دست و پای فولادی ها در غل و زنجیر همایش ها ونمایشگاه ها

نمایشگاه ها و همایش های پی در پی در بخش معدن و صنایع معدنی تله ای است که چند صباحی است گریبان گیر واحدهای روابط عمومی شده است و حضور در همایش و نمایشگاه های متعدد و به عناوین مختلف به نوعی وقت مدیران شرکت های معدنی را صرف آمد و شد به رویدادها کرده و به نظر می رسد دستاورد آن چنانی نیز از آنها حاصل نشده است.

کد خبر: ۵۴۳۵۸

دست و پای فولادی ها در غل و زنجیر همایش ها ونمایشگاه ها

تیتر 20- بخش معدن و صنایع معدنی به ویژه صنعت فولاد در سال های اخیر با همایش ها و نمایشگاه های مختلف مواجه است که گاهی آن نتیجه ای که پیش بینی می شود را به همراه ندارد.

درواقع در سال های اخیر رقابت شدید میان برگزار کنندگان نمایشگاه و همایش باعث شد تا به عنوان مثال در یک ماه یا دو ماه متوالی شاهد برگزاری چند نمایشگاه و همایش باشیم و عمده وقت تیم روابط عمومی و مدیران مجموعه ها صرف حضور در چنین نمایشگاه هایی شود.

در عمل به اندازه ای تعداد نمایشگاه و همایش ها افزایش یافته که گاهی مسئولان دولتی مرتبط با بخش معدن حتی در مراسم افتتاحیه حضور نداشته یا تنها به قیچی کردن روبان و بازدید از یک سالن اکتفا می کنند. این موضوع نشان می دهد برخی از این نمایشگاه برای مسئولان هم حایز اهمیت نبوده و تنها نمایشی برای حضورشرکت ها است.

جالب است که برخی مدیران شرک های حاضر در رویدادهای معدنی و صنایع معدنی هم با بهانه هایی متعدد همچون بازدید و جلسه های مختلف از حضور در غرفه خود امتناع می کنند. آن طور که پیداست نمایشگاه و همایش ها فرصتی برای صرف هزینه های گزاف است و هر شرکت تلاش می کند در هر رویداد از رقبای خود پیشی بگیرد و با در اختیار گرفتن غرفه های بزرگتر و هزینه های گزاف برای غرفه آرایی، در این نمایش بیشتر به چشم بیاد.

درواقع اصلی ترین دستاورد این نمایشگاه ها هزینه های گزاف از سوی شرکت هایی است که به جیب برگزار کنندگان می رود. در سال های اخیر کیش نیز در تلاش برای رباییدن گوی سبقت از نمایشگاه های تهران است و هرساله رویدادهای متفاوتی در حوزه معدن و صنایع معدن به ویژه برای فولادی ها تدارک می بیند. البته با توجه به موقعیت کیش، شاید نمایشگاه های آن برای معدنی ها جذاب باشد هرچند که در عمل دورهمی برای دید و بازدید خواهد بود.

با تشدید تحریم ها عملا شرکت های خارجی حضوری در این نمایشگاه ها ندارند، همه گیری کرونا هم باعث شد تا استقبال از این رویداد ها به حداقل برسد، هرچند با تزریق واکسن بار دیگر بازدید از نمایشگاه ها با استقبال مواجه شد اما تخصصی شدن بازدید کنندگان خود توانست نمایشگاه ها را خلوت کند.

اما نکته بعدی این است که آیا صرف هزینه های گزاف برای چنین شرکت هایی ضرورت دارد؟‌ آیا نمی توان تنها به یک الی دو نمایشگاه در سال اکتفا کرد؟ یا آنکه هیچ نظارتی بر برگزار کنندگان نمایشگاه وجود ندارد که گاهی برای کسب درآمد بیشتر دست به رقابت می زنند و برخی شرکت های زیر مجموعه هلدینگ های بزرگ یا مجموعه های وابسته به شرکت هایی همچون ایمیدرو مجبور به حضور در آن هستند؟

این در حالی است که همیشه بخش معدن و صنایع معدن در موضوع تامین نقدینگی با مشکلاتی مواجه بوده، حال چه ضرورتی دارد برای حضور در چنین رویدادهایی که به واسطه تکرار زیاد در سال یا به دورهمی مدیران تبدیل شده یا آنکه حرف تازه ای به همراه ندارد که بخواهیم از آن به عنوان دستاوردی مهم یاد کرد.

جالب است که در پایان بسیاری از این رویداد ها در گفت و گو با مدیران اصلی ترین دستاورد تجدید دیدار و گفت و گو میان مدیران مطرح می شود. حتی در صورتی که مدیران دولتی در همایش ها یا پنل های حاشیه ای حضور داشته باشند تنها شاهد مطرح شدن مشکلات هستیم و هیچگاه خروجی کارشناسی برای حل چالش ها از دل این رویدادها در دستور کار وزارت صمت قرار نگرفته است. گاهی دیگر نیز پنل ها تنها محلی برای تقابل دولت و بخش خصوصی است که به گفت و گو های چالشی بی نتیجه ختم می شود.

سال هاست برخی مشکلات و چالش ها در همایش ها مطرح می شود. به عنوان مثال در همایش های مربوط به صنعت فولاد بارها درباره مشکلات مربوط به توسعه حمل و نقل موضوعاتی مطرح شده اما نه تنها این مشکل حل نشده بلکه امروز چالش انرژی نیز پیش روی معدنی ها قرار گرفته است. این موضوع شاهد خوبی بر بی اثر بودن همایش ها و نمایشگاه های متفاوت است که با زبانی عامیانه تر به کسب و کار برخی تبدیل شده تا پول های هنگفتی بدست آورند.

اگر هدف حل مشکل است یک الی دو همایش مهم با حضور مدیران و مسئولان دولتی اثر گذار است در غیر این صورت این دور باطل ادامه خواهد داشت و سال ها بعد تامین اعتبار برای حضورهایی با زرق و برق بیشتر گریبان گیر شرکت ها خواهد شد.

برچسب ها: همایش نمایشگاه کنفرانس فولاد صنایع فولادی صنعت

ارسال نظرات

آخرین اخبار

پربازدید ها

موضوعات روز