خودرو تنها مقصر مرگ و میر جاده ای؟

تیتر20 - خودروهای داخلی در حالی همواره در این سال ها از سوی برخی به عنوان تنها مقصر مرگ و میر در سوانح جاده ای معرفی شده اند که نمی توان از نقش عوامل دیگر در این تراژدی بزرگ (سهم بالای ایران در کشته شدگان تصادفات جاده ای) غافل شد.

ایران یکی از کشورهایی است که سهم کشته شدگان آن در سوانح جاده ای بسیار بالاست و هر چند وقت یکبار اخبار تلخی از تصادفات و تلفات جانی و مالی از جاده ها و خیابان ها به گوش می رسد.

از نظر خیلی ها به خصوص پلیس، مقصر اصلی و شاید تنها مقصر این ماجرا، خودروهای داخلی هستند که به دلیل کیفیت پایین، مقاومت و استحکام قابل قبولی در سوانح ندارند.

البته که تردیدی در سطح کیفی پایین خودروهای داخلی نیست و قطعا اگر محصولات خودروسازان کشور از استحکام بالاتری برخوردار بود، سالانه این همه خسارت جانی و مالی از ناحیه سوانح جاده ای به کشور تحمیل نمی شد.

بنابراین اینکه خودروهای داخلی نقش غیر قابل انکاری در سوانح جاده ای و مرگ و میر بالا از دل این سوانح دارند، هیچ شکی وجود ندارد، اما آیا عوامل دیگری در این کشتار جاده ای دخیل نیستند؟ نقش راه های ناایمن در تصادفات چقدر است؟ پلیس چقدر سهم دارد و اصلا فرهنگ رانندگی شهروندان تا چه اندازه در بروز این تراژی بزرگ نقش آفرینی کرده و می کند؟

بسیاری از راه های اصلی و فرعی در کشور با وجود آنکه هشدارهای زیادی بابت ناامن بودن آنها داده شده و جان بسیاری از شهروندان را گرفته اند، همچنان محل تردد خودروها هستند و هر چند وقت یکبار داغی به دل شهروندان می نشانند.

در همین نوروز امسال در پی تصادف دو خودرو در یکی از محورهای استان لرستان، دو خانواده در آتش سوختند. اینکه چرا خودروها آتش گرفتند، بدون تردید باید خودروسازان پاسخگوی آن باشند. از آن سو اما اعلام شد محور موردنظر بارها قتلگاه شهروندان بوده و با وجود بروز سوانح مرگبار فراوان، اقدامی برای اصلاح آن انجام نشده است.

یا مثلا در مورد تصادف معروف جاده بهبهان، دیگر مقصران آن حادثه پشت ماجرای باز نشدن ایربگ ها پنهان شدند و این موضوع که چرا پلیس اجازه تردد به خودروها در آن جاده مه

آلود را داده، چندان مورد توجه قرار نگرفت.

صد البته که این حادثه هر چقدر هم که مقصر داشته باشد، نمی توان از گناه بزرگ خودروسازان بابت تولید محصولات ناامن (محصولاتی که طبق ادعای پلیس، ایربگ آنها باز نشده است) قابل انکار نیست.

اما در کنار خودروسازان و پلیس و راه های نا امن و خورشید و فلک و...، کمی هم خودمان را قضاوت کنیم.

اینکه چقدر فرهنگ رانندگی در جاده ها و خیابان های کشور رعایت می شود؟ اینکه تا چه اندازه به حقوق یکدیگر در رانندگی احترام می گذاریم و چقدر قوانینی مانند سرعت و سبقت مجاز، فاصله طولی مناسب، احتیاط در پیچ ها و امثال اینها را قبول داریم و رعایت می کنیم؟

این حقیقت را که احترام به قوانین و حقوق شهروندی در جاده ها و خیابان های ایران چندان جدی گرفته نمی شود، قابل انکار نیست و سهم این ماجرا در بروز سوانح را هم نمی توان منکر شد.

در مجموع آنچه از ایران کشوری با مرگ و میر بالا در سوانح جاده ای ساخته، در کنار کیفیت پایین خودروهای داخلی، ناامنی راه ها، فرهنگ ضعیف رانندگی و ضعف عملکرد نهادهای مسوول است.

با همه اینها البته چالش بزرگ ایرانی ها، همچنان کیفیت و ایمنی نامناسب خودروهای داخلی است.

به هر حال در دنیا نیز عوامل غیر خودرویی در سوانح جاده ای نقش دارند، اما خودروسازان محصولاتی می سازند که تا حد امکان ضریب مقاومت شان در برابر سوانح بالا باشد و جان سرنشینان را حفظ کند.

در خودروسازی ایران اما چنین نیست و به دلایل مختلف که شرح آنها در این مجال نمی گنجد، خودروها مقاومت و استحکام قابل قبولی در برابر تصادفات ندارند و به همین دلیل سهم بزرگی در تلفات جانی و مالی متوجه آنهاست.

مزدک جمشیدی

برچسب ها: صنعت خودرو تصادفات جاده ای تصادف سانحه

ارسال نظرات

آخرین اخبار

پربازدید ها

موضوعات روز