لوازم خانگی خیلی مهم که امروز در خانه ها اثری از آن نیست!+عکس

تیتر20 – یحیی امیری - بازار صندوق ساز ها کجاست؟ خیلی از بازاری های امروز هم جواب درستش را نمی دانند. مگر افرادی که در حوالی بازار صندوق ساز ها جنب بازار آهنگرها از این و آن چنین عنوانی را شنیده باشند. اما صندوق (جعبه ای مکعبی شکل به طول 150. عرض 50 تا 70 سانتیمتر) در داشت، قفل داشت، محل حفظ مهم ترین اسناد و پارچه های ترمه، دستخط ها، بنچاق ها، قباله ها و حتی جواهرات و اشیا نفیس و قیمتی خانواده بود. 

یکی از اولین اقلام جهیزیه هر دختری یکی از این صندوق ها بود که در امن ترین نقطه خانه (صندوق خانه) قرار می گرفت و رازهای بسیاری در آن نهفته و قفل می شد. وقتی کسی فوت می کرد اول از همه سراغ این صندوق می رفتند. در داخل این صندوق بود که اسرار بسیاری نهفته شده بود، و سرقت هم که انجام می گرفت سارق اول از همه سراغ این صندوق می رفت. چرا که در این محل هر چه مهم بود و قیمت داشت و اهمیت داشت نگهداری می شد. اسرار بسیاری از فتنه ها و دسیسه ها و ثروت ها در این صندوق نگه داری و دور از چشم افراد خانواده، فامیل و دوست و آشنا و همسایه باقی می ماند. در این صندوق ها خاطرات ذخیره سازی می شد، هر چه که باید دور از چشم این و آن قرار می گرفت در این صندوق قرار داشت. زیبایی و جنس این صندوق برای فقیر و غنی فرق می کرد. در صندوق سازی اشراف از نقره و گاه طلا هم استفاده می شد و در راسته صندوق ساز ها افراد هنرمندی بودند که سفارش می گرفتند و صندوق گران قیمت می ساختند که به صندوق های 100تومانی شهرت داشت. بدنه صندوق از چوپ و روکش آن فلزی بود و معمولا رنگ ها مانند قرمز و سبز و آبی و به ندرت زرد صندوق در نگاه اول توجه بیننده را جلب می کرد.

قیمت صندوق های معمولی در حوالی دهه 40بین 7تا 10تومان بود و سفارشی های آن که نقره کاری و طلا کاری می شد گاه به 100تومان هم می رسید. بازار صندوق سازها بازار پر سرو صدایی بود چون دای تقه زدن، میخ کوبیدن و اره کشی آن در تمام طول روز به گوش می رسید. در اسباب کشی ها همه توجه به سلامت حمل صندوق معطوف می شد ودرآتش سوزی ها اول از همه صندوق را بیرون می کشیدند.

در بازار صندوق سازهای امروز تهران از صندوق خبری نیست، خانه ها کمد دارند و بانک ها هم که در هر محله و خیابان چپ و راست دیده می شوند، صندوق به خاطره ها رفت و در داستان های آن روزگار جای خاص خود را دارد.