پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران * پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران * پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران * پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران * پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران * پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران * پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران * پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران * پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران * پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران * پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران
یکی از دغدغه های مردم در مناطق آزاد کشور انتخاب مدیران بومی است این تاکید بواسطه حل مشکلات گاها شخصی و قبیله ای مطرح می شود اما باید براین موضوع نیز توجه داشت که تاًکید بیش از حد بر مدیران بومی مناطق آزاد می تواند تخصص گرایی را تحت الشعاع قرار دهد .البته که در این موضوع که مدیران بومی دلسوزتر نسبت به منطقه خویش فعال خواهند بود شکی نیست اما نگاه صرف طایفه ای می تواند زمینه قدرت رسیدن افرادی ناکارآمد را در مناطق آزاد کشور فراهم کند.
کد خبر: ۵۳۱۷۷
تیتر20 - یکی از مهمترین پاشنه آشیل های مناطق آزاد ، انتخاب و انتصاب مدیران عامل است. براساس ماده 27 قانون چگونگی اداره مناطق آزاد و ماده 65 احکام دائمی توسعه کشور، بالاترین مدیر دستگاه های اداری، اجرایی دولتی و حتی رییس شورای تامین منطقه ،مدیرعامل است یا اینکه این مناطق ظرفیت های بالایی در زمینه توسعه اقتصادی کشور برخوردار می باشند. براین اساس شاخص هایی که می توان برای انتخاب و انتصاب مدیران متخصص در مهمترین بنگاه های اقتصادی کشور که وظیفه جذب و حمایت از سرمایه گذاران در چهارچوب قانون را برعهده دارند بسیار مهم تلقی می شود.
واقعیت آن است که خیلی از مناطق آزاد کشور کمتر تغییر و تحول مدیریتی را بر مبنای شایستهسالاری تجربه کرده اند، برخی مدیران بهرغم ناکارآمدی اما به دلیل حمایت گزارههایی همچون سیاست، سلایق، پادرمیانی نمایندگان و تعهد به نگاه بومی عهدهدار مسئولیت شدهاند، اما باید دید در این رویکرد چه تغییر مثبتی به نفع مردم ایجاد شده است.
باید اذعان داشت که یکی از دغدغه ی مسئولان کشور ماندن میان دوراهی مدیر یا مسئول بومی و غیربومی برای سپردن مسئولیت به 8 منطقه آزاد کشور است . البته که اکثریت مناطق ،مردم و بومی ها به دنبال تغییر و تحولات اداری و نصب مدیران بومی بر ادارات و مناصب شهرستان خود می باشند و گمان می کنند مدیران بومی متخصص تر است و به دلیل آشنایی به منطقه و شناخت خوبی از مشکلات دارد و از این جهت در جهت رفع نیازها فعال تر و دلسوز ترخواهد بود. طبیعتا این شهروندان معتقدند که مدیران غیربومی شناخت کافی و چندان قابل توجهی از موقعیت ومشکلات شهرستان ندارند و از این سو نمی توانند برای رفع نیازها ومشکلات این شهرستان تصمیم گیری درستی اتخاذ کنند.
اما واقعیت امر چیزی دیگر است. مناطق آزاد از ظرفیت و امکان مناسبی برای رونق تولید، افزایش صادرات و اشتغالزایی برخوردار هستند ضمن اینکه از همسایگی این مناطق با کشورهای همسایه میتوان برای صادرات استفاده کرد و این مهم در شرایط امروز می تواند راهگشا و روزنه ای برای برون رفت از تنگناهای اقتصادی و مشکلات ناشی از تحریم باشد. پس منطقه آزاد با هدف صرفا توسعه ی یک منطقه ایجاد نشده بلکه سیاست گذار برای آن اهدافی بلند مدت و گسترده تر لحاظ کرده است.
از این جهت تاًکید بیش از حد بر مدیران بومی، می تواند تا حدودی غیرکارشناسی باشد و در مواردی تخصص گرایی را تحت الشعاع قرار دهد .البته که در این موضوع که مدیران بومی دلسوزتر نسبت به منطقه خویش فعال خواهند بود شکی نیست اما تاکید صرف برنگاه طایفه ای می تواند زمینه قدرت رسیدن افرادی ناکارآمد را فراهم کند.
بدون شک یکی از دلایل انتخاب مدیران بومی جلب اعتماد مردم منطقه است. متاسفانه گاها مدیران با خلف وعده های خود زمینه بی اعتمادی میان مردم بومی یک منطقه را فراهم کردند و سرمایه های طبیعی و انسانی را نادیده گرفتند و ظرفیت ها و پتانسیل ها را به تاراج داده اند و در نهایت به دیار خود بازگشتند.
این موضوعی است که شهروندان یک منطقه را مشتاق به انتخاب مدیر بومی می کند تا بتوانند خواسته های خود را زودتر انتقال دهند. فارغ از آنکه این نوع نگاه می تواند زمینه ی ورود افراد ناکارآمد و ناشایسته را ایجاد کند. به نظر می رسد در شرایط فعلی نگاه طایفه فرد، محل زادگاه چندان به صلاح کشور و براساس اهداف اصلی قانونگذار نباشد چرا که این موارد ممکن است رابطه سالاری را جایگزین قانونمداری کند.
در پایان باید تاکید داشت که نمی توان مردم یک منطقه را بازخواست کرد که چرا تاکید و اصرار بر انتخاب مدیر بومی دارند اما می توان از برخی نمایندگان و فعالان مناطق آزاد گلایه کرد که چرا بدون نگاه تخصص گرایانه افرادی بومی را پیشنهاد می دهند ؟مگر نه آنکه در برخی از مناصب بدون نگاه تخصص گرایانه،فردی بومی را منصوب کرده اند و در نهایت تبعات منفی زیادی را بر سر راه کشور رقم زدند ؟ تا حدی که در انتخاب معاونان ارشد خود خویشاوند سالاری و رویکرد باندبازی را پیاده کردند!
با این اوصاف بهتر است مدیران مناطق آزاد کشور را فارغ از نگاه بومی یا غیربومی انتخاب کرد چرا که اهداف قانونگذار صرفا رضایت جوامع محلی نیست بلکه منفعت مناطق آزاد در جهت توسعه اقتصادی کل کشور مدنظر است.