کجا و چگونه سرمایه‌گذاری کنیم؟

تیتر20- بدیهی است همه ما برای تحقق اهداف کوتاه و بلندمدت خود نیاز به «سرمایه» داریم. منابع در اختیار ما عموماً نسبت به میزان نیازهای ما محدود هستند. بنابراین دغدغه همیشگی ما، کسب منابع جدید، مطمئن و پایدار بوده است. اما پیش از بی‌گدار به آب زدن می‌بایست از شرایط اقتصادی جامعه و کشور اطلاع کافی کسب کنیم. سپس گزینه‌های مورد اطمینان موجود خود برای کسب درآمد را روی میز گذاشته و در گام بعدی موانع درونی و بیرونی رسیدن به آنها را نیز بررسی کنیم. در نهایت باید به این سوال مهم پاسخ دهیم؛ «کارهای روتین و روزمره برای من بیشتر کارایی دارد یا کارهای غیر معمول؟» اگر به شناخت کاملی در مورد شخصیت خود رسیده باشید، متوجه خواهید شد که شما اصولاً فرد ریسک پذیری هستید یا ریسک گریز. البته می‌بایست به طور پیوسته، حجم نقدینگی که در هزینه‌های روزمره روی آن حساب نکرده‌اید را نیز مد نظر قرار دهید.

سرمایه گذاری در ارزهای شاخص و فلزات گرانبها همیشه جزو اولین گزینه‌های ریسک پذیرها محسوب می‌شده است. اما با نگاهی به نمودارهای اقتصاد کشور در سال گذشته، می‌توان پی برد سرمایه‌گذاری در ارز (دلار، یورو و…) و طلا (سکه) به دلیل نوسانات شدید آن، دیگر یک منبع قابل اعتماد محسوب نمی‌شود. بنابراین این دسته از افراد به سمت معاملات خرد (دلالی)، خرید و فروش سهام در بورس و همینطور معامله ارزهای دیجیتال (همچون بیت کوین) روی آورده‌اند.

انجام معاملات خرد نیازمند دارا بودن پیش زمینه‌ای از دانش و مهارت اولیه در مورد کالا یا خدمت موردنظر است و همچنین دغدغه‌هایی چون خدمات پس از فروش را به دنبال خواهد داشت. ارزهای دیجیتال نیز با اینکه همچنان تب نسبتاً نوظهور بازارهای جهانی محسوب می‌شوند، اما دچار آفت‌هایی چون دشواری انجام معامله، نوسانات شدید بها و عدم اطمینان به میزان نقدشوندگی در مقایسه با ارزهای شاخص در عموم مردم هستند. در این میان، خرید و فروش سهام در بورس اوراق بهادار به دلایل میزان میانگین سوددهی قابل توجه، عدم نیاز به دانش بالای اقتصاد و همین‌طور امکان نقدشوندگی آسان، بیشترین رغبت را در بین افراد ریسک پذیر ایجاد کرده است. با اینکه سرمایه گذاری در بورس، نیازمند نقدینگی و سرمایه اولیه بالایی نیست اما آیا سودده بودن بورس همیشگی و تضمینی است؟ پاسخ منفی است.

همین دغدغه باعث شده است افراد ریسک گریز با احتیاط با بازار بورس رفتار کنند. ابتدا لازم به ذکر است که از دیدگاه افراد ریسک گریز و بخشی از سرمایه‌گذارهای سنتی، مسکن و خودرو تا چندی پیش گزینه‌های اول برای سرمایه گذاری بوده است. اما در شرایط حال حاضر و به دلیل نیاز به سرمایه اولیه بالا و محدودیت‌های سرمایه گذاری فراوانی که در این زمینه وجود دارد، رغبت افراد به خرید و فروش خانه، زمین و خودرو روز به روز کاهش یافته است. این افراد به دلایلی که پیش‌تر ذکر شد، به علاوه عدم آشنایی با ساز و کارهای خرید و فروش سهام و همین‌طور عدم اطلاع از گزینش نمادهایی که حاشیه امنیت بیشتری برای ایشان به ارمغان بیاورد، کمتر به سمت سرمایه گذاری بی‌واسطه در بورس رغبت پیدا می‌کنند.

راهکارهای جایگزین این گروه، استفاده از سود بانکی و همینطور صندوق‌های سرمایه گذاری است. پس از بخشنامه اخیر بانک مرکزی مبنی بر کاهش قابل توجه سود سپرده بانکی بلندمدت، سود اعطایی صندوق‌های سرمایه گذاری درآمد ثابت به سرمایه گذاران خود، در مقایسه با بانک‌های دولتی، خصوصی و مؤسسات اعتباری، فاصله قابل توجهی گرفته است. این صندوق‌ها، سرمایه مشتریان خود را با نسبت‌های از پیش تعیین شده و به صورت همزمان در سهام، اوراق مشارکت و سپرده بانکی، سرمایه گذاری کرده و در بازه‌های یک ماهه، سود تضمین شده‌ای را به مشتریان خود پرداخت می‌کند.

آمار و نمودارهای بازدهی این صندوق‌ها نشان دهنده آن است که سود تخصیص یافته ماهانه بطور میانگین بیش از ۲۵ درصد بوده و هیچگاه از ۲۲ درصد کمتر نشده است. در این میان برخی از صندوق‌ها حتی سودهای بیش از ۳۰ درصد را در آمارهای خود ثبت کرده‌اند که این میزان حدود ۱۵ درصد بالاتر از حداکثر سود اعطایی برخی از بانک‌ها است. این صندوق‌ها علاوه بر اینکه دارای مجوز رسمی از سازمان بورس و اوراق بهادار هستند، شرکت‌هایی نیز به عنوان مدیر، متولی و حسابرس بر حسن اجرای تعهدات آن نظارت مستقیم دارند.

در نتیجه برای افرادی که با توجه به نقدینگی پایین خود، از میزان ریسک پذیری کمتری نیز برخوردار هستند، سرمایه گذاری در این صندوق‌ها می‌تواند بهترین گزینه پیش روی باشد./مهر