پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران * پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران * پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران * پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران * پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران * پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران * پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران * پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران * پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران * پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران * پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران
صاحبان فروشگاههای زنجیره ای برای این که بتوانند سهم بیشتری از بازار را اشغال کنند و مصرف کنندگان را جلب کنند با تخفیفات کالایی خاصی وارد بازار شدند. این شرکتها برخی از محصولاتشان را به صورت فدایی در سبد توزیع شان میگذارند که این کالاها را برای جلب مصرف کنندگان و معرفی خود، زیر قیمت بازار عرضه میکنند
کد خبر: ۱۲۹۸۷
تیتر20 - سابقه فعالیت، هلدینگ گروه صنعتی بوشهر که مصرف کنندگان ایرانی با برندهایی همچون «پنیه ریز» با محصولات آن آشنا هستند به 34 سال پیش برمیگردد.
درست زمانی که یک کارخانه حصیربافی به نام الغدیر در شهر بوشهر فعالیت خود را شروع کرد. این کارخانه هسته مرکزی و اولیه مجموعه صنعتی و تولیدی بزرگی شد که هم اکنون با 5 شرکت زیر مجموعه، یکی از موفقترین مجموعههای تولید کشور است.
با محمد کاظم زرین قلم، مدیر عامل شرکت مروارید پنبهریز و عضو هیت مدیره گروه صنعتی پلیمر بوشهر، در زمینه تولیدات داخلی و هدفمندی صنایع سلولوزی، گفت و گویی انجام دادهایم که در ادامه میخوانید:
برای آشنایی بیشتر خوانندگان، لطفا توضیحاتی درباره هلدينگ گروههای صنعتی، ساختار و شركتهاي زير مجموعه آن بفرماييد؟
ما، در سال ١٣٦٢ فعاليت خود را شروع كرديم. از اولين كارخانه اي كه در اين هلدينگ احداث كرديم میتوان به كارخانه حصير بافي الغدير بوشهر اشاره کرد، در مراحل بعدی به ترتیب، شركت مرواريد پنبهريز، گوني بافي تهران شفق، شركت نايلن نخ بوشهر و چرم بوشهر تاسیس شدند. کلیه ماشین آلات صنعتی که برای این شرکتها تهیه شدند از برندهای ژاپني و ايتاليايي و آلماني بودند.
پس از تشكيل اين ٥ شركت، مديران این شرکتها جهت ادامه فعاليتها و همچنين توسعه كارها تصميماتي اتخاذ كردند كه يكي از آنها احداث هلدينگ گروه صنعتي بوشهر بود كه در سال ١٣٦٧فعاليت خود را رسما آغار کرد و موفق شد تا سال ١٣٨٣ حدود ٢٤ واحد توليدي را در استان محروم بوشهر به ثمر برساند.
از دیگر تصمیمات گرفته شده در رابطه با این هلدینگ، توسعه كارها به شیوه عمودي بود. اختلاف این روش با نوع افقی به این شکل است که درشیوه افقی اگر محصولات بهداشتی داشته باشیم باید مواد اولیه همان صنف را تولید کنیم.
عمده فعاليتهاي گروه صنعتي بوشهر را مي توان به ٤ رده توليد محصولات دسته بندي كرد:
شرکتهای پلیمری: شامل شرکتهای حصیربافی، گونی بافی، نخهای مونو فلومنت، چرم و کیمیاگری که کار بازیافت را انجام میدهند.
محصولات بهداشتی: شامل پوشک بچه، نوار بهداشتی، دستمال کاغذی، انواع شیشه شیر و پستونک بچه، گوش پاکن، چسب زخم و دستمال مرطوب که در گروه محصولات بهداشتی قرار میگیرند.
گروه آبزیان: که در این گروه زنجیره کامل تولید لارو، غذای میگو، پرورش میگو و صادرات آن را داریم.
شرکتهای خدمات کامپیوتری و در تکمیل آن، 12 شرکت توزیع محصولات پنبهریز.
درحال حاضر گروه صنعتی پلیمر بیش از 1400 نفر نیروی شاغل مستقیم و میلیونها مصرف کننده دارد.
با توجه به این که سالهاست به صورت گسترده در زمینه اقتصادی فعالیت میکنید و از نزدیک شاهد فرایندهای اقتصادی هستید و از طرفی با توجه به نتیجه انتخابات و این که قرار است دولت جدیدی داشته باشیم، به نظر شما دولت جدید برای بیشترین حمایت از بخش صنعت و تولید چه برنامههایی را باید در دستور کار خود قرار دهد؟
با محقق شدن برجام عمده مشکلاتی که با آن مواجه بودیم رفع شده، زیرا قبل از آن ارتباط مان با دنیا محدود و سخت شده بود و ما در برخی زمینهها احتیاج داشتیم که مواد اولیه را از کشورهای خارجی وارد کنیم.
در حال حاضر این بخش از کمبود سرمایه در گردش رنج میبرد. موضوع دیگری که میتوان به آن اشاره داشت، عدم توجه به تمرکز صنایع و عدم استفاده از برتریهای نسبی است که برای بهبود شرایط، دولت آینده باید در سرمایهگذاریها و جلب سرمایههای خارجی توجه بیشتری داشته باشد.
در واقع حمایت از تولید داخلی صرفا به کلام میسر نمیشود. چون درحال حاضر نیاز به بازسازی صنایع داریم. وزارت صنایع که متولی این کار است باید امکاناتی را در اختیار واحدهای صنعتی قرار دهد که سرمایهگذارانی که سرمایههایشان به سوی رکود میرود بتوانند سرمایهگذاریهای مجدد داشته باشند و تجهیزاتشان را به روز کنند
تاکنون وزارت صنایع همکاریهای لازم را داشته است؟
چوت امکانات خیلی کم است، به شخصه کمک خاصی را در این زمینه احساس نکرده ام.
خیلی از صاحبان صنایع این روزها از قانون تامین اجتماعی، مالیات بیمه و عملکرد بانکها رضایت ندارند، شما در این زمینهها به مشکلی برخورد کردهاید؟
همه، این مشکلات را کم و بیش داریم. برای مثال بحث ارزش افزوده 9 درصد برای تولید بسیار سنگین است، همین طور بحت تامین اجتماعی و دارایی...
تولید به عنوان قلب تپنده کشور نیاز به حمایت دارد. اما باید این موضوع را هم در نظربگیریم که کشور در شرایط اقتصادی خاصی به سر میبرد. نفت ارزان شده و درآمدهای ارزی کشور بسیار محدود است. پس در حال حاضر مجبور به سکوت هستیم.
آینده صنعت و تولید را چگونه ارزیابی میکنید؟
ما همیشه صنعت داشتهایم و روند رو به رشد خوبی را شاهد بودهایم. اما در جهان و نسبت به رقبای خودمان عقب هستیم که از عمده دلیلش هم میتوان به شرایط ناهمگون با سایر کشورها اشاره کرد. در صورتی که این شرایط همگون شود، با استعداد و خلاقیتی که داریم این فاصله را به راحتی میتوانیم طی کنیم و یکی از کشورهای مطرح دنیا باشیم.
شرکت مروارید پنبهریز چه سالی تاسیس شد؟
این شرکت در سال 1362 فعالیت خود را آغاز کرد و طی این مدت توانست سبد محصولات کامل مادر و کودک را تولید و 7 واحد بهداشتی و سلولوزی ایجاد کند.
از چه سالی وارد حوزه تولید و صنعت شدید؟
از همان ابتدای تاسیس در سال 1362.
درحال حاضر چه تعداد محصول تولید میکنید؟
در سال 1362 محصولات دستمال کاغذی را با برند نرگس شروع کردیم و به علت کمبود سبد کالایی و نیاز کشور به محصولات بهداشتی، اقدام به سرمایهگذاری کردیم و محصولات کامل پوشک بچه و نوارهای بهداشتی را برای اولین بار در ایران تولید کردیم.
این محصولات بهداشتی با وجود ماشین آلات ساخت کشورهای آلمان و ایتالیا از تکنولوژی برتری نسبت به سایر محصولات برخوردار بودند و در طول این سالها توانستیم با هدف توسعه، علاوه بر گسترش محصولات سلولوزی، از دستمال کاغذی به پوشک بچه، شیر کامل بچه و نوارهای بهداشتی که شامل انواع معمولی، بالدار و نازک است، سبد بهداشتی را تکمیل کنیم.
از کارهای انجام شده در این مدت میتوان به احداث کارخانه گوش پاک کن، تاسیس شرکت بوشهر ارس، که انواع شیشه، آب میوه خوری، پستونک بچه و به طور کلی محصولات کودک را تولید میکند و همچنین تولید دستمالهای مرطوب، با تنوع بیش از 5 نوع، کارخانه تولید مسواک که شامل انواع مسواکهای کودک، نوجوان و بزرگسال میشود و در نهایت کارخانه چسب زخم اشاره کرد.
در حال حاضر چند قلم محصول تولید میکنید؟
در قسمت بهداشتی حدودا 150 قلم کالا داریم.
درحال حاضر چند سهم از بازار را در محصولات بهداشتی به خود اختصاص دادهاید؟
آمار دقیقی از سهمهای بازار در اختیار نداریم اما براساس نظرسنجیهایی که انجام گرفته، سهم عمدهای، در نوار بهداشتی کشور داریم. حدود 20 تا 25 درصد.
در بازار پوشک به دلیل عدم سرمایهگذاری و تحریمها و کمبود امکانات بانکی سهم عمدهای را از دست دادهایم و در حال حاضر چیزی حدود 10 درصد را در اختیار داریم.
در زمینه سایر محصولات جزو تولید کنندگانی هستیم که سهم قابل قبولی از بازار را به خود اختصاص دادهایم. به عنوان مثال در دستمال مرطوب، گوش پاک کن و مسواک بدون در نظر گرفتن محصولات وارداتی، سهم غالب بازار متعلق به این شرکت است.
تغییرات صنعت بازار به معنی واگذاری بخشی به برندهای خارجی است یا شامل واگذاری به رقبای داخلی هم است؟
اکثرا از رقبای داخلی، اما رقبای خارجی هم حضور دارند.
تکنولوژی را تا چه میزان در این زمینه موثر میدانید؟
خوش بختانه تکنولوژیهایی که در ایران به کار گرفته میشود، در زمینه پوشک و نوار بهداشتی، غالبا تکنولوژی اروپایی هستند و از کیفیت خوبی برخوردارند.
از برنامههای آیندتان بگویید؟
همان طور که پیشتر اشاره کردم، ما اولین تولید کننده نوار بهداشتی و همچنین نوار نازک در ایران بودیم، درحال حاضر چون سهم عمده بازار نوار بهداشتی را داریم قصد تقویت این بخش و اقدام به سرمایهگذاری جدید داریم و خطوط جدید تولیدی را در راه داریم که اولین خط آن حدودا تا یک ماه آینده وارد بازار میشود.
اما در زمینه پوشک چون سهم بازار را از دست دادهایم، اقدام به واردات دستگاه تولید پوشک شورتی و «پول آپ» (PULL UP) کردهایم که اولین واحد تولیدی در کشور هستیم که این محصولات را تولید خواهیم کرد.
این محصول تحت لیسانس تولید میشود؟
خیر، تکنولوژی خارجی است که ما در ایران اقدام به تولید آن خواهیم کرد.
درطول سالهای اخیر برندهای بزرگ و کوچک خارجی وارد این عرصه شده اند و ضمن حضور جدی، نمایندگیهای فعالی در ایران راه اندازی کرده اند که شاهد استقبال خوبی هم از این محصولات بودهایم. شما در این باره چه نظری دارید؟
ورود تولیدکنندگان خارجی به کشور در واقع از نظر رقابتی باعث تکامل کیفیت تولید و بهتر شدن کیفیت محصولات و تامین نیاز مصرف کنندگان میشود. اما متاسفانه به دلیل تحریمهای چندین و چند سالهای که داشتیم، تولید کنندگان داخلی توان رقابت با برندهای خارجی را ندارند. زیرا از شرایط رقابتی یکسانی برخوردار نیستند.
به همین جهت تولید کنندگان خارجی به راحتی به کشور ورود میکنند و با پشتوانه مالیای که دارند سهم بازار را به راحتی از آن خود میکنند. شرکتهایی وجود دارند که در مدت کمتر از 2 سال از ورود محصولاتشان به کشور سهم عمدهای از بازار را به خود اختصاص داده اند.
در این زمینه لازم است که مسئولان و مقامات توجهشان را به این امر جلب کنند که در سرمایهگذاری محصولاتی که ظرفیت تولیدات داخلی شان نیاز مصرف کنندگان را تامین میکند در مقابل سرمایهگذاریهای خارجی با احتیاط بیشتری قدم بردارند.
اگر این سرمایهگذاریها به سمت پتروشیمی، نفت، حمل و نقل و پرورش آبزیان متمرکز شوند که به دلیل وجود منابع لازم از نظر اقتصادی برتری نسبی در آنها داریم، موفق خواهیم شد.
منظورتان این است که دولت فضا را برای سرمایهگذاری شان فراهم نکند؟ چه پیشنهادی در این زمینه دارید؟
ما در حدود 250 واحد سلولزی با پروانه بهره برداری داریم که از این 250 واحد در حال حاضر فقط حدود 100 مورد از آنها فعال هستند و از این 100 مورد بیش از نیمی از آنها به دلیل عدم تامین مالی و تکنولوژی نامناسب و عدم توان رقابت به صورت دورهای و فصلی فعالیت دارند. در نتیجه تولیدکنندگان داخلی که باید تولیداتشان را با نرخ بهره بانکی 20 درصد سرمایهگذاری کنند با سرمایهگذار خارجی که امکان استفاده از تسهیلات خارجی با سودهای 4 تا 5 درصدی را دارد، توان رقابت نخواهند داشت.
اگر دولت به دنبال ایجاد ارزش افزوده در صنایع است باید توجه کند که خیلی از صنایع دیگر مانند پتروشیمی، گاز، نفت و بخش آبزیان در کشور وجود دارند که ارزش افزوده بیشتری نسبت به واحدهای تولیدی دارند که باید بیشتر بر روی آنها تمرکز کرد.
در فروشگاههای زنجیرهای و یا مجتمعهای تجاری بزرگ در بخش فروش دستمال کاغذی و به طور کلی سایر محصولات بهداشتی بیشترین تخفیفات را شاهد هستیم. به نظر شما در ارائه این تخفیفات بحث رقابت در میان است؟ از سویی این تخفیفات را چگونه میشود توجیه اقتصادی برای برندها دانست؟
فروشگاههای زنجیرهای در دنیا بسیار شناخته شده بودند و با برپایی این فروشگاهها در ایران، صاحبان آنها برای این که بتوانند سهم بیشتری از بازار را اشغال کنند و مصرف کنندگان را جلب کنند با تخفیفات کالایی خاصی وارد بازار شدند. این شرکتها برخی از محصولاتشان را به صورت فدایی در سبد توزیع شان میگذارند که این کالاها را برای جلب مصرف کنندگان و معرفی خود، زیر قیمت بازار عرضه میکنند. به خاطر رکودی که در بازار شاهد هستیم و به دلیل ازدیاد واحدهای تولیدی، این واحدها برای ورود به این فروشگاههای بزرگ مجبور به قبول شرایط تحمیلی آنها هستند. به همین جهت در رقابت با یکدیگر تخفیفات بیشتری را ارائه میدهند.
شرکتهای تولیدی اعتراضی به این روند ندارند؟
اعتراض میکنیم، اما این فروشگاهها از قدرت بالایی برخوردارند... در واقع قانون مدونی برای برخورد با این فروشگاهها وجود ندارد. در شرایط فعلی که این فروشگاهها درحال گسترش هستند بهتر است که دولت نظارت مستقیمی بر قیمت گذاری کالاهای آنها داشته باشد.
این طور به نظر میرسد که مبلغ تخفیفی، تنها حاشیه سود است و ممکن است در بین مصرف کنندگان در مورد قیمت تمام شده بدبینی به وجود بیاید. برای رفع این مورد چه پیشنهادی میدهید؟
در این زمینه مطالعات زیادی داشتیم و به سازمان مصرف کنندگان شکایاتی را ابلاغ کردیم و این سازمان هم در تلاش است که قیمت در کارخانه و مصرف کننده را تنظیم کند. اما مشکلی که وجود دارد این است که این فاصله، سودی به نفع تولید کننده ندارد و سود حاصله به بخش توزیع اختصاص دارد. وقتی درخواست تخفیف بیشتری به تولیدکنندگان میشود، 2 راه برای آنها وجود دارد؛ چون قیمتها تحت نظر سازمان صنایع سلولزی و سازمان حمایت است یا باید تعطیل کنند یا باید به فکر جبران باشند.
راه جبران برای عده ای که از نظر انجمن غیرقانونی محسوب میشود این است که قیمت مصرف کننده را بالا ببرند و براساس آن قیمت، تخفیفات بیشتری را به فروشگاه ارائه دهند.
متاسفانه مصرف کنندگان ایرانی بیشتر از این که به قیمت درج شده روی کالا توجه داشته باشند به درصد تخفیف 50 درصدی و 40 درصدی توجه میکنند غافل از این موضوع که محصول مورد نظر تخفیف درج شده ای نسبت به سایر کالاها ندارد.
در زمینه صادرات برنامه ای دارید؟
با شرایط فعلی، به خاطر تغییرات قوانین و شرایط ارزی و تحریمی برای هر کشوری که صادرات داشته ایم نتیجه خوبی نگرفته ایم و موفق نبوده ایم.
در پایان اگر نکته ای هست که در این گفت و گو به آن اشاره نشد، لطفا بفرمایید.
شرکتهای داخلی نیاز به حمایت دارند و سرمایهگذاران داخلی باید بتوانند جمع شوند و در رقابت با خارجیها توان لازم را داشته باشند.
دولت باید با این صنف در زمینه مشکلات ارزی و سرمایه در گردش، که صنایع و از جمله صنعت سلولزی را تحت تاثیر قرار داده است، همکاری تنگاتنگی داشته باشد.