ورزش حرفه‌ای با اقتصاد ورزش معنا پیدا می کند

تیتر ۲۰- مسعود پزشکیان در معرفی گزینه‌های کابینه، احمد دنیامالی را برای وزارت ورزش و جوانان معرفی کرده است. این وزارتخانه به دلیل اینکه ابعاد اقتصادی و اجتماعی را نیز در برمی‌گیرد باید فردی را در راس هرم داشته باشد که در تمام زمینه ها از شناخت و تجربه کافی برخوردار باشد.

 درواقع ورزش چند بعد قهرمانی، حرفه‌ای و عمومی دارد. بخش قهرمانی و حرفه‌ای که به فعالیت های باشگاهی می‌پردازد عملا با موضوع اقتصاد گره خورده است. از این رو وزیر ورزش باید اقتصاد ورزشی را بداند تا کمک کند باشگاه‌های ایرانی از زیان خارج شوند و بتوانند مسیر توسعه را با سرمایه‌گذاری در تیم‌های پایه محقق کنند.

همچنین با رویکرد اقتصادی وزیر ورزش کمک بزرگی به توسعه زیرساخت های ورزشی و رشد ورزش قهرمانی در کشور می شود.

به طور قطع احمد دنیامالی که سابقه حضور در کسوت مدیرعاملی باشگاه ملوان بندر انزلی و ریاست فدراسیون قایقرانی را دارد می‌تواند زمینه اصلاح ورزش حرفه‌ای را در ایران فراهم کند. از طرف دیگر او ریاست فدراسیون های ورزشی را به عهده داشته که جنبه عمومی نیز دارد. 

به عبارت دیگر ورزش قایقرانی در شهرهای ساحلی ایران ورزشی تفریحی محسوب می‌شود. بنابراین با ابعاد ورزش عمومی و آماتور نیز آشنایی دارد. همچنین به واسطه آشنایی با قوانین و مقررات سرمایه‌گذاری بنگاه‌های اقتصادی در ورزش برای بهره‌مندی آنها از معافیت های مالیاتی می‌تواند مذاکراتی را برای توسعه زیرساخت‌های ورزشی در مناطق محروم با شرکت های بزرگ داشته باشد.

بنابراین او به دلیل موقعیت شغلی که داشته میتواند برنامه استراتژیک در راستای مدیریت کلان کشور داشته باشد. باید توجه داشت که در سال‌های اخیر ورزش به یک پدیده سیاسی نیز تبدیل شده است. به نوعی که در المپیک یا مسابقات جهانی حضور پرقدرت یک کشور می‌تواند نشانه اقتدار آن کشور باشد. از طرف دیگر برخی کشورها در سال‌های اخیر تلاش کرده‌اند تا قهرمانان ایرانی را دعوت کنند که ملیت آنها را بپذیرند یا حتی با حاشیه سیاسی سازی به دنبال جذب آنها به عنوان پناهنده هستن و وزیر ورزش باید توانایی حفظ قهرمانان را در کشور داشته باشد.

به طور قطع وزیر ورزش باید با مسایل سیاسی و حقوقی نیز آشنایی داشته باشد. دنیامالی در سال‌های گذشته به دلیل حضوری که در مجلس داشته با دستگاه‌های دیپلماتیک نیز ارتباط داشته‌است به همین دلیل بسیاری از موارد را برای حفظ ورزش کشور می‌تواند با آنها در میان بگذارد.

یکی دیگر از مسائلی که برای گزینه وزارت ورزش باید مورد توجه قرار بگیرد توسعه ورزش حرفه‌ای از طریق آموزش مربیان و داوران بین‌المللی است. هرچقدر مربیان و داوران سطح بالاتری داشته باشند مسابقات ورزشی حرفه‌ای و شفافتر خواهند شد. 

در حال حاضر ایران ظرفیت بالایی برای ورزش حرفه‌ای دارد. به‌طوری که در المپیک لندن توانست ۱۲ مدال کسب کند. سرمایه‌گذاری در ورزش بستری برای کسب مدال بیشتر در مسابقات و تورنمنت‌های بین‌المللی است. 

اما آیا کسی که تجربه اقتصادی و ورزشی ندارد در جذب سرمایه‌گذار موفق می‌شود؟ آیا برای راه‌اندازی یک بنگاه ورزشی نباید با مدیران استانی گفتگو داشت و امتیازهای برای سرمایه‌گذاری اخذ کرد تا مقدمه توسعه ورزش حرفه‌ای در مناطق محروم و کم برخوردار فراهم شود. به همین دلیل نمی‌توان وزیر ورزش را بدون تجربه از بنگاه‌های ورزشی و آشنایی با قوانین و مقررات اقتصاد ورزشی انتخاب کرد.