تیتر20 - اگر توافق بین ایران و آمریکا حاصل شود و در نتیجه آن تحریمها کاهش یابند و سرمایههای خارجی وارد کشور شوند، صنایع داخلی ایران با یک دوراهی بزرگ روبرو خواهند شد: فرصت یا چالش؟
با ورود شرکتهای خارجی و سرمایهگذاری آنها، صنایع داخلی میتوانند به فناوریهای نوین و دانش روز دنیا دسترسی پیدا کنند و کیفیت محصولات و فرآیندهای خود را ارتقا دهند. ورود سرمایههای خارجی میتواند منجر به نوسازی تجهیزات، توسعه زیرساختها و افزایش ظرفیت تولید صنایع داخلی شود.
کاهش تحریمها میتواند راه را برای صادرات محصولات داخلی به بازارهای جهانی هموار کند و فرصتهای جدیدی برای رشد و توسعه ایجاد نماید.
حضور رقبای خارجی میتواند صنایع داخلی را به تلاش بیشتر برای بهبود کیفیت و کاهش قیمتها وادار کند که در نهایت به نفع مصرفکنندگان خواهد بود.
اما در مقابل، صنایع داخلی که سالها در فضای بسته و بدون رقابت جدی فعالیت کردهاند، ممکن است در مواجهه با محصولات باکیفیت و ارزانقیمت خارجی آسیبپذیر شوند. برای رقابت در سطح بینالمللی، صنایع داخلی باید استانداردهای کیفیت محصولات خود را به سطح جهانی برسانند.
طبعا در صورت عدم مدیریت صحیح، ورود سرمایههای خارجی ممکن است منجر به وابستگی بیش از حد برخی صنایع به شرکتهای خارجی شود.
در صورت توافق ایران و آمریکا، صنایع داخلی کشور در یک میدان رقابت نفسگیر قرار خواهند گرفت. از یک سو، فرصتهای بینظیری برای رشد، نوسازی و ورود به بازارهای جهانی پدیدار خواهد شد. از سوی دیگر، صنایع نیازمند آمادگی جدی برای رقابت با غولهای بینالمللی هستند.
ورود سرمایههای خارجی میتواند جان تازهای به کالبد اقتصاد ایران ببخشد و صنایع را متحول کند. اما این تحول نیازمند برنامهریزی دقیق، حمایت هوشمندانه از تولید داخلی و ارتقای توان رقابتی بنگاههای ایرانی است.
صنایع غذایی ایران در آستانه یک تحول بزرگ! تهدید رقابت خارجی یا فرصت جهش به سوی بازارهای جهانی؟
صنایع رقابتی داخلی مانند صنایع غذایی، در صورت باز شدن فضا و ورود سرمایهها، هم با تهدیدها و هم با فرصتهای جدیدی روبرو خواهند شد. به نظر میرسد صنایع غذایی ایران که پیش از این نیز نشان دادهاند از توان رقابتی خوبی برخوردارند، در صورت ورود به یک بازار بازتر، با چالشهای جدی روبرو خواهند شد. اما در همین حال، فرصتهای بیشماری برای رشد و توسعه نیز در انتظار آنها خواهد بود.
تولیدکنندگان مواد غذایی ایرانی که همواره بر کیفیت و طعم محصولات خود تاکید داشتهاند، اکنون میتوانند با بهرهگیری از فناوریهای جدید و سرمایهگذاریهای خارجی، نه تنها در بازار داخلی رقابت کنند بلکه جایگاه خود را در بازارهای بینالمللی نیز تثبیت نمایند.
با ورود برندهای معتبر و محصولات متنوع خارجی، رقابت در بازار داخلی به شدت افزایش خواهد یافت. صنایعی که نتوانند کیفیت و بستهبندی محصولات خود را ارتقا دهند و قیمتهای رقابتی ارائه کنند، ممکن است سهم بازار خود را از دست بدهند.
اما از طرفی با تسهیل تجارت بینالمللی، صنایع غذایی میتوانند به مواد اولیه با کیفیت بهتر و احتمالاً قیمت پایینتر دسترسی پیدا کنند. صنایع غذایی میتوانند با جذب سرمایههای خارجی، خطوط تولید خود را نوسازی کرده و ظرفیت تولید را افزایش دهند.
همکاری با شرکتهای خارجی میتواند منجر به انتقال دانش فنی و بهبود فرآیندهای تولید و بستهبندی در صنایع غذایی شود. و علاوه این موارد باز شدن بازارهای جهانی میتواند فرصتهای جدیدی برای صادرات محصولات غذایی باکیفیت ایرانی به وجود آورد.
لازمه تعامل موفق و سازنده بین صنایع داخلی و برندهای بینالمللی پس از رفع تحریمها چیست؟
صنایع داخلی باید تلاش کنند کیفیت محصولات و خدمات خود را به استانداردهای بینالمللی نزدیک کنند. این شامل بهبود فرآیندهای تولید، استفاده از مواد اولیه مرغوب و توجه به استانداردهای بستهبندی و ایمنی میشود. کاهش هزینههای تولید، نوآوری در محصولات و خدمات، و ارائه قیمتهای رقابتی از جمله عواملی هستند که میتوانند توان رقابتی صنایع داخلی را افزایش دهند.
بهبود زیرساختهای حمل و نقل، ارتباطات و فناوری اطلاعات میتواند به تسهیل همکاری و تعامل با برندهای بینالمللی کمک کند.
ایجاد یک فضای کسب و کار شفاف، با قوانین روشن و حمایت از سرمایهگذاری، میتواند جذابیت ایران را برای برندهای بینالمللی افزایش دهد و زمینه را برای همکاریهای سودمند فراهم کند.
صنایع داخلی باید آمادگی لازم برای همکاری با برندهای بینالمللی در زمینههای مختلف مانند تولید مشترک، انتقال فناوری و بازاریابی را داشته باشند.
با نزدیک شدن به دوران پساتحریم، سوال مهم این است که صنایع ایرانی چگونه میتوانند از فرصت حضور برندهای بینالمللی به نفع خود استفاده کنند. کارشناسان معتقدند که بدون آمادهسازیهای دقیق، این تعامل ممکن است به چالش کشیده شود.
از ارتقای سطح کیفی محصولات گرفته تا بهبود فضای کسب و کار، مجموعهای از اقدامات ضروری است تا صنایع داخلی بتوانند نه تنها در کنار رقبای بینالمللی به فعالیت بپردازند، بلکه از دانش و تجربه آنها نیز بهرهمند شوند.
توافقات احتمالی میتوانند تاثیرات چشمگیری بر رفع چالشهای متعدد صنایع داخلی داشته باشند؟
رفع تحریمها میتواند راه را برای ورود سرمایهگذاریهای خارجی و دسترسی آسانتر صنایع به منابع مالی بینالمللی باز کند. این امر میتواند به نوسازی تجهیزات، توسعه طرحهای جدید و بهبود وضعیت نقدینگی کمک کند.
طبیعتا با کاهش محدودیتهای تجاری، صنایع میتوانند راحتتر مواد اولیه مورد نیاز خود را وارد کرده و محصولات خود را صادر کنند. این امر میتواند به کاهش هزینهها و افزایش بازارهای هدف منجر شود.
به علاوه، همکاری با شرکتهای خارجی پس از توافقات میتواند فرصت انتقال فناوریهای نوین و دانش فنی را برای صنایع داخلی فراهم کند. این امر میتواند به ارتقای کیفیت و بهرهوری کمک کند.
همچنین رفع تحریمها میتواند به کاهش فشارهای اقتصادی کلان مانند تورم و نوسانات ارزی کمک کند، که این امر به طور غیرمستقیم به بهبود وضعیت صنایع نیز منجر خواهد شد.
انتظار میرود که با بهبود روابط بینالمللی و کاهش تحریمها، فضای کسب و کار در ایران نیز بهبود یابد و موانع پیش روی فعالیتهای صنعتی کاهش یابد.
نگاه خوش بینانه اینست که توافقات پیش رو میتواند همچون بارانی بر کویر خشکیده صنایع ایران ببارد و بسیاری از چالشهای دیرینه آنها را مرتفع سازد. از مشکلات مربوط به تامین مالی گرفته تا موانع تجارت بینالمللی و دسترسی به فناوریهای روز دنیا، به نظر میرسد که فصل جدیدی در انتظار صنعت کشور است.
با رفع تحریمها، صنایع داخلی میتوانند نفسی تازه بکشند و با استفاده از فرصتهای پیش رو، مسیر رشد و توسعه را با سرعت بیشتری طی کنند.اما فراموش نکنیم که در بسیاری از برهه ها اقتصاد ایران از خودتحریمی رنج برده است تا از تحریم های بین المللی.
دکتر مهدی کریمی تفرشی - رئیس کارگروه کسب و کارهای جاده ابریشم سازمان ملل- یونسکو، رئیس هیات مدیره مجتمع صنایع غذایی و کشاورزی گلها و گروه صنعتی آل ام کا تی (MKT GROUP)، ریاست هیات مدیره تعاونی تولید کنندگان محصولات غذایی کشور، رئیس هیات مدیره انجمن دارندگان نشان استاندارد ایران، نائب رئیس هیات مدیره انجمن علوم و فناوری غلات ایران، نائب رئیس هیات مدیره انجمن افزودنی های صنایع غذایی ایران ، کارآفرین برتر جهان اسلام