بهبود فرآیند تولید آهن اسفنجی در شرکت توسعه آهن و فولاد گل‌گهر؛ نقطه عطفی در گذار به فولاد سبز و رقابت جهانی

تیتر20 - شرکت توسعه آهن و فولاد گل‌گهر با ثبت اختراع «فشارشکن جمع‌آوری آب خروجی از خنک‌کننده گازهای میدرکس»، گامی مهم در جهت بهبود فرآیند تولید آهن اسفنجی برداشت. 

 مدیر تحقیقات، نوآوری و هوشمند سازی شرکت، با اشاره به نقش این فناوری در کاهش هزینه‌ها و افزایش بهره‌وری گفت: این پروژه نتیجه همکاری واحدهای تحقیق و توسعه، مهندسی، پشتیبانی فنی و تولید است و می‌تواند در رقابت‌پذیری جهانی صنعت فولاد ایران مؤثر باشد.

در شرایطی که صنعت فولاد جهان با سرعت به سمت کاهش آلاینده‌ها، کاهش شدت انرژی و گذار به تولید سبز حرکت می‌کند، شرکت توسعه آهن و فولاد گل‌گهر با ثبت و عملیاتی‌کردن این اختراع توانسته است گام مؤثری در این مسیر بردارد. این طرح که با هدف ارتقای فرآیند تولید آهن اسفنجی طراحی شده، نه تنها در بهینه‌سازی مصرف انرژی و بهره وری نقش کلیدی دارد، بلکه می‌تواند مبنایی راهبردی برای توسعه فناوری‌های نوین در زنجیره ارزش فولاد ایران باشد.

یکی از اصلی‌ترین چالش‌های صنایع فولادی که از فرایند میدرکس استفاده می کنند، خنک‌سازی گازهای میدرکس است. پیش از این، کار کردن سیستم در فشار طراحی یکی از چالش های بهره برداری در فرایند میدرکس بود. فناوری فشارشکن جدید به نحوی طراحی شده است که این امکان را می دهد که در فشارهای بالاتری سیستم پایدار باقی بماند و افزایش بهره وری انرژی و کاهش مصرف گاز ایجاد شود.

از منظر زیست‌محیطی، این اقدام در راستای تحقق اهداف «فولاد سبز» بسیار حیاتی است. چرا که از جمله محورهای کلیدی تولید سبز، افزایش بهره وری انرژی و کاهش مصرف منابع طبیعی و کنترل آلاینده‌ها می باشد. تجربه کشورهای صنعتی نشان می‌دهد شرکت‌هایی که زودتر به سمت بهینه‌سازی مصرف انرژی و منابع حرکت کرده‌اند، جایگاه رقابتی بهتری در بازارهای جهانی پیدا کرده‌اند.

روند جهانی به سمت کاهش کربن و اجرای مالیات‌های کربنی در اروپا و آسیا به وضوح نشان می‌دهد که آینده بازار فولاد متعلق به شرکت‌هایی است که بتوانند فرآیند تولید را با کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و استفاده از فناوری‌های پاک‌تر تطبیق دهند. اختراع جدید شرکت توسعه آهن و فولاد گل‌گهر را می‌توان گامی مقدماتی در این مسیر دانست؛ چرا که با افزایش بهره‌وری، زمینه را برای ورود فناوری‌های پیشرفته‌تر، از جمله تولید فولاد با استفاده از هیدروژن فراهم می‌کند.

شرکت توسعه آهن و فولاد گل‌گهر پیش‌تر نیز در زمینه پروژه‌های تحقیق و توسعه مرتبط با فولاد سبز فعال بوده و دریافت تندیس طرح پیشرو ملی برای پروژه تولید فولاد با هیدروژن، گواه همین رویکرد است. این اختراع جدید نه به عنوان یک پروژه مجزا، بلکه به عنوان یک حلقه مهم در زنجیره تحول فناورانه این شرکت تعریف می‌شود.

کاهش مصرف انرژی مستقیماً بر کاهش هزینه‌های تولید اثر می‌گذارد. در شرایطی که قیمت انرژی در کشور در حال واقعی‌شدن است و بازار جهانی فولاد با رقابت شدید مواجه است، چنین دستاوردهایی می‌تواند حاشیه سود و مزیت رقابتی شرکت را تقویت کند. علاوه بر آن، با اجرای تدریجی سیاست‌های زیست‌محیطی سخت‌گیرانه و استانداردهای کربنی در بازارهای صادراتی، حرکت به سمت تولید سبز از یک انتخاب داوطلبانه به یک ضرورت اقتصادی تبدیل می‌شود.

از منظر استراتژیک، این اختراع می‌تواند به شرکت کمک کند تا نه تنها در بازار داخلی، بلکه در بازارهای صادراتی نیز حضور پایدارتر و رقابتی‌تری داشته باشد. شرکت‌های خریدار جهانی به تدریج ملزم به استفاده از فولاد کم‌کربن می‌شوند و شرکت‌هایی مانند توسعه آهن و فولاد گل‌گهر که پیش‌دستانه وارد این مسیر شده‌اند، جایگاه مستحکم‌تری خواهند داشت.

یکی از نقاط قوت این پروژه، اتکای آن به توان داخلی است. طراحی و اجرای این فشارشکن حاصل همکاری نزدیک میان واحدهای تحقیق و توسعه، مهندسی، پشتیبانی فنی و تولید بوده است. این هم‌افزایی درونی باعث می‌شود شرکت ضمن کاهش وابستگی به فناوری خارجی، به سمت توسعه دانش فنی بومی و صادرات فناوری نیز حرکت کند. این ظرفیت، نه تنها مزیت رقابتی در داخل ایجاد می‌کند، بلکه در آینده می‌تواند زمینه‌ای برای درآمدزایی از محل صدور دانش فنی باشد.

ثبت و اجرای این اختراع تنها یک دستاورد فناورانه نیست؛ بلکه نشانه‌ای روشن از جهت‌گیری بلندمدت شرکت توسعه آهن و فولاد گل‌گهر به سوی توسعه پایدار، کاهش آلاینده‌ها و حرکت به سمت استانداردهای جهانی فولاد سبز است. این اقدام در کنار سایر پروژه‌های تحقیقاتی و فناورانه شرکت، نشان می‌دهد که شرکت توسعه آهن و فولاد گل‌گهر به دنبال تثبیت جایگاه خود به عنوان یکی از پیشگامان تحول سبز در صنعت فولاد ایران است.

چنین رویکردی نه فقط یک تصمیم فناورانه، بلکه یک استراتژی توسعه‌ای است؛ استراتژی‌ای که شرکت را برای شرایط رقابتی آینده آماده می‌کند، هزینه‌های پنهان زیست‌محیطی را کاهش می‌دهد، بهره‌وری را افزایش می‌دهد و زمینه را برای حضور پایدار در بازارهای جهانی فراهم می‌کند.