پگاه چه مشکلاتی را از سر می‌گذارند؟ / از مشکلات اراضی صنایع شیر ایران تا تولید زیر ظرفیت اسمی 

تیتر20 - شرکت صنایع شیر ایران (پگاه) از شرکت‌های شناخته شده صنعت لبنیات است. چند نسل از ایرانیان با محصولات این شرکت از جمله شیر شیشه‌ای آن خاطره دارند. پگاه ۸ شرکت بورسی و ۲۲ شرکت غیر بورسی دارد. قدمت ۷۰ساله صنایع شیر ایران، موجب شده که بیشتر مصرف کنندگان پیر و جوان با محصولاتش آشنا باشند. 

با وجود این سابقه، در برخی اجزای صورت مالی سال ۱۴۰۲ پگاه، شفافیت‌های لازم در حسابداری وجود ندارد. برای نمونه برخلاف استانداردهای حسابدارای، طول دوره‌های یکسان گزارشگری گروه (به غیر از شرکت اصلی) در صورت‌های مالی تلفیقی رعایت نشده است. 

البته در کلیت صورت مالی سال ۱۴۰۲، استانداردهای حسابرسی رعایت شده است اما در مجموع صورت‌های مالی تلفیقی باید گویای گزارشگری شرکت‌های زیرمجموعه هم باشند که در این مورد اطلاعات کاملی از سوی صنایع شیر ارائه نشده است. این‌عدم شفافیت به ۲ ماهه پایانی سال مالی ۱۴۰۲ مربوط می‌شود که به آن می‌رسیم. 

مشکلات ارزی و انتقال مالکیت دارایی 
ابهامات دیگری هم در صورت مالی پگاه دیده می‌شود. برای نمونه رفع تعهدات ارزی شرکت‌های فرعی این مجموعه فاقد شفافیت است. شرکت‌های بازرگانی صنایع شیر، پگاه فارس، پگاه گناباد و پگاه گیلان تعهدات ارزی به میزان ۱۷۷ میلیون و ۳۲۲ هزار و ۸۵۰ یورو و ۹۶۸ هزار و ۷۰۶ دلار داشته‌اند اما در صورت‌های مالی ۱۴۰۲ اقدامی برای رفع آن‌ها صورت نگرفته است. 

این شرکت در زمینه انتقال برخی اراضی و املاک به خود هم تعلل به خرج داده است که ظاهرا دلایل آن مشخص نیست. قسمتی از اراضی شرکت‌های فرعی پگاه تهران و اراضی جمع آوری شیر شهرستان سرابِ پگاه آذربایجان شرقی از این جمله هستند. اما ۲ دستگاه آپارتمان متعلق به پگاه اصفهان، ۵ دستگاه آپارتمان به اضافه ۱۰ واحد پارکنیگ متعلق به شرکت آتیه پگاه و ۳ دستگاه آپارتمان متعلق به شرکت اصلی هم چنین وضعیتی را دارند. 

خرد شدن اراضی پگاه  
مورد دیگری که در صورت ملی تلفیقی ۱۴۰۲ صنایع شیر ایران دیده می‌شود و عجیب به نظر می‌رسد، تصرف ۱۵۰ هزار متر مربع از اراضی این شرکت در تهران پارس است. صورت مالی نشان می‌دهد که این اراضی شامل ۴۳۰ قطعه تفکیکی می‌شوند اما پگاه هنوز موفق نشده است که پس از ۳ دهه، ۴۱۰ قطعه از این اراضی را که به نام خود او هستند، را از تصرف خارج سازد. 

به مشکلات پگاه، باید برخی اختلافات حقوقی داخلی را هم اضافه کرد. بر اساس این سند (صورت مالی ۱۴۰۲) پگاه فارس از شرکت بازرگانی صنایع شیر ایران بابت مطالبات شکایت کرده است. پرونده دیگری هم علیه پگاه خراسان وجود دارد که موضوع آن فزونی کره از میزان متعارف است. این پرونده از سال ۱۳۹۹ باز بوده است. 

افزایش استهلاک و کاهش تولید 
در سایر اجزای صورت مالی ۱۴۰۲ هم می‌بینیم که فروش گروه (داخلی و خارجی) ۱۰ ماهه (تا ۳۰ دی ۱۴۰۲) گزارش شده است که در نتیجه امکان مقایسه داده‌های این بخش با سال مالی ۱۴۰۱ را به لحاظ فروش (مقادیر و مبالغ) ساقط کرده است. 

در سالی مالی ۱۴۰۱ میزان فروش (خالص) گروه به ۲۴ هزار و ۸۴ میلیارد تومان می‌رسید و در سال مالی ۱۴۰۲ (منتهی به ۳۰ دی) به ۲۴ هزار و ۹۵ میلیارد تومان رسیده است. در نتیجه میزان فروش حداقل تا پایان دی ماه سال گذشته، به کل سال ۱۴۰۱ قد نمی‌کشید. 

پگاه همچنین با افزایش هزینه استهلاک گروه خود در سال مالی ۱۴۰۲ روبه رو بوده است؛ به گونه که هزینه استهلاکش از ۱۴۱ میلیارد و ۷۱۱ میلیون تومان در سال مالی ۱۴۰۱ به ۱۷۶ میلیارد و ۴۳۳ میلیون تومان رسیده است. 

صنایع شیر ایران همچنین با کاهش تولید در گروه در سال مالی ۱۴۰۲ مواجه شده است. میزان تولید واقعی گروه در سال ۱۴۰۱ به ۷۱۷ هزار و ۹۵۳ تن می‌رسید اما در سال گذشته، شاهد کاهش ۳.۲ درصدی آن و رسیدنش به ۶۹۴ هزار و ۳۸۰ تن بودیم. 

این در شرایطی است که میزان ظرفیت اسمی تولید گروه به ۱ میلیون و ۳۳۱ هزار و ۶۵۹ تن و ظرفیت عملی سالیانه به ۱ میلیون و ۱۸۱ هزار و ۱۸ تن می‌رسد. با این حساب، میزان تولید گروه در سال ۱۴۰۲، به حدود ۵۲ درصد ظرفیت اسمی و ۵۸ درصد ظرفیت عملی سالانه می‌رسد.