تیتر۲۰- امین صفری، معاون توسعه معادن و صنایع معدنی شرکت سرمایهگذاری توسعه معادن و فلزات (ومعادن)، بیان کرد: با وجود اینکه بخش معدن و صنایع معدنی کمکم به سمتوسویی میرود که بخش بزرگی از اقتصاد کشور را تشکیل دهد، ما هنوز برنامه منسجم و بلندمدتی در این حوزه نداریم. چندین سال گذشته، نقشه راهی برای معدن و صنایع معدنی ترسیم شد؛ مانند طرح جامع فولاد، سرب و روی، مس و… اما به طور جدی همه بخشها ملزم به سیاستگذاری و اجرای برنامههای خود در راستای این طرحها نشدند.
وی ادامه داد: به عنوان مثال، در ایمیدرو من و همکارانم با همراهی تمامی ذینفعان بخش سرب و روی، دو سال بر روی طرح جامع سرب و روی کار کردیم اما این طرح هیچوقت به عنوان یک سند بالادستی به ذینفعان این بخش ابلاغ نشد تا همه فعالان این حوزه منطبق بر یک نقشه راه واحد و چشمانداز مشترکی که نظرات بخش خصوصی و دولتی در آن لحاظ شده، حرکت کنند.
صفری اذعان داشت: متاسفانه بخش معدن و صنایع معدنی از نبود یک برنامه و نقشه بلندمدت بیست ساله رنج میبرد؛ همین مسئله باعث شده که برنامههای توسعه، متوازن پیش نرود؛ گاهی در بخشی از زنجیره با کمبود و گاهی با مازاد مواجه هستیم یا وقتی در بخشی با کمبود مواجهایم در بخش دیگر با مازاد روبهرو میشویم و همیشه بخشی از زنجیره به شدت دچار زیان میشود و بخشی از سرمایههای ملی از بین میرود.
معاون توسعه معادن و صنایع معدنی «ومعادن» بیان کرد: این روند موجب میشود همیشه ظرفیتهای بلااستفاده زیادی وجود داشته باشد؛ همان طور که میدانیم به عنوان مثال کارخانههای مرتبط با بخش «روی» با حدود ۳۰ درصد ظرفیت خود کار میکنند. این به معنای آن است که در این بخش توسعه نامتوازن رخ داده است.
صفری تاکید کرد: اگر وزارت صمت با همراهی ایمیدرو، بخش خصوصی و ذینفعان، طرحهای جامعی برای هر یک از بخشهای معدن و صنایع معدنی تدوین کند و این طرحها به تمام شرکتهای خصوصی و دولتی و نیز سازمانهای صمت، ابلاغ شود به طوری که ملزم به اجرای آن شوند و تصویب تمام بخشنامهها نیز مطابق با همین طرحها صورت بگیرد، در این صورت یک نقشه راه بلندمدت برای حوزه معدن و صنایع معدنی خواهیم داشت؛ تمامی فعالین این بخش میتوانند برنامهریزی کنند و همچنین سرمایهگذارانی که میخواهند به این بخش ورود کنند، مسیر شفافی پیش روی آنها ترسیم شده که به آنها کمک میکند منطبق با آن برنامهریزی کنند.
وی افزود: در حال حاضر متاسفانه ما هیچ برنامه بلندمدتی در بخش معدن و صنایع معدنی نداریم؛ با تغییر مدیران برنامههای مقطعی تدوین شده و سپس رها میشود. این روند میتواند منجر به یک توسعه نامتوازن خطرناک شود و بخش معدن و صنایع معدنی که اکنون به عنوان یک بخش قدرتمند در صحنه اقتصاد کشور حضور دارد را دچار ضعف جدی کند و در پی آن آسیبهای اقتصادی و اجتماعی ایجاد کند.