پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران * پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران * پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران * پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران * پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران * پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران * پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران * پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران * پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران * پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران * پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران
سومين ميلياردر جهان، سيزدهمين فرد قدرتمند جهان، دومين فرد ثروتمند آمريكا در سال 2015 كسي است كه به «الهام بخش اوماها» يا «جادوگر اوماها» يا همچنين «حكيم اوماها» معروف است، مدير سرمايهگذاري و يكي از ثروتمندترين و محترم ترين تجار جهان است.
کد خبر: ۵۲۷۹
تیتر20 - وارن بافت (Warren Buffett) يك تاجر، سرمايهگذار و خير آمريكايي و موفق ترين سرمايهگذار در تمام جهان است. بافت رئيس، مدير عامل و بزرگ ترين سهامدار كمپاني بركشاير هاتاوي (Berkshire Hathaway) است.
بافت به طور متوالي در رده بندي ثروتمند ترين افراد جهان قرار گرفته است. وي در سال 2008 ثروتمند ترين فرد جهان بود كه در ليست رده بندي فوربس رتبه نخست را كسب كرد. مجله تايم (Time) نيز در سال 2012 به او لقب تاثير گذار ترين فرد جهان را داد.
او همچنين براي پايبندي كه نسبت به ارزش سرمايهگذاري دارد و همچنين صرفه جويي شخصي كه عليرغم ثروت عظيمش ميكند شناخته شده است.
بافت نيكوكار برجستهاي است كه خود را متعهد كرده 99 درصد از ثروت خود را وقف امور بشر دوستانه و در وهله اول بنياد گيتس كند.
زندگينامه
وارن ادوارد بافت (Warren Edward Buffett) در 30 آگوست سال 1930 در شهر اوماها واقع در ايالت نبراسكا به دنيا آمد. وي از سنين جواني توانايي و اشتياقي كه در تجارت داشت را از خود بروز داد.
پدر بافت، هوارد (Howard)، كارگزار بورس و همچنين عضو كنگره ايالات متحده آمريكا بود. مادر او، ليلا استال بافت (Leila Stahl Buffet)، خانه دار بود. وي دومين فرزند خانواده بود و فقط دو خواهر ديگر داشت.
وارن تحصيلات خود را در مدرسه ابتدايي رز هيل (Rose Hill) آغاز كرد. پدر او در سال 1942 در اولين دوره از چهار دوره كنگره ايالات متحده انتخاب شد كه همين موضوع باعث نقل مكان آنها به واشنگتن دي سي شد. وارن پس از رفتن به واشنگتن دي سي دوره ابتدايي خود را به پايان رساند و وارد مدرسه آليس ديل (Alice Deal) شد. او در سال 1947 از دبيرستان وودرو ويلسون (Woodrow Wilson) فارغ التحصيل شد.
بافت از همان اوايل دوران كودكي مهارتها و علاقه وافري به امور مالي و تجارتي از خود نشان داد. يكي از اولين سرمايهگذاريهاي تجاري بافت فروش آدامس، بطريهاي كوكا كولا يا مجلههاي هفتگي بود كه به در خانهها ميرفت و آنها را ميفروخت. او همچنين در فروشگاه مواد غذايي پدر بزرگ خود نيز كار ميكرد.
در حالي كه هنوز در دبيرستان مشغول تحصيل بود از طريق پخش روزنامه، فروش توپهاي گلف و تمبر و همچنين فروش لوازم جانبي خودرو و ساير وسايل درآمد زايي ميكرد.
دوستان و آشنايان درباره استعداد وي ميگويند اين پسر جوان در رياضي اعجوبهاي بود كه ميتوانست به صورت ذهني اعداد بزرگ را با يكديگر جمع كند. او اين استعداد را گاه و بيگاه در سالهاي بعدي زندگي اش نشان داد.
وارن در كودكي اش به كارگذاري دلالي بورس پدرش ميرفت و آنجا روي تخته سياهي كه قيمتهاي سهام روي آن نوشته ميشد با گچ خط ميكشيد. او در سن 10 سالگي طي سفري كه به شهر نيويورك داشت از بورس اوراق بهادار نيويورك بازديد كرد.
او در سن 11 سالگي اولين سرمايهگذاري خود را انجام داد. او سه سهام از شركت Cites Service خريداري كرد كه قيمت هر سهم 38 دلار بود. قيمت سهامي كه بافت خريد به سرعت كاهش يافت و به قيمت 27 دلار رسيد. اما وارن سر سختانه سهام خود را نگه داشت تا زماني كه قيمتش به 40 دلار رسيد.
البته او سهامش را با سود كمي فروخت زيرا پس از اينكه بافت سهامش را فروخت قيمت آن به 200 دلار افزايش يافت و وي از فروش سهامش ابراز تاسف و پشيماني كرد. او بعدها از اين تجربه به عنوان درس اوليهاي براي يادگيري صبر و شكيبايي در سرمايهگذاري ياد كرد.
بافت در سن 13 سالگي اولين كسب و كار خود را با روزنامه فروشي و فروش بليطهاي مسابقه اسب سواري آغاز كرد. او در همان سال اولين اظهارنامه مالياتي خود را پر كرد و مدعي شد كه دوچرخه اش از ماليات 35 دلاري معاف است.
پدر بافت در سال 1942 به عنوان نماينده مجلس در كنگره آمريكا انتخاب شد و خانواده اش به فردريكسبورگ در ويرجينيا نقل مكان كردند كه بتوانند به محل پست جديد او نزديك تر باشند. بافت دوره دبيرستان را در مدرسه وودرو ويلسون در واشنگتن دي سي گذراند و در آنجا نيز همچنان به برنامه ريزي براي روشهاي جديد درآمدزايي خود ادامه داد.
زمان تحصيل در دبيرستان، وارن و يكي از دوستانش يك ميز بازي Pinball دست دوم را به قيمت 25 دلار خريدند. آنها اين ميز بازي را در يك آرايشگاه گذاشتند و در عرض چند ماه با سودي كه از آن دستگاه به دست آوردند توانستند ماشينهاي بازي ديگري بخرند. بافت پيش از اينكه تمام دستگاههاي بازيش را به قيمت 1200 دلار بفروشد، در مكانهاي مختلف سه ماشين بازي داشت.
وارن در سن 15 سالگي از طريق توزيع روزنامههاي واشنگتن پست ماهيانه بيش از 175 دلار درآمد داشت. او در دوره دبيرستان در كسب و كاري متعلق به پدرش سرمايهگذاري كرد و با پول آن توانست يك مزرعه 40 هكتاري بخرد كه كشاورزي آن را اجاره كرده بود. او اين زمين را در سن 14 سالگي با يك هزار و دويست دلار از پس اندازش خريداري كرد.
بافت در سال 1947 عليرغم علاقهاي كه به تمركز بر سرمايهگذاريهاي تجاري خود داشت به دليل فشارهاي پدرش براي تحصيل در زمينه تجارت وارد دانشكده وارتون در دانشگاه پنسيلوانيا شد. با اين حال زماني كه كالج را به پايان رساند، پس انداز شاهانهاي (چيزي بيش از 90 هزار دلار امروزي) براي آن دوره داشت.
وارن دو سال در آن دانشگاه درس خواند و به انجمن برادري آلفا سيگما في (Alpha Sigma Phi) پيوست. سپس به دانشگاه نبراسكا در لينكلن رفت و در نوزده سالگي با مدرك ليسانس مديريت بازرگاني از آنجا فارغ التحصيل شد.
او در ابتدا در آزمون ورود به دانشكده بازرگاني هاروارد رد شد. اما پس از آن تحت تاثير كتاب بنجامين گراهام (Benjamin Graham) در سال 1949 به نام «سرمايهگذار باهوش» در دانشكده بازرگاني كلمبيا ثبت نام كرد كه بتواند در آنجا تحت نظر اقتصاددان و سرمايهگذار مورد تحسين خود درس بخواند. او در سال 1951 مدرك كارشناسي ارشد اقتصاد را از اين دانشگاه گرفت. بافت همچنين در موسسه مالي نيويورك نيز حضور داشت.
او پس از اخذ مدرك كارشناسي در سال 1951، به مدت سه سال اوراق بهادار شركت فالك-بافت را ميفروخت و سپس به مدت دو سال به عنوان يك تحليل گر در شركت گراهام-نيومن براي استاد راهنما خود كار ميكرد.
بافت در سال 1949 با سوزان تامپسون (Susan Thompson) آشنا شد كه اين آشنايي منجر به ازدواج آن دو در سال 1952 شد. آنها سه فرزند به نامهاي سوزي، هوارد و پيتر دارند. البته اين زوج از سال 1977 به بعد از يكديگر جدا زندگي ميكردند اما تا ماه جولاي سال 2004 كه سوزان بافت فوت كرد همچنان به صورت رسمي زن و شوهر بودند.
دختر آنها، سوزي، در شهر اوماها زندگي ميكند. او عضو هيات مديره سازمان Girls است. اين سازمان سازماني غير انتفاعي است كه عمده فعاليتش بر افزايش اعتماد به نفس به دختران متمركز است. سوزي همچنين از طريق بنياد Susan A. Buffet اقدام به انجام امور خيريه ميكند.
وارن در سال 2006، در روز تولد 76 سالگي خود، با همدم ديرينش آستريد منكز (Astrid Menks) 60 ساله ازدواج كرد. آستريد از زماني كه سوزان در سال 1977 بافت را ترك كرد و به سان فرانسيسكو رفت با او زندگي ميكرد.
بافت همچنان در خانه خود در محله داندي مركزي در شهر اوماها زندگي ميكند. او اين خانه را در سال 1958 به قيمت 31 هزار و 500 دلار خريد كه البته اين قيمت تنها بخشي از قيمت خريد يك خانه در اين روزهاست. او همچنين يك خانه در ساحل لاگونا، كاليفرنيا دارد كه ارزش آن 4 ميليون دلار است.
او در سال 1989 پس از اينكه حدود 6 ميليون و 700 هزار دلار از درآمد كمپاني بركشاير را خرج جت خصوصي خود كرد، آن را غير قابل دفاع ناميد. اين رفتار وي در واقع نقض فاحشي از تمام سرزنشهاي گذشته او از خريدهاي گزاف ساير مديران بود كه حتي تاريخچه استفاده او از وسايل نقليه عمومي را نيز زير سوال برد.
بافت در سال 1956 در زادگاه خود يعني اوماها شركت بافت (Buffett Partnership Ltd.) را تشكيل داد. او با استفاده از تكنيكهايي كه از گراهام آموخته بود، توانست در شناسايي شركتهايي كه ارزش كمي برايشان در نظر گرفته شده بود موفق باشد و تبديل به يك ميليونر شد.
يكي از اين سرمايهگذاريهاي پر ريسكي كه بافت به آن ارزش داد شركت نساجي به نام بركشاير هاتاوي (Berkshire Hathaway) بود. او در اوايل دهه 60 ميلادي شروع به جمع آوري سهام آن شركت كرد و تا سال 1965 توانست كنترل شركت را به عهده بگيرد.
وي با نظارت بر رشد اين شركت چند مليتي كه در زمينه رسانه، بيمه، انرژي و صنايع غذايي و آشاميدني هلدينگ بود، تبديل به يكي از ثروتمند ترينهاي جهان و نيكوكاري مشهور شد.
امپراتوري اقتصادي و تجاري
با وجود موفقيتي كه بافت در شركت خود يعني Buffett Partnership Ltd. داشت اما در سال 1969 به عنوان موسس اين شركت تصميم به انحلال آن گرفت كه بتواند تمام تمركز خود را بر توسعه بركشاير هاتاوي بگذارد.
وي بخش توليد نساجي آن شركت را از رده خارج كرد و به جاي آن با خريد داراييهايي در رسانه (واشنگتن پست)، بيمه (GEICO) و نفت (Exxon) آن شركت را گسترش داد.
«الهام بخش اوماها»، با موفقيتهاي بي اندازهاي كه داشت، مخصوصا با خريد بانك برادران سالمون (Salomon Brothers، بانك سرمايهگذاري در وال استريت) در سال 1987 كه گرفتار رسوايي شده بود، حتي توانست سرمايهگذاريهاي به ظاهر ضعيف را نيز بسيار سودآور كند.
به دنبال سرمايهگذاري قابل توجهي كه بركشاير هاتاوي در كوكا كولا انجام داد، بافت از سال 1989 تا 2006 مدير اين شركت شد. او همچنين در شركت هلدينگ بازارهاي جهاني سيتي گروپ، شركت هلدينگ گراهام و شركت ژيلت به عنوان مدير خدمت كرد.
بافت در فوريه 2013 همراه با يك گروه سهام خصوصي به نام 3G Capital شركت غذايي Heinz را به قيمت 28 ميليارد دلار خريداري كرد. اضافات بعدي كه به بركشاير هاتاوي الحاق شدند شامل باتري سازي Duracell و گروه غذايي Kraft است كه در سال 2015 با كمپاني Heinz ادغام شدند و سومين شركت مواد غذايي و آشاميدني بزرگ شمال آمريكا را تشكيل دادند.
فعاليتهاي اخير و اقدامات بشر دوستانه
بافت در سال 2006 طي اعلاميهاي بيان كرد كه تمام ثروت خود را به خيريه خواهد بخشيد. او قصد دارد 85 درصد از آن را به بنياد خيريه مليندا و بيل گيتس بدهد. اين كمك مالي به بزرگ ترين كمك خيريه در تاريخ ايالات متحده آمريكا تبديل شد.
بافت و گيتس همچنين در سال 2010 اعلام كردند كمپيني را تشكيل دادند كه تعهد ميكند افراد ثروتمند بيشتري را استخدام كند كه به امور بشر دوستانه كمك كنند.
بافت در سال 2012 اعلام كرد كه پزشكان سرطان پروستات وي را تشخيص دادند. او در ماه جولاي همان سال شروع به اشعه درماني كرد و تا ماه نوامبر درمان خود را با موفقيت به پايان رساند. اما اين مشكل سلامتي تاثير كمي بر روند رشد اين ميلياردر 80 ساله دارد و هنوز نتوانسته جلوي قرار گرفتن او را در بالاي جدول ميلياردرهاي فوربس بگيرد.