تیتر20 - در سالهای اخیر، یک الگوی نگرانکننده بارها در اقتصاد کشور تکرار شده است. هر زمان که ایران در شرایط بحرانی قرار میگیرد ــ از دوران اوج کرونا و نیاز فوری به ارز برای واردات دارو گرفته تا تحریمهای اولیه دولت ترامپ ــ ناگهان جریاناتی با شعارهایی زیبا و بهظاهر دلسوزانه وارد میدان میشوند؛ شعارهایی مانند «مبارزه با خامفروشی» یا «حمایت از زنجیره پاییندستی».
اما تجربه نشان داده است که نتیجه عملی این تصمیمات، اغلب برخلاف منافع ملی بوده است. درست در زمانی که کشور به ارز نیاز دارد، با تصمیمات شتابزده، مسیر صادرات محدود میشود یا هزینههای آن بالا میرود. این روند نهتنها در دوران کرونا دیده شد، بلکه امروز نیز پس از جنگ دوازدهروزه و در اوج فشار اقتصادی و افزایش نرخ دلار، دوباره زمزمه افزایش عوارض صادراتی و سختگیری بر صادرات محصولاتی مانند کنسانتره سنگآهن و محصولات مشابه شنیده میشود.
این در حالی است که آمارهای رسمی خود گویای واقعیت بازارند. برای مثال، از ابتدای سال تاکنون حدود ۱۶ میلیون تن کنسانتره سنگآهن در بورس کالا عرضه شده که تنها حدود ۶ میلیون تن آن به فروش رفته و نزدیک به ۱۰ میلیون تن مازاد بدون مشتری باقی مانده است. با وجود چنین مازادی، محدود کردن صادرات نهتنها کمکی به تولید داخل نمیکند، بلکه مانع ورود ارز و تضعیفکننده اقتصاد کشور است.
چنین تصمیماتی، حتی اگر با نیت خیر یا عناوین فریبنده مطرح شوند، در عمل به فعالان اقتصادی، چرخه صادرات و در نهایت به معیشت مردم آسیب میزنند. نباید فراموش کرد که نفوذ صرفاً در حوزه نظامی رخ نمیدهد؛ نفوذ اقتصادی، یا حتی تصمیمگیریهای ناآگاهانه ، میتواند خسارتی بهمراتب سنگینتر به کشور وارد کند.
امروز شکل جنگ تغییر کرده است؛ جنگ، لباس رزم اقتصادی به تن کرده. در این شرایط، هوشیاری مسئولان ضروری است تا اجازه ندهند تحت پوشش شعارهای ظاهراً درست، تصمیماتی گرفته شود که نتیجه آن تضعیف اقتصاد ملی و افزایش فشار بر مردم باشد.
ارسال نظرات
موضوعات روز