نگاه سنتی مدیران فولادی مانعی برای استفاده از ابزارهای مالی/ مدیران فولادی دلخوش به تقاضای فعلی

بورس کالا سازوکاری برای شفاف سازی معاملات در حوزه های مختلف است، اما آن طور که پیداست صنعت فولاد با در اختیار داشتن تقاضای بالا چندان نیازی به استفاده از ابزارهای مالی احساس نمی کند، درحالی که استفاده از ظرفیت های موجود در بورس کالا می تواند ریسک های موجود در بازار را پوشش دهد.

کد خبر: ۴۸۹۵۳

نگاه سنتی مدیران فولادی مانعی برای استفاده از ابزارهای مالی/ مدیران فولادی دلخوش به تقاضای فعلی

تیتر20 - صنعت فولاد در سال های اخیر بیش از گذشته مورد توجه سهامداران و سرمایه گذاران در بازار سرمایه قرار گرفته است. هرچند این بازار از ابتدای سال جاری با فراز و نشیب های بسیاری مواجه شد و به نوعی دستخوش قیمت گذاری دستور شده است اما دولت در تلاش است با عرضه کامل فولاد و محصولات فولاد در بورس کالا، بازار را شفاف و دست دلالان را از آن کوتاه کند.

البته در این میان بسیاری از فعالان این صنعت معتقد به اقتصاد آزاد و پرهیز از قیمت گذاری دستوری هستند. در آن سوی ماجرا مدیران بورس کالا نیز خود مخالف قیمت گذاری بوده و اظهار می کنند هر نوع دخالتی در قیمت، شفافیت را کاهش می دهد.

نکته دیگری که این روزها مطرح شده است، استفاده فولادی ها از ظرفیت های موجود در بازار سرمایه است. برخی مدیران بورس کالای کشور معتقدند صنعت فولاد آن طور که باید از ابزارهای مالی موجود در این بازار استفاده نکرده و تنها به عرضه در بازار بسنده کرده اند. این در حالی است که استفاده از ابزارهای مالی می تواند توسعه بازار کمک کند.

اما سوال این است که چرا صنعت فولاد تا به امروز آن طور که باید از ظرفیت های موجود در بازارسرمایه و ابزارهای مالی استفاده نکرده است؟

با یک نگاه کلی به بازار فولاد، به جواب این سوال خواهیم رسید. درواقع این پاسخ در حال حاضر برای سایر بازارهای فلزی نیز بکار می رود. زمانی که مدیران صنایع فلزی از نظر داشتن تقاضا و همچنین رشد قیمت های جهانی خیالشان آسوده است دیگر ضرورتی به استفاده از ابزارهای مالی احساس نمی شود.

درواقع تقاضای بالا در بازار فولاد و مشتریان که بخشی از نیاز خود را از طریق بورس و بخشی دیگر را از بازار آزاد تهیه می کنند باعث شده تا مدیران فولادی هیچگاه به سراغ استفاده از ظرفیت های موجود در بازار سرمایه نروند. آن طور که پیداست تقاضای بالا باعث شده تا مدیران به سراغ بهره وری مالی و منافع بلند مدت نروند.

این در حالی است که نگاه بلند مدت به بازار سرمایه و استفاده از ظرفیت های موجود مانند ابزارهای مالی می تواند ریسک هایی همچون تحریم، کاهش قیمت ارز و... را پوشش دهد.

بی تردید صنعت فولادی که ترجیح می دهد تنها عرضه در بازارسرمایه را براساس تکلیف قانونی انجام دهد، در مواجه با مشکلاتی همچون کاهش نرخ ارز با تنش همراه می شود. اما مدیران باید در شرایط مطلوب که تقاضای داخلی و جهانی برای فولاد بالا است، به دنبال استفاده از ابزارهای مالی و ایجاد زیرساخت های لازم باشند.

استفاده از ابزارهای نوین مالی در تمام دنیا مرسوم است و امروز بهترین زمان برای استفاده از ابزارهای مالی از سوی صنعت فولاد ایجاد شده است، اما نگاه سنتی برخی مدیران مانند یک سرعت گیر در مسیر بازار سرمایه عمل می کند. مدیران فولادی امروز چندان علاقه مند به استفاده از ابزارهای نوین بازار مالی نبوده و تنها دلخوش به نقدینگی فعلی خود هستند. درحالی که ممکن است 2 یا 3 سال دیگر این مدیران بر سر کار نباشند اما باید نگاه مدیریتی به سمت ایجاد اثری مثبت باشد.

اما درست در اینجاست که گلوگاه دیگری رویت می شود، مدیران دولتی و نگاه کوتاه مدت باعث شده تا صنعت فولاد آن طور که باید از ظرفیت های بازار سرمایه استفاده نکند.

متاسفانه بخش عمده ای از صنعت فولاد با نگاه و مدیریت دولتی اداره می شود. موضوعی که خود چالشی مهم برای توسعه این صنعت است.

در بحث استفاده از ابزارهای مالی می توان به این نتیجه مهم دست یافت که مدیران دولتی تنها به سود فعلی قانع شده اند، در حالی که بخش زیادی از این سود ناشی از تورم، نرخ دلار و تقاضای ناشی از ترس آینده است نه آنکه دستاورد برنامه های مدیریتی باشد. متاسفانه مدیران دولتی با نگاهی کوتاه مدت تنها به دنبال حفظ سود فعلی هستند در حالی که استفاده از فرآیندهای جدید باعث می شود در بلند مدت مشکلی در تامین سرمایه لازم رخ ندهد.

مدیران فولادی فراموش نکنند که امروز می تواند زمان مناسبی برای توسعه زیرساخت های مالی و استفاده از ظرفیت های موجود در بورس کالا باشد.

برچسب ها: مدیران فولادی صنعت فولاد ابزار های مالی در صنعت بورس کالا قیمت گذاری فولاد فولاد

ارسال نظرات

آخرین اخبار

پربازدید ها

موضوعات روز