مد و لباس؛ هنر نوستالژیک؛ صنعت استراتژیک

تیتر20- حلقه‌های مقاوم‌سازی هنر صنعت مد و لباس باید در زنجیره تأمین مواد اولیه، آموزش به‌روز و مبتنی بر اصول علمی، روش‌های مدرن تولید و توزیع و همچنین نظام‌های معافیتی به انجام رسد.

به‌طورکلی در یک اقتصاد مقاوم، باید کالاهای استراتژیک را به‌صورت خاص موردحمایت قرار داد و پوشاک ازجمله کالاهای استراتژیکی است که حمایت ویژه از آن ضروری است.

پوشاک به چند دلیل در زمره کالاهای استراتژیک قرار می‌گیرد. نخست آنکه پوشاک با امنیت اجتماعی و اخلاقی جامعه مرتبط است. ثانیاً صنعت پوشاک ارزش‌افزوده بالایی دارد. ثالثاً سطح اشتغال‌زایی صنعت پوشاک اشتغال نسبت به سایر صنایع بالا است و سرآخر آنکه سرمایه موردنیاز برای ایجاد اشتغال در این صنعت پایین است.

بااین‌وجود در سال‌های اخیر مشکلاتی برای این زنجیره به وجود آمده که هنر صنعت مد و لباس را به مخاطره انداخته است.

همان‌طور که گفته شد، در ساده‌ترین حالت، مد و لباس هر دو با موضوع امنیت اخلاقی و اجتماعی در ارتباط هستند. درنتیجه تلاش برای حمایت از خلق اثر یا تولید محصول با کیفیت و مبتنی بر ارزش‌های فرهنگی در این عرصه بدیهی به نظر می‌رسد.

همین امر، مد و لباس را به‌عنوان مسئله‌ای مهم در پیش‌نویس سند توسعه هنر که به همت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تدوین‌شده، قرار داده است؛ سندی که علاوه بر مد و لباس، موضوعاتی دیگر همچون معماری و مبلمان شهری، زبان و ادبیات و شعر، موسیقی، تئاتر و سینما، نقاشی، هنرهای تجسمی را در برگرفته که همگی امور مرتبط با زیبایی انسان و همچنین صنایع‌دستی حوزه فرهنگ مردم‌پسند را تشکیل می‌دهند و آمیخته با امور فرهنگی، هنری و زیبایی‌شناسی هستند./هنرآنلاین