صنعت خودرو بودنش بهتر است یا نبودنش؟

برخی بر این باورند که با توجه به ضعف کیفی خودروهای داخلی، عدم صادرات قوی و نارضایتی شهروندان، تعطیل کردن صنعت خودرو بهتر از ادامه حیات آن است اما برخی نیز از خودروسازی به عنوان لوکوموتیو صنایع یاد می کنند و معتقدند حیات یا بخش قابل توجهی از فعالیت ده ها بخش صنعتی به آن وابسته است. بنابراین اگر قرار بر تعطیلی خودروسازی باشد صنایع موردنظر نیز دچار چالش‌هایی جدی خواهند شد و حتی ممکن است برخی از آنها به تعطیلی کشیده شوند.

کد خبر: ۵۴۶۸۸

تیتر20 – چند وقتی است با بالا گرفتن انتقادات از خودروسازی کشور به خصوص در حوزه کیفیت (پس از ماجرای تصادف جاده بهبهان)، باز هم این پرسش پیش آمده که صنعت خودرو بودنش بهتر است یا نبودنش؟ برخی بر این باورند که با توجه به ضعف کیفی خودروهای داخلی، عدم صادرات قوی و نارضایتی شهروندان، تعطیل کردن صنعت خودرو بهتر از ادامه حیات آن است.

آنها معتقدند با بستن درهای خودروسازی کشور می توان نیاز بازار داخل را از طریق واردات تامین کرد. به اعتقاد مخالفان خودروسازی، این صنعت نتوانسته پس از حدود نیم قرن فعالیت، کارنامه قابل قبولی از خود به جا بگذارد و با وجود حمایت های دولتی، از تکنولوژی روز دنیا بسیار عقب مانده است. این در حالی است که در مقابل، خیلی ها نیز معتقدند صنعت خودرو به دلایل مختلف، بودنش بر نبودنش ارجح است.

اصلی ترین موضوعی که موافقان ادامه حیات خودروسازی به آن اشاره می‌کنند، اشتغال است. صنعت خودرو ایران با وجود همه کم و کاستی هایش به خصوص در حوزه کیفی، یکی از اشتغالزاترین صنایع کشور به شمار می رود. ایران خودرو، سایپا و پارس خودرو به عنوان سه خودروساز اصلی کشور چیزی حضور ۶۰ هزار نفر نیروی انسانی را خود جای داده‌اند، هرچند البته گفته می‌شود حدود ۲۵ هزار نفر از آنها مازاد هستند.

هر چه هست، این آمار تنها به اشتغال مستقیم مربوط می شود، حال آنکه با در نظر گرفتن قطعه‌سازی و دیگر صنایع وابسته و همچنین بخش های خدماتی، میزان اشتغال حاصل از صنعت خودرو بسیار بیش از اینها خواهد بود.

بنابراین موضوع اشتغال آن قدر مهم است که به واسطه آن نمی توان به راحتی قید خودروسازی را زد، چه آنکه بستن درهای صنعت خودرو قطعا تبعات اجتماعی سنگینی به همراه خواهد داشت. فرض کنیم همین فردا صنعت خودرو تعطیل شود، آیا مدافعان تعطیلی خودروسازی به این فکر کرده که تکلیف ده ها هزار نیروی انسانی خودروسازان و قطعه‌سازان و بحران اجتماعی حاصل از آن چه خواهد شد.

نکته بسیار مهم دیگر در مورد خودروسازی، وابستگی ده‌ها صنعت به آن است. از خودروسازی به عنوان لوکوموتیو صنایع یاد می شود، چه آنکه حیات یا بخش قابل توجهی از فعالیت ده ها بخش صنعتی به آن وابسته است. بنابراین اگر قرار بر تعطیلی خودروسازی باشد صنایع موردنظر نیز دچار چالش‌هایی جدی خواهند شد و حتی ممکن است برخی از آنها به تعطیلی کشیده شوند.

اما خودروسازی کشور با همه عیب و ایراد هایی که دارد، به ظرفیت تولید ۲ میلیون دستگاه در سال رسیده است. اگر تحریم نباشد و سیستم قیمت گذاری نیز اصلاح شود، خودروسازان می‌توانند سالی نزدیک به ۲ میلیون دستگاه تولید کنند و نیاز بازار را پاسخ دهند. حال اگر قرار بر تعطیلی خودروسازی باشد، آنگاه باید سالی حداقل یک میلیون دستگاه خودرو وارد کرد؛ حال پرسش اینجاست که ارز موردنیاز برای واردات این تعداد از کجا تامین خواهد شد؟

مسئله دیگر اما نقش خودروسازی در رشد اقتصادی و تولید ناخالص داخلی است. همین حالا اگر آمارهای مربوط به رشد اقتصادی را مرور کنیم متوجه خواهیم شد که خودروسازی نقش بسیار مهمی در افت و خیز آمارها داشته و دارد.

هرگاه صنعت خودرو با کاهش تولید مواجه شده، رشد اقتصادی نیز متاثر از آن رو به افول رفته است. این موضوع به خصوص در دوران تحریم بسیار ملموس بوده، به خصوص تحریم فعلی که صنعت خودرو را مستقیم هدف قرار داد.

عکس این ماجرا نیز صادق بوده، به نحوی که با بهبود اوضاع تولید در صنعت خودرو، کشور با رشد اقتصادی مواجه شده است. مثال بارز در این مورد، رشد اقتصادی در دوران توافق هسته‌ای است که خودروسازی در آن حکم یک پیشرانه را داشت. آیا منطقی است یکی از موتورهای اقتصادی کشور خاموش شود؟

برچسب ها: صنعت خودرو صنعت ایران خودرو سایپا پارس خودرو خودروسازی

ارسال نظرات

آخرین اخبار

پربازدید ها

موضوعات روز