وی افزود: به طور کلی این موضوع به بسیاری از شرایط فنی و خصوصیات مخزنی چاه بستگی دارد مثلاً در برخی از چاههایی که تازه تولید از آنها شروع شده، بستن چاهها در کوتاهمدت و نه بلندمدت موجب احیای فشار و حتی بهبود تولید از آن میشود، اما در برخی دیگر از میادین بخصوص در بخش دریایی که مدت زیادی از تولید آنها گذشته است و از طریق پمپهای دورن چاهی تولید انجام میشود با بستن چاه و خرابی و سوختن پمپ نه تنها تولید قبلی باز نمیگردد بلکه هزینههای بسیاری باید صرف شود تا تولید از چاه به روال قبل برگردد.
این کارشناس حوزه نفت تاکید کرد: بنابراین موضوع تحریم و بستن چاهها موجب میشود، برخی از تأسیسات از مدار خارج شده و بخش مهمی از چاهها بسته شوند، کاهش تولید، بستن چاهها و تأسیسات فرآورشی نفت و گاز در درازمدت پیامدهای فنی و آسیبهای خاص خود را برای میادین تولیدی دارد.
وی با اشاره به راهکارهای جلوگیری از صدمه بیشتر به مخزن و چاه به دلیل بستن در شرایط رکود بازار جهانی نفت گفت: برای غلبه بر این آسیبها و به خصوص در شرایطی که مدت توقف تولید را نمیتوان پیشبینی کرد، شرکتهای تولیدکننده یک طرح جامع و هماهنگ با در نظر گرفتن تمام عوامل اجرایی و عملیاتی داشته باشند. مهمترین کار، نگهداشت توان تولید با برنامهریزی و اقدام همزمان در بخش چاهها، تاسیسات سطحالارضی، و خطوط لوله است.
احمدی تاکید کرد: باید تمهیداتی در نظر گرفت
که تأسیسات و چاهها برای از سرگیری تولید در کوتاهمدت برنامهریزی شوند و
در عین حال به تناوب در مدار عملیات تولید قرار گیرند. موضوع تزریق گاز،
حفاری بینچاهی، بازسازی و ایمنسازی تاسیسات و خطوط لوله از جمله مهمترین
فعالیتهای این دوران است./ ایلنا