دلایل بی ثباتی محیط زیست

تیتر۲۰- همه کشورها نیاز دارند انتشار سوخت های فسیلی را به میزان عمده ای کاهش داده و مرحله گذار به اقتصاد کم کربن را در پیش گیرند تا احتمال دستیابی به هدف کاهش دمای جهانی کمتر از ۱.۵ درجه بالاتر از سطح قبل از صنعتی شدن وجود داشته باشد.

همچنین با توجه به اینکه بسیاری از کشورها گرفتار وقوع حوادث شدید آب و هوایی مکرر هستند که امنیت غذایی و ثبات جهانی را تهدید می کند، باید اقدامات فوری برای کمک به کشورها با هدف سازگاری با کره زمین اتخاذ کنند.

به گزارش سایت اطلاع رسانی سازمان ملل، در ادامه به روش‌های آزمایش شده اشاره شده که کشورها می توانند در مواجهه با تغییرات آب و هوایی انعطاف پذیرتر شوند.

۱- سیستم‌های هشدار اولیه: نتایج تحقیقات نشان می‌دهد که سیستم هشدار ۲۴ ساعته در مورد وقوع موج گرما یا توفان می‌تواند آسیب‌ها و خسارت‌های بعدی را تا ۳۰ درصد کاهش دهد. سیستم‌های هشدار اولیه که پیش ‌بینی‌هایی از وضعیت آب و هوایی ارائه می‌کنند، یکی از مقرون ‌به ‌صرفه ‌ترین اقدامات سازگاری و انطباق پذیری هستند که به ازای هر دلار سرمایه ‌گذاری شده، حدود ۹ دلار سود کلی به همراه دارد.

با هشدارهای به موقع، افراد می توانند با مسدود ساختن درهای ورودی با کیسه‌های شن به هنگام پیش بینی سیل یا تخلیه خانه های خود اقدامات اولیه را انجام دهند. اما در حال حاضر، یک سوم جمعیت جهان هنوز به اندازه کافی تحت پوشش سیستم های هشدار اولیه قرار ندارند و در حالیکه تلاش‌ها بیشتر بر وقوع حوادثی همچون توفان، سیل و خشکسالی متمرکز شده‌، خطرات دیگر مانند موج گرما و آتش‌سوزی‌ جنگلی باید شامل این سیستم هشدار اولیه شده و در نظر گرفته شوند.

۲- بازسازی و ترمیم اکوسیستم: دهه احیای اکوسیستم سازمان ملل که توسط برنامه محیط زیست این سازمان (UNEP) و شرکای آن در سال ۲۰۲۱ راه اندازی شد، یک جنبش جهانی برای احیای اکوسیستم های جهان است. این تلاش جهانی برای بازسازی نه تنها کربن را جذب می کند، بلکه "خدمات اکوسیستم" برای دفاع از جهان در برابر مخرب ترین تاثیرات آن را افزایش می دهد.

در شهرها، احیای جنگل‌های شهری باعث خنک شدن هوا و کاهش موج گرما می شود. در یک روز آفتابی معمولی، وجود یک اصله درخت اثر خنک کننده‌ای معادل دو دستگاه تهویه مطبوع خانگی دارد که به مدت ۲۴ ساعت فعال است.

۳- زیرساخت‌های مقاوم در برابر شرایط آب و هوایی: زیرساخت‌های مقاوم در برابر شرایط آب و هوایی به دارایی‌ها و سیستم‌هایی مانند جاده‌ها، پل‌ها و خطوط برق اشاره دارد که می‌توانند در برابر شوک‌های ناشی از تاثیرات شدید آب و هوایی مقاومت کنند. زیرساخت عامل ۸۸ درصد از هزینه های پیش بینی شده سازگاری با تغییرات آب و هوایی است.

۴- تامین آب و امنیت: موضوع تغییرات اقلیمی از جنبه‌های بسیاری مسائل مربوط به آب از جمله سیل، خشکسالی، بالا آمدن سطح آب دریاها یا حتی آتش‌سوزی‌های جنگلی را شامل میشود. انتظار می رود تا سال ۲۰۳۰، از هر دو نفر یک نفر با کمبود شدید آب مواجه شود. همچنین سرمایه گذاری در کارآمد ساختن شیوه‌های آبیاری بسیار مهم خواهد بود زیرا کشاورزی ۷۰ درصد از مجموع مصرف آب شیرین در جهان را تشکیل می دهد. علاوه بر این، تحقیقات نشان می دهد که سرمایه‌گذاری در سیستم‌های جمع‌آوری آب باران باید پایدار باشد تا آنها را به طور گسترده‌تر در دسترس قرار دهد.

۵- برنامه ریزی بلند مدت: راه حل های سازگاری با شرایط آب و هوایی اگر در راهکارها و سیاست های بلندمدت ادغام شوند موثرتر هستند. برنامه‌های ملی سازگاری یک مکانیزم حکمرانی حیاتی برای کشورها به منظور برنامه‌ ریزی برای آینده و اولویت ‌بندی نیازهای سازگاری است. بخش کلیدی این برنامه ها، بررسی سناریوهای آب و هوایی در دهه های آتی و ترکیب آنها با ارزیابی آسیب پذیری بخش های مختلف است. این اقدامات می تواند به برنامه ریزی و هدایت تصمیمات دولت در مورد سرمایه گذاری، تغییرات چارچوب نظارتی و مالی و افزایش آگاهی عمومی کمک کند./ایسنا