دستان خالی فخاران از تسهیلات کرونایی دولت

باید پذیرفت بحران کرونا به‌عنوان فاجعه‌بارترین بحران قرن اخیر، فعالیت‌های انسانی را در حد قابل ملاحظه‌ای به تعطیلی کشانده و تغییرات اساسی را در همه زمینه‌ها ایجاد کرده است.

مرتضی منبع‌چی، رییس اتحادیه صنف فخار‌های استان تهران در گفت‌وگو با اقتصاد۲۴ درباره تاثیر کرونا بر واحد‌های این صنف گفت: تمام تولیدکنندگان صنعت آجر زیر پوشش صنف ما قرار دارند، اما فعالیت یک گروه به‌صورت ماشینی است و انجمن فعالیت ماشینی دارند و گروه دیگر به‌صورت سنتی و نیمه‌صنعتی کار می‌کنند. در ایام قدیم در استان تهران حدود ٣٠٠ کارخانه آجرپزی وجود داشت، اما در چند سال اخیر این تعداد به‌دلیل مشکلات عدیده‌ای که در مسیر تولید وجود داشت تحلیل رفته‌اند و در حال حاضر حدود ١٠٠ تا ١٥٠ واحد از این واحد‌ها فعالند و بقیه به‌صورت نیمه‌فعال کار می‌کنند.

وی افزود: متاسفانه بحران کرونا تنها بر کسب و کار صنف ما تاثیر منفی نداشته است. این ویروس به همه اصناف ضرر‌های سنگینی وارد کرده است و در همه کشور‌های دنیا چرخه تولید، توزیع و خدمات را به‌هم ریخته است. پاندومی باعث توقف فعالیت همکاران صنف ما در بازه زمانی حدوداً یک ماه تا ۴۵ روز شد، به‌طوری‌که هیچ‌کدام از کارگران کار نمی‌کردند. اگرچه بعد از دوره ٤٥ روزه، فعالیت و کار به کندی شروع شد، اما الان تا حدودی فعالیت‌ها بیشتر شده و تولیدات به‌حدی که عرضه و تقاضا نیاز دارد رسیده است.

رییس اتحادیه صنف فخار‌های استان تهران اظهار داشت: ما در کشوری هستیم که یا الگوی درستی برای تولیدات و کارآفرینی وجود ندارد یا اگر هم دارد دل‌سوزی وجود ندارد تا این الگو را به بهترین شکل به نمایش بگذارد. متاسفانه کسانی که تجربه درستی ندارند در راس کار قرار می‌گیرند و نمی‌توانند مدیریت درستی داشته باشند در نتیجه آسیب‌شناسی برای مسائل و مشکلات تولید ندارند تا راهکار درست ارائه دهند.

منبع‌چی بیان کرد: ٢٠ تا ٣٠ سال است در کشوری زندگی می‌کنیم که واردات، جلوی تولید را گرفته و ستون‌های اصلی تولید را از بین برده است. اگر بخواهیم آن ستون‌ها را از نو بنا کنیم سال‌ها طول می‌کشد. اگر در مسیر فرآوری محصول، حمایت وجود داشته باشد و سدی جلوی آن هم نباشد تولیدات می‌توانند حرکت رو به جلو داشته باشند، اما به همان نسبت برنامه‌ریزی‌های نادرست می‌تواند یک صنف را از بین ببرد. ما در کشور پتانسیل‌های خوبی داریم، اما متاسفانه یا نمی‌توانیم کار کنیم یا نمی‌گذارند که خوب و مطلوب کار کنیم و یا بلد نیستیم کار را درست انجام دهیم.

وی با اشاره به اینکه در بحران کرونا اعلام رسمی ورشکستگی در صنف ما وجود نداشته است گفت: در صنف ما ورشکستگی از بحران کرونا وجود نداشت و علت آن وجود افراد با تجربه در این صنف بود. متاسفانه مسئولان نگاه مدیریتی خوبی ندارند. صنعت آجر در ایران هزاران سال قدمت دارد و میراث آن وجود دارد، اما به آن توجهی نمی‌شود مگر افرادی از صنف خودمان که با علاقه در این صنعت حضور داشته و با احداث کارخانه و صادرات آجر به چندین کشور سعی در رونق آن دارند. این اتفاق کافی نیست و دولت خود باید این سیستم را هدایت و حمایت کند و اتحادیه بازوی دست دولت باشد.

منبع‌چی درباره توقع حمایت از صاحبان واحد‌های این صنف در دوران کرونا گفت: اتحادیه‌ها از نظر اشتغال بار بزرگی را از روی دوش دولت برداشته‌اند. با وجود آن که هیچ تسهیلاتی در بحران پاندومی برای ما در نظر گرفته نشد همکاران ما تلاش کردند نیرو‌های مجموعه خود را حفظ کنند. در حال حاضر یک کارخانه با حدود ١٠٠ کارگر با وجود بی‌توجهی دولت و شرایط سخت کار و اوضاع اقتصادی در حال کار و فعالیت است؛ در شرایطی که کشور با بحران بیکاری روبرو شده است کسانی را به‌کار گرفته‌اند که حتی از نظر تحصیلاتی ضعیف‌اند؛ این بدان معنی است که وضعیت اشتغال مردم برای اصناف اهمیت دارد.

وی در پایان گفت: ما تلاش کردیم با سازمان‌هایی مثل مالیات، تامین اجتماعی و نهاد‌های مرتبط شغلی برای گذر از بحران اقتصادی فعلی ارتباط برقرار کنیم و تا حدودی هم شنونده حرف‌های ما بوده‌اند ولی آن الگویی که باید وجود داشته باشد، وجود ندارد. ۱۰ سال است برای اتحادیه صنف فخاران تهران سوال است که چرا روستا‌های نزدیک تهران که غالباً کارگران ما و کارخانه‌های تولیدی در آنجا است با وجود فاصله کم از پایتخت جاده‌کشی درستی ندارد؟ همه این اشکالات به علت نداشتن مدیریت درست است. دولت باید از تولیدکنندگان حمایت کند. به‌عنوان مثال در این شرایط به‌جای دادن بیمه بیکاری، وام‌هایی با سود کم و تنفس به اصناف کارآفرین بدهد تا ما در چنین شرایطی کارگران را از کار بیکار نکنیم تا چرخ تولید همچنان بچرخد./ اقتصاد24