ظرفیت‌هایی که در جزیره کیش جدی گرفته نشدند (۱)

تیتر20 - در جنوب ایران، جایی میان آبی بی‌انتها و در نزدیکی تنگه هرمز، جزیره‌ای وجود دارد که سال‌هاست در نقشه توسعه اقتصادی کشور به‌عنوان نگین خلیج فارس از آن یاد می‌شود؛ کیش. 

منطقه‌ای آزاد که قرار بود ویترینی باشد از ایران مدرن و در تعامل با اقتصاد جهانی. اما پس از گذشت چند دهه، آن‌چه اکنون در جزیره جریان دارد، بیش از آن‌که یادآور یک قطب اقتصادی تمام‌عیار باشد، بیشتر به تقلای محلی محدود و پرچالش شباهت دارد.

ظرفیت‌هایی که جدی گرفته نشدند
با وجود جمعیتی متنوع و جوان، کیش هنوز در استفاده از سرمایه انسانی خود موفق نبوده است. فرصت‌های شغلی در این جزیره اغلب محدود به خدمات گردشگری، فروشگاهی و مشاغل فصلی است. 

حوزه‌هایی که نه‌تنها امنیت شغلی ندارند، بلکه ظرفیت رشد بلندمدت نیز ندارند. از سوی دیگر، هزینه بالای زندگی در کیش باعث شده بسیاری از نیروهای متخصص از اقامت دائمی در جزیره صرف‌نظر کنند و تنها برای پروژه‌های کوتاه‌مدت وارد شوند. 

نبود سیاست مشخص برای جذب و نگهداشت نخبگان، در کنار ضعف در آموزش مهارت‌های متناسب با نیاز بازار، باعث شده که بین عرضه و تقاضای نیروی کار در کیش فاصله‌ای جدی ایجاد شود. 

همچنین، مشارکت بومیان جزیره در طرح‌های اقتصادی اغلب به صورت نمادین باقی مانده و نقش آن‌ها در مدیریت یا بهره‌برداری از پروژه‌ها بسیار محدود است. این در حالی است که توسعه پایدار، بدون در نظر گرفتن نیروی انسانی بومی و توانمندسازی ممکن نیست.

ادامه دارد....