در 10 سال آینده کدام رشته های تحصیلی شغل دارند؟

تیتر20-دبیر کل کانون نهادهای سرمایه گذاری ایران می گوید: برنامه ریزی بلند مدت برای اشتغال و هدایت نسل جوان به سمت رشته های تحصیلی مورد نیاز در سال های آینده، از برنامه هایی است که دولت کمتر به آن پرداخته است.با تاکید بر اینکه باید برای دوران رفع تحریم ها برنامه ریزی دقیق داشت. در شرایط فعلی یا به صورت خاص شرایط رکودی حاکم بر اقتصاد ایران، اگر حواسمان را جمع نکنیم و با دقت برنامه نداشته باشیم به مجرد اینکه از رکود خارج شویم و در آینده نزدیک به رونق برسیم، این بی برنامگی نه تنها در دوره رکود آفت خواهد بود بلکه در دوران رونق نیز مشکل آفرین می شود.بنظر می رسد اولین موضوعی که دولت باید توجه ویژه ای به آن داشته باشد، ایجاد ثبات بلند مدت در بخش های مختلف در اقتصاد است.اغلب جوانان ایرانی یا جویای کارند یا مترصد یافتن فرصت های بهتر کاری؛ این جوانان قرار نیست برای هر ماه خود برنامه ریزی کنند بلکه نیاز به امنیت فکری برای انتخاب رشته تحصیلی و امید به اشتغال با مدرک خود دارند.جهت گیری های بازار کار طبیعتا برای بلند مدت است، اگر افراد جامعه ندانند امروز فرصت کاری کجاست و فردا کجا و هر روز ناچار به تصمیم گیری باشند قطعا سردرگم می شوند. نتیجه هم آن چیزی می شود که در چند سال گذشته شاهد بودیم؛ انتخاب دلالی است به عنوان سهل الوصول ترین کار ممکن.مهم ترین موضوع این است که برای ثبات بلند مدت در اقتصاد سرمایه گذاری شود. در یکی دوسال گذشته تلاش فراوانی در این راستا توسط دولت صورت گرفته است. به عنوان مثال اینکه فعالان اقتصادی بدون دغدغه درباره قیمت ارز و نگرانی درباره نوسانات پردامنه و تأثیر آن بر شغل و درآمدشان، تصمیم گیری و و برنامه ریزی داشته باشند قطعا به سرمایه گذاری کمک می کند.
نکته مهم بعدی برنامه ریزی کلان برای تربیت نیروی متخصص اقتصادی است که از عهده افراد جامعه بر نمی آید و مسئولیت حاکمیت است.
اینکه افراد جامعه متوجه شوند کدام حوزه ها و صنایع مستعد اشتغال در آینده است؟ اطلاعاتی نیست که یک جوان بتواند بدست آورد. این حوزه نیاز به سرمایه گذاری جدی دولت و جمع آوری و پایش اطلاعات سرمایه گذاری های بخش های مختلف دارد. از این راه است که جوان ایرانی با برنامه ریزی بلند مدت می تواند برای آینده خود سرمایه گذاری و برنامه ریزی کند.
اینکه نسل جوان ما بداند در 5 سال آینده کدام صنعت نیاز به نیروی انسانی ندارد و کدام صنعت نیاز دارد، به سرمایه گذاری جدی دولت نیازدارد تا بتواند برای سال های آینده نیروهای متخصص مورد نیاز در هر رشته را به راحتی انتخاب کرده و در پست های مختلف بکار گیرد.
در پایان بخش جدی دیگری که به نظر می رسد تا به امروز کمتر نسبت به آن توجه شده، جهت دادن به برنامه های با توجه به بافت جمعیتی جوان و بیکار کشور و درصد آن در جمعیت کشور به سمت تولید است. حتما باید به صنایع و بخش های تولیدی توجه بیشتری کنیم البته این موضوع به این معنا نیست که همه صنایع تولیدی به یک نسبت باید رشد کنند. مطابق برنامه های کلان دولت در 5 یا 6 صنعت مزیت نسبی داریم و قرار است که برنامه های آتی به گونه ای باشد که بتوانیم به این صنایع بیشتر توجه کنیم./خبر آنلاین