پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران * پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران * پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران * پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران * پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران * پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران * پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران * پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران * پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران * پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران * پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران
تغییراتی که چندی پیش در اعضای هیات رئیسه سندیکای بیمهگران ایران رخ داد، بهانهای شد برای توجه بیشتر به عملکرد این نهاد و نقشی که اعضای کلیدی آن از جمله هیات رئیسه در این موضوع دارند. سندیکا گاه به انعفال و ناکارآمدی اعضای آن متهم میشود. پرسشی که با وجود این ادعا پیش میآید این است که اعضای کلیدی این نهاد با استناد بر چه کارکردی منصوب میشوند و آیا چنین اتهامی بر آنها وارد است؟
کد خبر: ۵۵۶۵۹
تیتر20- گذری بر تاریخچه صنعت بیمه ایران حکایت از پیشینه طولانی فعالیت نهادی دارد که بیش از 5 دهه است در این صنعت حضور پیدا کرده و «سندیکای بیمه گران ایران» نام گرفته است؛ این نهاد از اواسط قرن گذشته تاکنون برقرار بوده تا حافظ منافع شرکتهای فعال در صنعت بیمه باشد و در همین حال بیمه مرکزی نیز از همان زمان برپا شده تا مسئولیت اعمال نظارت دولت بر فعالیت موسسات بیمهای کشور را بر عهده داشته باشد.
دور از ذهن نیست که در این شرایط حرف و حدیثهای برآمده از منابع غیررسمی رنگ و بوی موضع دفاعی بیمه مرکزی را در برابر شرکتهای خصوصی بیمه داشته باشد، هر چند گاه اخبار مربوط به عملکرد بیمه مرکزی نیز درستی این گفتهها را تایید میکند؛ در چنین شرایطی انتظارات از سندیکا برای حمایت از حقوق و منافع شرکتهای بیمه چیزی بیشتر از یک امر متداول است آن هم برای صنعتی که دستاندرکاران آن همواره از حاشیه کم سود خود میگویند و در اقتصادی همچون اقتصاد ایران که تورمهای افسارگسیخته را تجربه میکند، آن جایگاهی که باید را ندارد.
با همه این احوال آنچه در این مجال به آن پرداخته میشود این است که سندیکا تا چه اندازه در پشتیبانی از بیمهگران ایرانی موفق عمل کرده و چه دستاوردهایی در این عرصه از خود به نمایش گذاشته است؟
برای پاسخ به این سوال نگاهی به اخباری میاندازیم که خبرساز آنها سندیکای بیمهگران ایران بوده است. اگر نگوییم همه اما بیشتر خبرها روایتگر انتصابات و برگزاری نشستهای گوناگون است تا آنچه بتوان دستاوردی دانست که گرهگشای مشکلات پیشروی شرکتهای بیمهای باشد.
صنعت بیمه ایران امروز نیاز به آمیختگی هر چه بیشتر با دستاوردهای فناورانه و نوآورانه دارد، از کمبود نیروی انسانی خبره که بتواند توانمندانه شبکه فروش آن را توسعه دهد در رنج و با چالشهای برآمده از بهروز نبودن قوانین در کشمکش است و در همین حال جامعه هدف فروش آن را ایرانیهایی تشکیل میدهند که از یک سو کارکرد خدمات بیمهای آن چنان که باید با زندگی آنها درنیامیخته و هنوز با این صنعت کموبیش احساس بیگانگی دارند و از سوی دیگر تنگنای برآمده از فشارهای اقتصادی خرید محصولات بیمهای را در اولویت قرار نمیدهد.
غرض اصلی از آنچه در این مقال به نگارش درآمده پرداختن به تغییراتی است که بهتازگی در اعضای هیات رئیسه سندیکای بیمهگران ایران رخ داده است، اتفاقی که این پرسش را به ذهن متبادر میکند که انتخاب اعضای هیات مدیره تا چه اندازه با اقتضائات سندیکا مناسبت دارد؟
آیا در انتصابات و انتخابات این نهاد اعم از اینکه انتخاب اعضای هیات مدیره باشد و یا روسای کمیسیونها و دیگر اعضای کلیدی توانمندی و پیشینه فعالیت افراد در نظر گرفته میشود و یا تنها فعالیت در جایگاه مدیرعامل یکی از شرکتهای بیمهای کافی است؟
پاسخ هر چه باشد نمیتوان انکار کرد انتقادات نادری که به سندیکای بیمه گران ایران وارد میشود با واژه انفعال همراه است، این انفعال در اخباری که این نهاد از خود منتشر میکند نیز نمایان است. البته که اینها به معنای نادیده گرفتن اقدامات موثری که تاکنون از سندیکا سر زده نیست، اما این نگرانی وجود دارد در صورت رشد و تقویت ریشههای انفعال در بدنه سندیکا این نهاد تبدیل به مجموعهای ناکارآمد شود که بودن یا نبودن آن تفاوتی به حال صنعت بیمه کشور نداشته باشد و در نهایت همین امر اسباب فروپاشی آن را در آیندهای دور یا نزدیک فراهم آورد، اتفاقی که بیش از همه فعالان بخش خصوصی صنعت بیمه کشور را متضرر میکند.
آنچه احتمال انعفال را قوت میبخشد، این است که در اخبار صنعت بیمه محتوایی که به نقد و بررسی سندیکای بیمهگران ایران و عملکرد اعضای آن بپردازد، دیده نمیشود گویا انتظاری هم از آن نمیرود و پرباری یا کمباری عملکرد آن دغدغه کسی نیست، حتی کسانی که قرار است سندیکا حامی حقوق آنها باشد. به عبارت سادهتر همین بس که هست!
افزون بر اینها حتی خود سندیکا نیز گزارشی از دستاوردهای خود منتشر نمیکند و چنانچه پیش از این اشاره شد، عملکرد آن به برگزاری نشست و انتصاب افراد خلاصه میشود در حالی که انتظار میرود سندیکا پل ارتباطی شرکتهای بیمه با بیمه مرکزی و دیگر نهادهای دولتی مرتبط باشد و از منافع این شرکتها دفاع کند، اما در این رویه کموبیش انفعالی بیاغراق خبری از دفاع و پشتیبانی نیست. با این تفاسیر به نظر میرسد سندیکای بیمهگران ایران برای تقویت مشی کنشگری نیاز به حضور افرادی دغدغهمند دارد.