دلایل ماندگاری تورم در اقتصاد

تیتر 20- بازگشت به عصر تورم‌های ماندگار درحالی‌که بانک‌های مرکزی جهان برای مقابله با موج تورمی اخیر سیاست‌های انقباضی را در پیش گرفته‌اند،‌ برخی کارشناسان بر این باورند به دلایلی ممکن است تورم ماندگار باشد. این گروه معتقدند شرایط اقتصاد جهان با وضعیت چهار دهه گذشته که هدف‌گذاری تورمی در آن کار می‌کرد متفاوت است و می‌تواند به شکست تلاش‌های جدید بانک‌های مرکزی برای کنترل تورم منجر شود. برای این پیش‎بینی سه دلیل عمده مطرح می‌شود؛ تغییر الگوی مخارج دولت و افزایش شدید بار بدهی عمومی اولین مورد از دلایل یادشده است. دومین مساله به تغییرات عمده در اقتصاد جهان برمی‌گردد. روند رو به رشد جهانی‌سازی در دهه ۱۹۸۰ تا ۲۰۰۰، نیروی کار ارزان کشورهای آسیایی را به اقتصاد جهانی متصل کرد و از سوی دیگر با رشد تکنولوژی،‌ توان تولید آن‌ها را به‌شدت بهبود داد. این کاهش قیمت گسترده در نیروی کار و افزایش بهره‌وری دو موتور دیگری هستند که این روزها دیگر در دسترس نیست. از این رو گمانه‌زنی‌ها از بازگشت عصر تورم حکایت دارد.
آغاز عصر جدید

در اوت سال ۲۰۲۰ و در بحبوحه بحران کرونا، جرمی پاول، رئیس فدرال رزرو، در سخنانی چارچوب سیاست‌های تازه این نهاد را تشریح کرد. او در این سخنرانی با اشاره به اینکه «اقتصاد همیشه در حال متحول شدن است» گفت: «بیانیه تجدیدنظر‌شده ما نشان‌دهنده برداشت ما از این است که یک بازار کار قوی را می‌توان بدون ایجاد افزایش ناخواسته تورم همچنان حفظ کرد.» این سخنان نشان‌دهنده چرخش تازه‌ای در سیاست‌های فدرال رزرو بود؛ چرخشی که به دوره‌ای که مهم‌ترین شاخصه‌اش تورم‌هایی پایین‌تر از تورم دو‌درصدی هدف‌گذاری‌شده بود پایان می‌داد.درست دو سال بعد از این سخنان، فدرال رزرو با شرایط کاملا متفاوتی روبه‌روست و اوضاع بر وفق مراد پاول پیش نرفته است؛ بیکاری بسیار پایین است، دستمزدها رشد شدیدی را تجربه کرده و نرخ تورم نیز بسیار بالاتر از نرخ تورم هدف‌گذاری‌شده به ثبات نسبی رسیده است. همین موارد باعث شد در گردهمایی بعدی «جکسون هول» در وایومینگ، سخنان پاول رنگ‌و‌بوی متفاوتی داشته باشد. گردهمایی جکسون هول که اولین‌بار در سال ۱۹۷۸ برگزار شد، یکی از قدیمی‌ترین کنفرانس‌های بانک مرکزی در جهان است و در آن نمایندگان ۱۴۰ بانک مرکزی و اقتصاددانان برجسته شرکت می‌کنند. در این کنفرانس جرمی پاول در سخنانی اعلام کرد: «بدون ثبات قیمت‌ها، اقتصاد برای هیچ‌کس کار نمی‌کند». او افزود: «فدرال رزرو آماده است برای برگرداندن تورم به سطح هدف‌گذاری‌شده هزینه‌های اقتصادی را تقبل کند.» حال اینکه این هزینه می‌خواهد چقدر باشد در حد گمانه‌زنی باقی مانده است.
ابزارها از کار می‌افتند؟

با وجود اظهارات پاول مبنی بر عزم فدرال رزرو برای کنترل تورم، اقتصاددانان و سیاستگذارانی که در کنار کوه‌های تتون گرد هم آمده بودند نگرانی دیگری دارند. آن‌ها معتقدند در برهه‌ زمانی فعلی در شرایطی قرار داریم که همان نیرو‌هایی که در دهه‌های اخیر به پایین ماندن سطح تورم کمک بسزایی می‌کردند، ممکن است تضعیف شوند و حتی روندی معکوس به خود بگیرند. در واقع ابزارهایی که بانک‌های مرکزی برای کنترل تقاضا و جلوگیری از پیشی گرفتن آن از عرضه دارند در زمینه‌ای مشخص کار می‌کنند و تنها در صورت برقرار بودن این زمینه به کنترل تورم منجر می‌شوند. از دهه ۱۹۸۰ به بعد تورم در کشورهای غربی با افت قابل‌توجهی روبه‌رو شد و به طور کلی نوسانات کمتری داشت. این شرایط را معمولا به سیاست‌های پولی مناسب و افزایش بهره‌وری اقتصادی در آن زمان نسبت می‌دهند. با این حال، همان‌طور که یکی از سخنرانان جکسون هول امسال این نکته را گوشزد کرد، ممکن است اکنون جهان در «آستانه تغییر تاریخی باشد». به عبارتی دیگر ممکن است سیاست‌ پولی متعارفی که در این سال‌ها به واسطه آن رشد قیمت‌ها کنترل می‌شد دیگر کار نکند و بانک‌های مرکزی ابزارهای متعارف خود را از دست بدهند. این  بدان معناست که تورم اخیر در کشورهای غربی ممکن است همچنان بالا بماند و خبری از بازگشت به سطوح قبلی نباشد.
سه علت ماندگاری تورم

کارشناسان بر این باورند سه دلیل عمده وجود دارد که نگران باشیم ممکن است تورم به سطوح قبلی خود بازنگردد. مهم‌ترین و اصلی‌ترین دلیلی که برای این موضوع مطرح می‌شود تغییر یافتن الگوی مخارج و استقراض دولت‌هاست. در دو دهه اخیر بار بدهی عمومی در کشورهای توسعه‌یافته و بازارهای نوظهور به شکل چشمگیری افزایش یافته است. با افزایش بار این بدهی‌ها و سخت‌تر شدن شرایط برای دولت‌ها، ممکن است در بازارها این نگرانی به وجود بیاید که بانک‌های مرکزی درنهایت مجبور خواهند شد برای کمک به تعهدات دولت‌ها وارد عمل شوند؛‌ مثلا سعی کنند با چاپ پول اوراق دولتی را خریداری کنند. چنین اقدامی می‌تواند اعتبار بانک مرکزی را خدشه‌دار کند و به‌ شدت گرفتن انتظارات تورمی بینجامد. بسته‌های محرک مالی استفاده‌شده از سوی دولت‌ها در طول اوج‌گیری پاندمی کرونا نشان داد تا چه حد دست آن‌ها برای استفاده از محرک‌های مالی باز است. ‌همین موضوع می‌تواند به افزایش انتظار بازارها از افزایش هزینه‌ها و تورم منجر شود./دنیای اقتصاد