دختر ایرانی رستوران‌دار موفق در مسکو !

رومینا در سن 23 سالگی در سرزمین بیگانه فقط به کمک هزینه تحصیلی و خانواده اکتفا نکرد و همزمان با تحصیل کار کرد و رستوران خود را در پایتخت فرهنگی روسیه با نام Romino افتتاح نمود.

رومینا در مصاحبه ای در این خصوص توضیح می دهد.

چطور شد که وارد روسیه شدید؟ با چه مشکلات و سختی هایی در این مسیر مواجه شدید؟

من در واقع به خاطره عشق به هنر در سن 17 سالگی وارد شهر مسکو شدم.از قبل با روسیه آشنایی چندانی نداشتم و بیشترین سختی ها در بدو ورود به این کشور به خاطر آب و هوای سرد بود و همچنین شرایط خاص اقتصادی ایران که باعث شد قیمت دلار چند برابر شود که به نوبه خود فشار مضاعف مالی برای پرداخت شهریه دانشگاه و خوابگاه بر من تحمیل می کرد. علاوه بر این مشکلات ندانستن زبان روسی و مشکل در برقراری ارتباط برای دختر 17 ساله ی اجتماعی مثل من بسیار سخت بود که باعث شد تا یک دوره 8 ماهه افسردگی برای من به وجود آید. اما همیشه باور داشتم که می توانم بر تمام این مشکلات غلبه کنم چون برای هدف بزرگتری وارد روسیه شده بودم.

اولین ایده برای کار چطور به ذهن شما خطور کرد؟

بعد از مدتی به طور اتفاقی با شخصی آشنا شدم که من را به کار تور لیدری برای توریستهای ایرانی دعوت کرد و این کار اولین تجربه کاری من در روسیه شد. با صرف جویی و اقتصادی بودن در 4 سال این کار توریستی توانستم پولی جمع کنم که در واقع اولین سرمایه ام شد و با این سرمایه اولین قدم بیزنس را استارت زدم.

آیا تجربه ای که در تور لیدری به دست آورده بودید برای رستوران هم قابل استفاده بود؟

در کار توریست متوجه شدم که مشکل اصلی توریستها غذا و زبان روسی است به همین دلیل به فکر باز کردن رستوران برای توریستهای ایرانی افتادم و تصمیم گرفتم که تمام سرمایه ایی که توی 4 سال جمع کردم در این مسیر استفاده کنم و رستورانی را برای توریست های ایرانی به مدت 4 ماه اجاره کنم. برای انجام این ایده از تنها دوستم در سن پیترزبورگ کمک خواستم.

در اولین تجربه رستوران، چند نفر از رستوران شما سفارش غذا دادند؟

بعد از شروع به کار رستوران در 4 ماه به 8000 نفر ایرانی غذای ایرانی دادیم و فصل توریست را پشت سر گذاشتیم.

دکوراسیون در رستوران «رومینو»

چطور شد که به فکر تاسیس رستوران خودتان افتادید؟

با تجربیاتی که در این مدت از رستوران داری به دست آورده بودم به فکر این افتادم که رستورانی افتتاح کنم که نه تنها به ایرانی ها بلکه به روسها هم سرویس بدهم و مثل رستوران آذربایجانی و گرجستانی که بین روس ها طرفدارن زیادی دارد، آنها را با رستوران ایرانی نیز آشنا کنم چون در زمان توریستهای ایرانی متوجه شدم که روسها به اشپزخانه ایرانی علاقه نشان دادن و برای آنها غذای ایرانی دلپذیر و دلچسب بود. این گونه بود که شروع به جست و جو برای یافتن محلی برای افتتاح یک رستوران در سن پیترزبورگ زدم و توانستم در مرکز شهر سن پترزبورگ یک محل خالی پیدا کنم. به سرعت از صفر تعمیرات داخل آن را شروع کردیم و بعد از 3 ماه تعمیرات رستوران "رومینو" افتتاح شد با این هدفی که در تابستان به توریستهای ایرانی سرویس بدهد و در زمستان به روسها.

هدف اصلی از افتتاح این رستوران ایجاد یک مکان راحت و دلپذیر برای روسها و ایرانی های ساکن شهر سن پترزبورگ، به همراه سرو یک غذای دلپذیر و خوشمزه بود.

رستوران رومینو

چلوهای ایرانی در رستوران «رومینو»

سرمایه اولیه شما برای تاسیس رستوران چقدر بود؟ برای جذب مشتری چه کارهایی انجام می دهید؟

سرمایه اولیه کار برای تعمیرات و دیزاین فضای داخلی 3.700.000 روبل بود. در مورد تخفیف به مشتریان و جذب مشتری به همسایه ها و کسانی که در منطقه ما کار می کنند، دوستان نزدیک و دانشجویان ایرانی 20 % تخفیف می دهیم.

به نظر شما فرق بین رستوران داری در ایران و روسیه در چیست؟

از نظر مقایسه رستوران داری در ایران و روسیه، من تجربه کاری در بازار ایران را نداشتم اما اینطور برداشت می کنم که ایرانی ها به غدا بیشتر اهمیت می دعند و رفتن به رستوران تقریبا تو 10 سال گذشته به شکل مد درآمده و رشد کرده است اما در روسیه بیشتر به راحتی مکان اهمیت می دهند و بعد کیفیت غذا و در مقایسه با ایران، شهر سن پترزبورگ 10 سال پیش اوج بیزنس رستوران و کافه بوده و الآن رقابت الخصوص در مرکز شهر سن پترزبورگ کار سختی است و باید حتما ایده نوین داشته باشی تا بتوانی با اقتصاد الۀن روسیه دوام آورد.

مشکل پرسنل و نیروی کار در روسیه را چگونه حل کردید؟

برای استخدام کارمندان من از دوستانم که رستوراندار هستند در شهر سن پترزبورگ و تهران استفاده کردم به همین دلیل مشکلات زیادی برای پیدا کردن پرسنل نداشتم.

چه فرقی بین ایرانی ها و روس ها در سفارش غذا و انتخاب رستوران وجود دارد؟

روسها برخلاف ایرانی ها در وحله اول به فضا و راحتی رستوران اهمیت می دهند و بعد از آن غذا اما برای ایرانی ها کاملا عکس قضیه صدق می کند.

رستوران برای روسها حکم تفریح و استراحت دارد و ساعتها مخصوصا زمستان را در رستوران می گذرانند و جالب این است که برخلاف ایران که در زمان پیک رستوران به مشتری های سر میزشان هشدار بلند شدن می دهند چون مشتریهاشان در صف ایستادن این کار برای روسها توهین محسوب می شود و حق اول در رستوران در روسیه با مشتری است که نشست و حتی اگر با یگ قهوه ساعتها در رستوران بشیند کسی حق تذکر ندارد تا اینکه خود مشتری تصمیم به رفتن بگیرد.

مشتریان رستوران «رومینو»

در طراحی رستوران از چه ترکیبی استفاده کردید؟

در طراحی رستوران از ترکیبی شرق و غرب استفاده کردم چون من خودم را در درجه اول یک انسان در این جهان هستی می بینم و بعد یک شهروند ایرانی.

در نگاه اول مهمان متوجه دکوراسیون کلاسیک مکان می شود اما بیشتر که به جزئیات دقت می کند متوجه اشیا ها و وسایلی از خاورمیانه و ایران می شود. در واقع همه مهمانها از اقصی نقاط دنیا وقتی وارد رستوران می شوند یک نوعی همذات پنداری با مکان پیدا می کنند و اشیایی را از کشورشان می توانند اینجا پیدا کنند.

منوی رستوران شما از چه غذاهایی تشکیل شده است؟

منوی رستوران از دو بخش اروپایی و ایرانی تشکیل شده برای اینکه بتوانم کم کم روس ها را با اشپزخانه ایرانی آشنا کنم نیاز به زمان است تا کم کم ایران و غذای ایرانی را بشناسند. به همین دلیل از منوی اروپایی استفاده کردم.

انتخاب منو به عهده سرآشپز رستوران هات که من برای غذاهای ایرانی تصمیم گرفتم که از سرآشپز ایرانی استفاده کنم تا غذا ها را لذیذتر و با سبک و سیاق ایرانی سرو کند.

کباب کوبیده در رستوران «رومینو»

از آنجا قوانین ایران و روسیه متفاوت هستند، شما مشکلات حقوقی این کار را چگونه حل کردید؟

برای حل مشکلات قانونی و حقوقی رستوران از وکیل کمک می گیرم و ایشان تمام مراحل اجازه نامه و مشکلات حقوقی را بررسی و حل می کند. در آینده برنامه دارم تا شعبه رستوارن "رومینو" را گسترش بدم و به احتمال زیاد شعبه هایی در مسکو هم افتتاح کنم."رومینو" در سنت پترزبورگ تازه شروع داستان است.

مشکلات گرفتن مجوزهای بهداشتی برای رستوران در روسیه چه سختی هایی داشت؟

من قبل از باز کردن رومینو تجربه کاری 4 ماه در رستوران برای توریستهای ایرانی داشتم به همین خاطر از لحاظ شروع کار و قوانین بهداشتی به مشکل اساسی برنخوردم و هموار در کنار من وکیل قرار داشت که من رو در بستن قرارداد و اجازه نامه همراهی می کرد.

دکوراسیون رستوران «رومینو»

چه برنامه های تفریحی برای جذب مشتری دارید؟

در برنامه دارم تا از ماه سپتامبر در رستوران موزیک زنده اجرا کنیم و از چند روسی دعوت کردیم که در آخر هفته برنامه برگزار کنند به علاوه اینکه برنامه رقص سالسا در وسط هفته اجرا می شود.

تلاشم بر این است که هر هفته یک سری برنامه های خاص اختصاص بدهم تا بتوانم قشر زیادی از مردم رو جذب کنم و علاوه بر این با جمع کردن اثار و نقاشی های همکلاسیانم که هنرمند هستند قصد برگزاری نمایشگاه در رستوران دارم که از فروش تابلوها در کار خیریه استفاده کنم.

همیشه کودکان بی سرپرست برای من جداب بودن و در تمام زندگیم همواره در فکر این بودم که بهشون کمک کنم و حالا با راه اندازی رومینو باعث شده تا این شرایط فراهم بشه تا سهم کوچکی در این کار داشته باشم امیدوارم بتوانم در این هدف جدیدم موفق بشوم.

چطور شد که شما در خودتان توانایی افتتاح و اداره رستوران را دیدید؟

من به دلیل سن کمم جرات جسارتهای زیاد و ریسک های بالا دارم و این توانایی ها را در خودم می بینم که می توانم قدمهای بزرگ بردارم که در این مسیر مسلما تیم خودم را دارم که همراه من هستند و من را در این مسیر همراهی می کنند.

اگر قرار باشد یکی از شهرهای روسیه را برای زندگی انتخاب کنید، کدام شهر را انتخاب می کنید؟

با اتمام درسم در مقطع کارشناسی ارشد در مسکو به احتمال زیاد شهر سن پترزبورگ را برای زندگی انتخاب می کنم و فعلا قصد مهاجرت به هیچ جا را ندارم چون در روسیه مسیری همواری پیش رویم است که باید آرام آرام آن را طی کنم و اینجا هنوز جای پیشرفت و ترقی می بینم.

با دانستن زبان روسی و چند سال کار کردن در فضای روسیه و داشتن دوستان و روابط خودم کمتر احساس غربت می کنم و می توان گفت یک جورایی به این مکان تعلق خاطر پیدا کردم.

هدف شما در زندگی چیست و فکر می کنید آیا به این هدف خواهید رسید؟

من از همان اوایل مهاجرتم همیشه هدفم به ست آوردن استقلال بود و تصمیم های بزرگ من را قوی تر و مصمم تر می کنند برای هدفهای بزرگتر و قدم های بزرگتر.

از همان روز اول خودم و تصمیماتم را محدود به جنسیتم نمی کنم چون بر این باورم که بتوانم از طریق فکرم به همه مشکلات غلبه کنم.

نظر شما راجب به مستقل شدن چیست و چه توصیه ای برای اشخاصی که می خواهند بیزنس خود را تاسیس کنند دارید؟

استقلال داشتن به من قدرت می دهد و از این که می توانم رویاهایم را به واقعیت بپیوندم، لذت می برم. آدم های بزرگ افکار بزرگ دارند و مهم نیست که چه جنسیتی داری یا چند سالت است فقط نباید ماند و درجا زد، باید رفت و پیش رفت./ اقتصادآنلاین به نقل از اسپوتنیک،