پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران * پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران * پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران * پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران * پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران * پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران * پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران * پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران * پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران * پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران * پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران
با امضا تفاهم نامه قرارداد پلتفرم مشترک به نظر می رسد که دور جدید از فعالیت های صنعت خودروسازی کشور برای هم افزایی آغاز شده است اما با مشاهده این محصولات به نظر می رسد که راه زیادی تا درک این موضوع در پیش باشد.
کد خبر: ۵۷۳۳۰
تیتر20 - وزارت صمت از مدت ها پیش به دنبال ایجاد پلتفرم مشترک میان خودرو سازان بود. در همین راستا در اولین روز نمایشگاه تحول صنعت خودرو 4 شرکت ایلیا موتور،زامیاد،مکث موتور و آمیکو تولید کنندگانی بودند که این تفاهم نامه را به امضا رساندند.البته اینکه آنها در حال حاضر بر پایه یک پلتفرم تولید می کنند نیز در این قضیه بی تاثیر نبوده است.در واقع این پلتفرم مشترک به زعم تعقیب کنندگان آن باعث خواهد شد که زودتر به نتیجه مطلوب بر اساس تفاهم نامه برسند.
در حال حاضر دایون Y5، مکث کلوت، آمیکو آسنا و زامیاد زاگرس بر اساس پلتفرم مشترک تولید می شوند. طبق این تفاهمنامه طرفین برای ساخت داخل اجزاء، قطعات و توسعه پلتفرم مشترک برای تولید انواع خودروهای وانت دو دیفرانسیل دو کابین و خودروهای SUV با شاسی مستقل با یکدیگر همکاری میکنند.
همچنین این تفاهمنامه تاکید می کند که میزان خودکفایی باید حداقل ۶۰ درصد برای ۱۰۰ هزار دستگاه خودرو در سال باشد.
استفاده از پلتفرم مشترک
این اتفاق در حالی رخ داده است که استفاده از پلتفرم مشترک تا کنون بی سابقه بوده است.یعنی طی مدت زمانی که از عمر صنعت خودروسازی کشور می گذرد هیچ یک خودروسازان داخلی به این صورت با هم به همکاری نپرداخته اند.البته این همکاری مورد مشابه دیگری نیز داشته است.تولید ال 90 و تندر 90 بر پایه یک پلتفرم.اما تفاوت این پلتفرم در این است که 3 شرکت از 4 امضاء کننده،متعلق به بخش خصوصی است. البته این نوع همکاری در دنیا سابقه زیادی داشته و با هدف های خاصی انجام می شود.
كاهش هزینه طراحی ،انتقال تكنولوژی و دانش فنی ،افزایش كمی و كیفی تیراژ تولید ،رضایت مشتری و پاسخگویی به نیاز مصرف کنندگان داخلی، کاهش قیمت خودرو از جمله مزایای استفاده از پلتفرم هستند که می تواند هر کدام از این آیتم ها به کمک شرکت ها بیاید.
در دنیا نیز همین گونه است.از یک سو هزینه طراحی بسیار سنگین است و از سوی دیگر با توجه به رشد سریع و شتابان تکنولوژیک صنعت خودروسازی ،تولید کنندگان برای کاهش هزینه و همچنین از بین نرفتن فرصت ها رقابت و از دست ندادن سهم بازار اقدام به همکاری بر پایه پلتفرم مشترک می کنند.
به بیان ساده هزینه بالای طراحی و تولید خودرو خودروسازان را به سوی استفاده از پلتفرم مشترک سوق می دهد.این مساله در مورد خودروسازان داخلی نیز صادق است.یعنی قرار است بر اساس پلتفرم مشترک خودروهایی تولید شوند که با توجه به هم افزایی صورت گرفته و توانایی هر یک از شرکت های این همکاری باعث کاهش هزینه تولید و قیمت تمام کننده خواهند شد.هر چند جزئیاتی از زمان اجرایی شدن و یا میزان سرمایه گذاری اعلام نشده است.
اما با توجه به تاکید بر تعمیق داخلی سازی تا 60 درصد و تولید 100 هزار دستگاهی می توان امیدوار بود که با تزریق این تعداد خودرو به بازارشاهد شکل گیری رقابت بیشتر و سخت باشیم. البته هنوز از نحوه این همکاری اطلاعاتی منتشر نشده است.اما گویا قرار است هر یک از شرکت ها بر اساس مزیت هایی که دارد،سهم خود از این اتحاد را ادا کند. ضمن اینکه قرار است محصولات دیگری نیز بر پایه این پلتفرم تولید و عرضه شوند.به نظر می رسد که نفس الگو برداری از این حرکت جهانی برای اولین بار طی یک دهه اخیر می توان امری پسنیدیده و یک گام رو به جلو تلقی شود.ولی به نظر این اتحاد یعنی تولید بر پایه پلتفرم مشترک که در وقاع یکی از محصولات فودای چین است،معایبی نیز دارد.
از جمله آنها می توان به اشکالات احتمالی پلتفرم مادر اشاره کرد که می تواند باعث بروز مشکلات خاصی شود. با این حال تا به این جای کار هر یک از تولید کنندگان که در این تفاهم نامه حضور دارند توانسته اند بر اساس نوع محصول،اگر پلتفرم مادر دارای اشکال بوده،آن را برطرف کنند.
در عین حال به نظر می رسد شرکت هایی که به دنبال تولید بر پایه پلتفرم مشترک دست همکاری به هم داده اند، فقط توانسته اند یک پلتفرم مشترک پیدا کنند و خبری از استقلال در طراحی بدنه نیست.به بیان دیگر این 4 محصول از 4 شرکت مختلف در لوگو،جلو پنجره و مه شکن متفاوت هستند و مابقی اجزاء بدنه شبیه همدیگر است.
یعنی مصرف کننده برای استفاده از این محصول گزینه های متفاوت و زیادی پیش رو ندارد.در واقع تنها شاید علاقه و اطمینان و یا امکانات و آپشن ها باعث انتخاب یکی از این 4 محصول شوند.این در حالی است که در دنیا می توان الگوی ها بسیار و موفق پیدا کرد.مانند اتحاد رنو-نیسان – میسوبیشی که سه محصول کولوئوس،ایکس تریل و اوتلندر بر پایه یک پلتفرم تولید کرده اند.
هریک از این محصولات زبان و الگوی طراحی خود را دارا هستند و از نشان های خاص شرکت در طراحی بهره می برند.هر سه محصول در ایران نیز وجود دارد و قابل مقایسه است. ضمن اینکه هر یک از این شرکت ها دارای خطوط کامل تولید هستند ونیازی ندارند که برای تکمیل خودرو آن را به سایت و شرکت دیگری منتقل کنند.به نظر می رسد که همین مساله می تواند باعث بالا رفتن قیمت تمام شده خودروها شود.ضمن اینکه در حال حاضر تنها یک تفاهم نامه امضاء شده است و جزئیاتی از زمان اجراء،وظیفه و نقش طرفین و همچنین چگونگی مدیریت استفاده از امکانات یکدیگر مشخص نشده است.
با این حال شکل گیری اتحاد میان خودروسازان را می توان به فال نیک گرفت.البته اگر خود هم پیمانان بر اساس شناخت از توانایی های یکدیگر دست یاری به هم داده باشند.