پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران * پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران * پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران * پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران * پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران * پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران * پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران * پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران * پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران * پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران * پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران
علیرضا بزرگمهری در این باره معتقد است: شکل گیری NFC در کشور برخواسته از نیازهای واقعی حوزه پرداخت الکترونیک نبود وهنوز هم پاسخ درخوری برای این پرسش نداریم که چه نیازی را می خواستیم با NFC تسهیل کنیم.
کد خبر: ۳۴۴۶۶
تیتر20/ سارا دلیریان - علیرضا بزرگمهری از فعالین باسابقه حوزه پرداخت و بانکداری الکترونیک در گفت و گو با خبرنگار تیتر 20 گفت: متاسفانه مفاهیمی نظیر NFC، بارکد، کارت اسمارت(هوشمند)، بدون درنظر گرفتن همه جنبه ها با یک موج هیجانی می آیند و چون برخاسته از نیازهای واقعی در حوزه پرداخت الکترونیکی کشور نیستند، خیلی زود فرو می نشینند و در نهایت همه اینها به یک نحوی سرنوشت مشابهی دارند.
وی افزود: مثال هایی از این دست در بانکداری نیز فراوان داشته ایم. به عنوان مثال حدودا سال 74 بود که یکی از بانک های بزرگ کشور تصمیم گرفت با تولید اسمارت کارت و ارائه این نوع کارت به جای کارت های مگنت معمول، سرویس های اعتباری به مشتریان خود ارائه نماید.
سرمایه گذاری بزرگی هم در این حوزه انجام شد، از ارائه و تهیه کارتهای هوشمند تا تغییر دستگاههای ATM در این بانک، اما با شکل گیری شبکه شتاب عملا تغییر دستگاههای ATM سایر بانک ها امکان پذیر نبود، ضمن اینکه کارت های هوشمند ارائه شده با دستگاه های کارتخوان هم هماهنگ نبود. لذا یک پروژه پرهزینه، بدون کسب دستاوردی مشخص و تاثیری مثبت بر حوزه پرداخت الکترونیک کشور محکوم به شکست شد و در تجارب بعدی نیز چون همه جوانب مورد مطالعه قرار نگرفت، همین نتیجه به بار آمد.
این کارشناس صنعت پرداخت با اشاره به این موضوع ادامه داد: تجربه NFC هم داستانی مشابه دارد. جدی ترین سوالی که در خصوص استفاده از این فناوری در صنعت بانکداری و پرداخت الکترونیک مطرح است این است که ورود NFC به این حوزه بر اساس چه نیاز و الزامی شکل گرفته است؟
شکل گیری NFC در کشور برخواسته از نیازهای واقعی حوزه پرداخت الکترونیک نبود
بزرگمهری افزود: آیا واقعا پاسخ درخوری برای این پرسش داریم که چه نیازی را می خواستیم با NFC تسهیل کنیم؟ آیا در حال حاضر بزرگترین مشکل سیستم پرداخت ما برای اینکه یک بخش را هدف بگیریم و تسهیل کنیم این بود که دارنده کارت، به جای کشیدن کارت در دستگاه پوز، کارت یا موبایل را لمس کند؟
ضمن اینکه من معتقدم به جنبه دیگری نیز خوب نیاندیشیده ایم، جنبه دیگر این بحث این بود که آیا NFC با اپلیکیشن یا NFC با کارت؟
مدیرعامل شرکت سابین تجارت آریا با اشاره به انواع راهکارهای بهره گیری از NFC افزود: همانطور که میدانید کارت NFC کارت مشخصی است و متفاوت است از کارت های معمولی، لذا برای بهره گیری از این نوع کارت ها باید دستگاههای پوز را نیز تغییر می دادیم یعنی جایگزینی تعداد فراوانی دستگاه کارتخوان معمولی با دستگاههایی که NFC ENABLE باشند، ولی آیا در خصوص عدد و رقم فراگیر شدن چنین امکانی مطالعه لازم صورت گرفته و آیا نسبت هزینه فایده منطقی از این اقدام حاصل خواهد شد؟
بزرگمهری تصریح کرد: جنبه دیگر عدم فراگیری این تکنولوژی را باید از سمت پذیرنده و اصناف و کسبه دید، چه منفعتی برای پذیرنده دارد که یک کارت عادی را با اپلیکیشن هایی که چندان آشنایی و حتی اطمینانی نسبت به کارکرد آنها ندارد، جایگزین نماید و اساسا چه ضرورت و تسهیلی در پی دارد؟
وی افزود: طبیعی است که پذیرنده به دلیل ناشناختگی فرآیند این تکنولوژی از آن ابا خواهد داشت تا زمانی که ما بتوانیم فرهنگ سازی مناسبی در این زمینه انجام دهیم، اما ما چه کردیم جز تعداد محدودی آگهی تبلیغاتی که اتفاقا اصلا هم گویا و کاربردی نبود و عموم از این تبلیغات ضرورت وجود این تکنولوژی را درک نکرد.
الگوبرداری از تکنولوژی های بانکداری و پرداخت پیشرفته، بدون لحاظ همه جوانب، پیشرفت به بار نخواهد آورد.
بزرگمهری با تاکید بر این نکته که گرچه NFC در حال حاضر در دنیا ترند است و عموم مردم همه پرداخت های خود را با APPLE PAY و اپليکيشن هايي از این دست انجام می دهند، گفت: اما این ساختار، برخواسته از یک فرهنگ غالب در حوزه بانکداری و پرداخت الکترونیک است. در شرایطی که در کشور، ما در کیف پول افراد با تعددی از کارتهای بانکی مواجه هستیم، آیا پرداخت الکترونیک بر بستر NFC مهمترین مشکل خواهد بود؟
وی اضافه کرد: نباید فراموش کنیم که صرفا الگوبرداری از تکنولوژی های بانکداری و پرداخت از سایر کشورهای پیشرفته لزوما به درد ما نخواهد خورد و پیاده سازی بدون مطالعه آنها ما را پیشرفته نمی کند، چرا که مشکلات ما در حوزه روابط اقتصادی با چالش ها و روابط اقتصادی موجود در سایر کشورها متفاوت است.
این کارشناس صنعت پرداخت در ادامه به اهمیت موضوع بیمه پرداخت الکترونیک در کشور اشاره نموده و افزود: به عنوان مثال، یکی از تفاوت ها نداشتن بیمه پرداخت الکترونیک در کشور است، این بیمه، یک پوشش بیمه ای است که تمام پرداخت های خرد را برای ذینفع بیمه می کند و در صورت استفاده از تکنولوژی ها و روشهای نوین، خسارات احتمالی را پوشش می دهد و این یکی از دلایل فراگیرشدن کارت های اعتباری و NFC در کشورهای اروپایی و آمریکا است. خب تا زمانی که ما بیمه پرداخت الکترونیک خرد نداریم پذیرنده چرا باید اين ترس را ناديده گيرد.
کیف پول الکترونیک؛ حلقه مفقوده زنجیره پرداخت در کشور
بزرگمهری در بخش دیگری از سخنان خود بر اهمیت موضوع اجرایی شدن کیف پول الکترونیک اشاره نموده و گفت: از سوی دیگر NFC بدون پیاده سازی کیف پول الکترونیک واژه نامانوس و تکنولوژی ناکارآمدی است. اساسا کاربرد NFC در جایی است که کیف پول الکترونیکی وجود داشته باشد و بدون آن تعدد اپلیکیشن های NFC خود معضل جدیدی خواهد بود مثل معضلی که در QR CODE یا در کارت های بانکي با آن مواجه ایم. بنابراین باید سرنوشت کیف پول الکترونیک و پروتکل ارتباط کیف های پول (EMV) را تعیین تکلیف کنیم.
وی تاکید کرد: با این اقدام سرنوشت بسیاری از فرایندها نظیر QR CODE و NFC و بسیاری از موضوعات دیگر در حوزه پرداخت خرد الکترونیک به سرانجام خواهد رسید.
این استاندارد را باید رگولاتور تعیین تکلیف کند و تا زمانی که رگولاتور این اقدام را انجام ندهد، یک مبارزه افزایش کاربر به امید آینده، برای تبدیل شدن به استاندارد مرجع صنعت در خصوص اپلیکیشن ها، کیف پول ها و ابزارهای پرداخت وجود خواهد داشت. شخصا معتقدم که دلیل وجود بسیاری از تکنولوژی ها و ابزارها در حوزه پرداخت بدون در نظرگیری جوانب مختلف از همین روی است.
مدیرعامل شرکت سابین تجارت آریا وابسته به به بانک ایران زمین، در پایان تصریح کرد: در نهایت می توان اینطور مطرح کرد که ما در صنعت پرداخت و بانکداری علاوه بر اینکه از روی نیاز به تکنولوژی NFC نرسیدیم، ضمنا فرهنگ سازی مناسب، زیرساخت لازم و استاندارد ارتباطی واحدی نیز برای این مقوله پیش بینی نکردیم، از همین روی بعد از گذشت چندسال باید به شکست این پروژه اعتراف کرد.