوسط را دریافت می کنند. این نمرات نشان می دهد که در این آیتم و شاخصه برانکو و شفر باید اهتمام آموزشی بیشتری صرف نمایند.

سومین آیتم شاخصه تخریب در مورد نرخ دوئل های یک برابر یک دفاعی و درصد موفقیت در آن می باشد. اساسا تمامی روش ها، تاکتیک ها، سبک ها و فلسفه های بازی از کانال مقابله یک برابر یک گذر می کنند. دوئل هایی که به عنوان مادر تاکتیک ها از آن یاد می شود و مخصوصا برای هافبک های دفاعی چه در پست شش و چه پست هشت به عنوان دروازه سازمان دفاعی تیم در وضعیت های دفاع باز و غیر فشرده بسیار حیاتی تر هم است. آمار به ثبت رسیده نوراللهی 21 مرتبه قرارگیری در وضعیت دوئل تک نفره هنگام فاز دفاعی می باشد که 12 فعالیت موفق و 9 فعالیت ناموفق حاصل آن بوده است. برای باقری ما آمار هشت بار دوئل را داریم. 5 بار موفق و 3 بار هم ناموفق. نوراللهی 57 درصد موفقیت را برابر 43 درصد شکست ثبت کرده و باقری 62 درصد موفقیت برابر 38 درصد شکست. 

از نظر بحث مقایسه ای کمیت،نرخ های کمک به تیم تقریبا مساوی بوده هرچند از نظر نرم میانگین پایین محاسبه می شوند. برای دو هافبک دفاعی ما چیزی نزدیک به آمار مساوی در موفقیت و شکست دوئل ها داریم که به هیچ وجه ضامن ثبات در عملکرد دفاعی تیم هایشان نمی شود. این آمار باید به بیش از هشتاد درصد پیشرفت کند. اما از نظر بحث مقایسه‌ای کیفیت که چرا نوراللهی 13 دوئل بیشتر داشته است باید به بررسی خصوصیت بازی دو بازیکن پرداخت. نوراللهی به شدت در فاز دفاع بازی ریسکی انجام می دهد. تکل های چند متری می زند، به سرعت در جهت بازیکن صاحب توپ حمله ور می شود و به محض ورود بازیکن با توپ به زمین پرسپولیس اقدام به پرس و فشار کرده و همواره در تلاش است که خود به تنهایی قضیه را فیصله بدهد. در حالی که باقری بیشتر روی جنبه بازیخوانی حمله و حمله کننده حریف، کنترل آن و ایجاد تاخیر تاکید دارد. به عنوان مثال پیگیری که روی گل اول در بستن کانال های بازی بازیکن صاحب توپ نمود و باعث توپگیری اسماعیلی شد. به این دلیل نوراللهی نرخ دوئل خیلی بیشتری به ثبت رسانده اما در حال حاضر با توجه به اینکه درصد موفقیت کمتری نسبت به باقری به دست آورده، این بیشتر بودن نکته منفی تلقی شده و باید کنترل شود. ولی در صورتی که در جدال های پیش رو کیفیت هم به کمیت ماجرا اضافه شود بدون شک تحسین برانگیز خواهد بود. 

نوبت مولفه دوم است. حمایت. با دو آیتم اساسی برای اندازه‌گیری شاخص مثبت و منفی آن. نرخ تصاحب توپ های دوم دفاعی و هجومی. توپ های دوم دفاعی آن توپ هایی هستند که حریف حمله می کند، تیم شما یک برخورد تاثیر گذار روی توپ صورت می دهد و حالا باید بازیکنی پیدا شود تا به صورت کلی توپ را جمع و به نفع تیم خودی مصادره کند. در نقطه مقابل توپ های تهاجمی با همین مضمون اما این بار با توجه به حمله کننده بودن تیم شما تعریف می شوند. بازیکن شما باید سریعا توپ بلوکه شده توسط حریف را مالک شده و موج بعدی حمله را ترتیب دهد. ذکر این نکته مهم است که هردو اتفاق ممکن به اتفاق افتادن در کل زمین می باشند و ربطی به پشت محوطه های جریمه ندارد چون حمله در کل زمین اتفاق می افتد و دفاع نیز همچنین. 

نوراللهی 11 بار توپ های دوم دفاعی را مالک شده و 5 مرتبه هم در فاز حمله موفق به این کار شده است. باقری تنها 3 بار توپ های دوم دفاعی را جمع نموده و برای توپ های دوم تهاجمی هم 6 عدد ثبت شده است. آمار نوراللهی بهتر است، چرا؟ پاسخ این پرسش عاملی است که در بالا هم توضیح داده شد. میل تهاجمی تر و خصوصیات اکتیوتر باقری باعث می شود که در اکثر مواقع درطول توپ و مقداری جلوتر از آن بازی کند و خوب این مسئله باعث می شود اگر توپ لو برود اساسا حمایتی از آن صورت نگیرد در حالی که خصوصیات نوراللهی و اینکه همیشه در عرض توپ بازی می کند باعث شده که همچین آمار فوق‌العاده ای حتی در مقایسه با رقیب اصلی اش به نمایش بگذارد. 

و حالا می رسیم به توانایی اتصال دادن نفرات، ایستگاه ها و خطوط به هم در فاز حمله با تحلیل و محاسبه سه آیتم تعداد دفعات توسعه ضدحمله برای تیم، میزان مشارکت در حملات و دفعات ارتباط گرفتن با وینگرهای تیم (چون اصولا اکثریت حریفان کانال بین هافبک های میانی را در طول بلوکه می کنند پس آیتم میزان بازی با وینگرها نشان دهنده قدرت هافبک مورد تحلیل ما برای اتصال خط میانی و حمله می باشد ) .

در مورد توسعه ضدحملات آمار نوراللهی 5 عدد می باشد که یک بار منجر به گلزنی شده است و برای باقری 3 مرتبه این توسعه رخ داده است. اگر بخواهیم برای این محاسبه از کد توپ های دوم دفاعی هم استفاده کنیم با آمار بهتر باقری مواجه می شویم. 3 مرتبه توسعه ضدحمله از 3 بار گرفتن توپ دوم در کنار 5 از 11 نوراللهی. البته با این تفاسیر اینکه شش پرسپولیس بارهای بیشتری توپ دوم گرفته و بارهای بیشتری هم به ضدحمله تیم کمک کرده همچنان که استقلال هست، قرمز ها هم خوشحال به این کیفیت بالا در ساخت و پرداخت ضدحملات خواهند بود.

 

آمار مشارکت در حمله هردو بازیکن عدد 27 را نشان می دهد که نسبت به لیگ ایران عدد منصفانه ای است. البته تفاوت هایی در نوع مشارکت وجود داشت. نوراللهی در زمین خودی و در بخش طراحی حمله فعالیت داشت و خوب بیشتر انتقال توپ هایش هم عرضی و حتی گاهی رو به عقب صورت می گرفت که می تواند مسئله ای قابل تامل برای برانکو باشد. ضمن اینکه آمار فقط 2 بار بازی نوراللهی با وینگرها(بازیکنان حاضر دربخش تهاجمی جناحین ) نیز بیشتر بر این مسئله صحه می گذارد که وی با وجود مشارکت خوب در حمله، در بخش انتقال حمله از طراحی به توسعه زیاد موفق نبوده است. عامل جایگیری وی نیز از مسائل مورد اشاره برای این نکته می باشد که اکثرا در نقطه‌ای خارج از دید تهاجمی دو مدافع آخر بازی می کرد. در طرف دیگر اما باقری با شرکت در ترکیب های تهاجمی این میزان مشارکت را به دست آورده است. فقط از دقیقه هفتاد تا هشتاد وی در چهار حرکت ترکیبی در جناح راست شرکت نمود که طبیعتا نرخ 9 بار ارتباط با جناحین تهاجمی نیز اینگونه ثبت شده است. 

باید یک پایان بندی انجام داد. پایان بندی که حرف از اعتماد و قدرت و البته آموزش بزند. هر دو بازیکن نیاز دارند که مربی بیشتر و بیشتر به آنها اعتماد کند. هردو بازیکن با آمارهایشان در هفته دوم ثابت نمودند که می توانند توسعه دهنده قدرت و کیفیت تیم باشند و البته هر دو بازیکن نشان دادند که هنوز نقاط تاریکی وجود دارد که باید در مورد آن آموزش ببینند. /ورزش سه