زیرساخت، کلید پایداری فولاد سنگان در شرق ایران

تیتر20- شرکت فولاد سنگان به‌ عنوان یکی از بزرگ ‌ترین طرح ‌های فولادی شرق کشور و از زیرمجموعه ‌های کلیدی فولاد مبارکه، در سال ‌های اخیر رویکردی نو در توسعه زیرساخت ‌های صنعتی و زیست ‌محیطی در پیش گرفته است. این شرکت که در دل منطقه‌ ای خشک و دور از منابع آبی مستقر است، با تکیه بر برنامه ‌های توسعه ‌ای و نگاه راهبردی به مدیریت منابع، توانسته است الگویی متفاوت از بهره ‌وری صنعتی را ارائه دهد.

در جدیدترین اظهارات، رسولیان مدیرعامل فولاد سنگان با اشاره به پروژه ‌های زیرساختی در دست اجرا، از جمله تصفیه‌ خانه تایباد و خطوط انتقال آب شهری، بر ضرورت تسریع در تکمیل این پروژه‌ ها برای تحقق توسعه پایدار و کاهش هزینه ‌های تولید تأکید کرده است.

در منطقه ‌ای که کم‌ آبی به چالش مزمن تبدیل شده، هر طرح صنعتی موفق باید ابتدا تکلیف خود را با منابع آبی روشن کند. فولاد سنگان با درک این واقعیت، تأمین پایدار آب را در صدر اولویت ‌های توسعه ‌ای خود قرار داده است. پروژه تصفیه‌ خانه تایباد و طرح انتقال پساب شهری به واحدهای صنعتی، دو نمونه از رویکرد زیرساخت ‌محور این شرکت هستند که اهداف چندگانه‌ ای را دنبال می ‌کنند.

از یک سو، این پروژه‌ ها موجب کاهش هزینه تأمین آب صنعتی می ‌شوند، چراکه هزینه انتقال و خرید آب از منابع سنتی در مناطق خشک شرق کشور، بخش قابل‌توجهی از بهای تمام‌ شده تولید فولاد را تشکیل می ‌دهد. از سوی دیگر، با استفاده مجدد از پساب تصفیه ‌شده، فشار بر منابع آب زیرزمینی کاهش یافته و تعادل زیست ‌محیطی منطقه تقویت می‌ شود.

به این ترتیب، فولاد سنگان نه‌ تنها به دنبال خودکفایی در تأمین آب است، بلکه با بازچرخانی و بازیافت پساب ‌ها، گامی مؤثر در مسیر توسعه پایدار برداشته است. این اقدامات، علاوه بر صرفه ‌جویی اقتصادی، مزیت رقابتی مهمی برای این شرکت در برابر واحدهای صنعتی فاقد زیرساخت مشابه ایجاد می ‌کند.

بهره‌وری انرژی، ستون دوم رقابت‌پذیری
اما در کنار موضوع آب، انرژی دومین محور حیاتی در ساختار هزینه و بهره‌ وری صنایع فولادی است. مدیرعامل فولاد سنگان در سخنان خود بر اهمیت مدیریت بهینه مصرف انرژی تأکید کرده و از برنامه ‌های شرکت برای ارتقای بهره‌ وری خبر داده است.

این برنامه ‌ها شامل بهینه‌ سازی خطوط تولید، نوسازی تجهیزات با فناوری‌ های کم ‌مصرف، بازیافت حرارتی و استفاده از سیستم ‌های کنترل هوشمند مصرف انرژی است. در شرایطی که کشور با محدودیت ‌های فصلی در تأمین گاز روبه‌روست، چنین طرح ‌هایی نه‌ تنها موجب کاهش هزینه ‌های عملیاتی می‌ شوند، بلکه پایداری تولید را نیز تضمین می‌ کنند.

بر اساس برآوردهای کارشناسان، اجرای کامل برنامه ‌های انرژی‌ محور فولاد سنگان می‌ تواند سالانه ده ‌ها میلیارد تومان صرفه ‌جویی برای شرکت به همراه داشته باشد و در عین حال، میزان انتشار آلاینده ‌های ناشی از مصرف سوخت‌ های فسیلی را نیز کاهش دهد.

فولاد سنگان در سال ‌های اخیر نشان داده که نگاهش به توسعه، محدود به حصار کارخانه نیست. پروژه ‌های انتقال آب و احداث تصفیه ‌خانه، افزون بر تأمین نیازهای صنعتی، به عنوان زیرساختی شهری نیز عمل می ‌کنند. این طرح‌ ها باعث ارتقای خدمات عمومی، ایجاد اشتغال پایدار و افزایش ارزش افزوده برای شهرهای اطراف به ‌ویژه تایباد و خواف شده‌ اند.

این رویکرد، فولاد سنگان را از یک تولیدکننده صرف فولاد به عامل توسعه منطقه‌ ای تبدیل کرده است. در واقع، شرکت با سرمایه ‌گذاری در پروژه ‌هایی که همزمان منافع صنعتی و شهری دارند، مدل تازه ‌ای از «توسعه متوازن صنعت و جامعه محلی» را ارائه داده است.

در مسیر توسعه زیرساختی، فولاد سنگان تنها به دنبال کاهش هزینه ‌ها نیست، بلکه به دنبال پایداری بلندمدت در تولید و محیط‌ زیست است. این نگاه در سیاست‌ های کلان فولاد مبارکه نیز دیده می ‌شود، جایی که هدف اصلی، ایجاد زنجیره ارزش یکپارچه با حداقل وابستگی به منابع طبیعی و حداکثر بهره ‌وری از انرژی و مواد اولیه است.

در چنین چارچوبی، فولاد سنگان نقش حیاتی دارد، چراکه با موقعیت جغرافیایی خاص و ظرفیت تولید بالا، می ‌تواند به نمونه ‌ای موفق از اجرای الگوی بهره‌ وری در مناطق خشک و کم ‌منبع کشور بدل شود.

تجربه فولاد سنگان نشان می‌ دهد که در اقتصاد صنعتی امروز، مزیت رقابتی تنها در ظرفیت تولید خلاصه نمی ‌شود، بلکه در مدیریت منابع، بهره ‌وری انرژی و زیرساخت‌ های پایدار نهفته است.

پروژه ‌هایی مانند تصفیه‌ خانه تایباد، خطوط انتقال آب، و طرح ‌های بهینه ‌سازی انرژی، اگرچه در ظاهر پروژه‌ های پشتیبان تولید به شمار می‌ آیند، اما در عمل ستون ‌های اصلی دوام و توسعه آینده این مجموعه هستند.

به بیان دیگر، فولاد سنگان با سرمایه‌ گذاری در زیرساخت‌ هایی که هزینه ‌ها را کاهش و بهره ‌وری را افزایش می‌ دهند، نشان داده است که مسیر آینده صنعت فولاد، از دل «زیرساخت هوشمند و پایداری زیست ‌محیطی» می‌گذرد نه صرفاً افزایش ظرفیت تولید.