۹۰ و فردوسی پور نیستند، لیگ هم نیست

مسابقه های فوتبال، لیگ ها، بازی های مقدماتی جام جهانی و ... همه به محاق رفته اند؛ حالا نه تنها درباره لیگ ایران نمی شود با وسواس، آینده را پیش بینی کرد که مناقشه ای بر سر اعلام قهرمان زودهنگام این لیگ یا پایان بی سرانجام آن در گرفته است.
هیچ کس نمی داند واکسن کرونا چه زمانی ساخته می شود و به همین ترتیب، کسی در دنیا نمی تواند تاریخی برای پایان قطعی این ویروس لعنتی اعلام کند.
کره زمین، شاید چنین زندگی یکسان و قرنطینه واری را به ندرت دیده باشد. حالا همه شبیه هم شده ایم؛ نه زندگی درست و درمان داریم، نه سینما نه فوتبال و نه خیلی چیزهایی که قبلا در دسترس ما بودند و امروز اساسا نیستند!
تنها مورد غیرمشابه در دنیا این است که بی سرانجامی و بلاتکلیفی لیگ ما درست در سالی رقم خورد که برنامه ۹۰ دیگر پخش نشد. یعنی دقیقا در سالی که ۹۰ نداریم لیگ نداریم، فوتبال نداریم، شور و هیجان نداریم، مسابقه نداریم و دلخوشی شبانه فوتبالی نیز نداریم.
تقارن عجیبی است؛ همان طور که کرونا عجیب است. همان جور که پایانی بر پایان ۹۰ تحمیل شد، فوتبال ایران هم روی هوا رفت.
لیگی که بر سر تدوام اجباری یا حذف اختیاری اش، دعواست. کلا دعوا در فوتبال همیشه بوده؛ این بار اما بدون ۹۰ در غیاب عادل فردوسی پور.../ خبرورزشی