مشکل بزرگ استقلال و مدعیانی که فرصت طلبی می کنند

تیتر20 - انگار که عده ای بست نشسته اند استقلال عزیز ما نتیجه نگیرد تا ناگهان سر از لاک بیرون بیاورند، در صفحات روزنامه های و خبرگزاری ها لغز بخوانند و مراسم یادبود پدر استقلال را به مراسم خودنمایی و خود ناجی پنداری تبدیل کنند.

پرافتخارترین تیم ایرانی در آسیا، این روزها خوب نتیجه نمی گیرد اما حتی یک نفر را هم پیدا نمی کنید بگوید استقلال این روزها خوب بازی نمی کند بلکه یک تیم جوان و پرانرژی زمین مسابقه را جولانگاه تاکتیک و تکنیک خود می کند ولی به دلایل مختلف که مهمترین آن اعتماد به نفس پایین است، خوب نتیجه نمی گیرد. تیمی که سپاهان پرمهره را زمین گیر می کند، اشتباه داوری، پنالتی قطعی اش را نمی گیرد و در نهایت با یک ضدحمله نتیجه را واگذار می کند، تیمی که مقابل سایپا، همان تیمی که پرسپولیس ۹۰ دقیقه اذیت کرد، چندین موقعیت گل ایجاد می کند ولی موقعیت هایش گل نمی شود و در نهایت در ضربات پنالتی روی اشتباه محاسباتی سرمربی حذف می شود، تیم ضعیف و ناتوانی نیست اما تیمی است که از مشکل اعتماد به نفس رنج می برد.

ابتدای فصل، همان زمان که بازیکنان جدید استقلال قرارداد بستند، عده ای مصاحبه کردند و از تیام و جباروف و ابراهیمی گفتند، همان زمان که باید بازیکن جوان با انرژی و انگیزه وارد تیم می شد، زیر سایه این سه نام پنهان ماند، همه اعتماد به نفسش رفت و در نتیجه بازیکنی که باید ستاره می شد، از نظر اعتماد به نفس به یک بازیکن معمولی مبدل شد. حالا همان هایی که آن روزها از رفته ها حمایت کردند و برای تضعیف باشگاه و مدیرانش از هیچ تلاشی فروگذار نبودند امروز مدعی تر شده اند.

استقلال مدعی زیاد دارد ولی دلسوز کم! شک نکنید برخی از این مدعیان دلشان با استقلال نیست، با شهرت و پست مقامی است که در استقلال وجود دارد وگرنه چرا کسی مثل سید کاظم اولیایی با تجربه قهرمانی و نایب قهرمانی آسیا در روزهای بحرانی میداندار افزایش بحران نمی شود؟

بگذریم از اینها، استقلال تاریخی مشعشع و درخشان دارد، در بخشی از این تاریخ مدیرانی مثل علی فتح اله زاده آمده اند و رفته اند، مدیری که هر گاه شرایط استقلال بحرانی می شود یک رسانه ای پیدا می کند و برای دیگران شاخه و شانه می کشد هیچ وقت هم پاسخ نمی دهد که چه شد با خزانه خالی بازیکنان معمولی را با قیمت گزاف به استخدام باشگاه درآورد تا هزینه تیمداری در ایران افزایش یابد؟ نمی گوید چرا آنقدر او و برخی دیگر از مدیران بدهی برجای گذاشتند که امسال اسقلال به جای هزینه کرد برای جذب بازیکن به فکر پرداخت بدهی هایش برای جلوگیری از حذف در آسیا باشد؟ چرا هر مدیری غیر از او آمد، از قریب و واعظ آشتیانی تا افشارزاده و افتخاری، همه توسط فتح اله زاده مورد حملات رسانه ای قرار گرفتند؟ چرا اجازه نداد آب خوش از گلوی مدیران استقلال پایین برود از بس که با پرپاگاندا و هوچی گری در رسانه ها، مدیران استقلال را مقابل هواداران قرار داد؟

فتح اله زاده دیروز به وزیر ورزش هشدار داده بدون آنکه به قواره اش نگاه کند و ببیند آیا به قواره وزیر می خورد یا نه؟! به هر حال وقتی تماس ها با اطرافیان وزیر و پیام ها به خود وزیر برای چند دقیقه ملاقات و عرض ارادت جواب نمی دهد، نتیجه اش همین رفتارهای خلاف قواره می شود. کاش علی فتح اله زاده بگوید بر اساس کدام شایستگی سال مدیرعامل استقلال شد؟ یک خبرنگار ساده کدام رابطه را داشت که ناگهان به استقلال آمد؟ پاسخ به همین سوال قواره فتح اله زاده را مشخص می کند، بگذریم از بدهی ها، خرج کردن ها از کیسه دولت و ماجراهای عدیده دیگری که روزی لازم باشد یک به یک آنها را روی دایره می ریزیم تا هواداران بدانند و قضاوت کنند.

این استقلال، برای درخشش، همه عوامل را دارد، اگر همه کنار هم باشیم، بازیکن  و تیم را با روحیه و انگیزه به میدان بفرستیم، استقلال ما همانی خواهد شد که همیشه با افتخار برایش دست می زنیم، پرافتخارترین تیم ایرانی آسیا، روزهای پر فراز و نشیب بسیاری دیده اما هرگز از عظمت و بزرگیش کم نشده که هر روز بیشتر از روز قبل بزرگی کرده، به این تیم و این جوانان اعتماد کنیم، در کنارشان بایستیم تا روزهای پرافتخار پیش رو زودتر از راه برسند./برنا - فرید جنت