تیتر۲۰- ناترازی انرژی در سال های اخیر رو به افزایش رفته و توانسته عملکرد واحدهای صنعتی را تحت تاثیر قرار دهد.
کمبود برق و گاز مشکلاتی را در تولید و ارز آوری ایجاد کرده که باعث شده واحدهای صنعتی همچون واحدهای فولادی و مس به سراغ احداث نیروگاه رفته تا بتواند نیاز های خود را تامین کند.
در این بین شرکت ملی مس به عنوان اصلی ترین تولیدکننده مس در کشور و پرچمدار این صنعت هم با بحران تامین انرژی در کارخانه های خود مواجه است. این در حالی است که با توجه به افزایش تقاضا در بازار جهانی قیمت ها نیز روند رو به رشدی داشته و این مجموعه باید به دنبال حفظ حضور در بازارهای جهانی باشد.
درواقع ملی مس نیز مانند فولادی ها به سراغ نیروگاه های خودتامین رفته است تا بتواند به تولید پایدار ادامه دهد.
اما با این تفاوت که اخیرا برخی تصمیمات در این مجموعه به افزایش عمق این ناترازی کمک کرده است.
بر اساس شنیده ها این مجموعه اخیرا پروژه نیروگاه خورشیدی را منتفی کرده است و به جای آن برای ساخت نیروگاه گازی با مپنا وارد مذاکره شده است.
در حالی که پروژه نیروگاه خورشیدی ملی مس یکی از ابتکارات مهم این شرکت در راستای تأمین انرژی پایدار و استفاده از منابع تجدیدپذیر است. این پروژه به منظور کاهش وابستگی به انرژیهای فسیلی و بهبود اثرات زیستمحیطی در نظر گرفته شده است.
کاهش هزینههای انرژی از مهمترین دستاوردهای این پروژه است چرا که با تولید انرژی از منابع خورشیدی، هزینههای عملیاتی شرکت مس به طور قابل توجهی کاهش مییابد.
همچنین این پروژه می توانست به توسعه پایدار کمک کند. این پروژه نه تنها به تأمین انرژی پایدار کمک میکند، بلکه به حفظ محیط زیست و کاهش اثرات منفی تولید انرژی نیز توجه دارد. از سویی دیگر با راهاندازی این نیروگاه، فرصتهای شغلی جدیدی برای افراد محلی ایجاد میشود.
در حالی ملی مس اجرای این پروژه را متوقف کرده است که دنیا بدنبال تعطیل کردن نیروگاه های فسیلی و جایگزینی آن با نیروگاه های تجدیدپذیر مانند خورشیدی و بادی رفته و بیش از ۸۶٪ نیروگاه های نصب شده دنیا در سال ۲۰۲۳ تجدیدپذیر بودند و آخرین نیروگاه فسیلی زغالسنگ انگلیس دو هفته قبل بسته شد، و ملی مس در چنین شرایطی «فملی» ۴ قرارداد نیروگاه فسیلی با مپنا ظرف همین چند ماه اخیر منعقد کرده است.
حال در چنین شرایطی که احتمالا در ۱۰ سال پیش رو کشور هرچند دومین دارنده ذخایر گازی جهان است اما به وارد کننده گاز تبدیل می شود، احداث چنین نیروگاه هایی چطور به دوام تولید کمک می کند، آن هم وقتی گازی برای تولید برق در اختیار نیست. این تصمیم را می توان ناشی از تصمیمات غیر کارشناسی مدیرانی دانست که توسعه بلند مدت را متصور نبوده تنها همین سال های پیش رو را در نظر گرفته اند.
همچنین این تصمیم می تواند با افزایش بحران انرژی تولید و به دنبال آن منافع سهامداران فملی را هم به خطر اندازد. بی شک مدیران فملی باید توضیح کارشناسی برای این تصمیم داشته باشند و دلیل این سرمایه گذاری را به صورت شفاف اعلام کنند.