پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران * پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران * پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران * پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران * پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران * پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران * پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران * پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران * پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران * پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران * پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران
بسیاری از جریانات تبلیغاتی و دارای وجوه پروپاگاندا در حوزه مد و لباس نشان میدهد نمیتوان همه تبلیغات را تبلیغ خوب دانست و چهبسا اثر مخرب ضد تبلیغات تا مدتها یک جریان مهم را به حاشیه خواهد کشاند.
کد خبر: ۴۴۹۶۴
تیتر20- اگر مدل لباس زنانه را صرفاً تولید لباس برای عرضه در حراجیها در نظر بگیریم، باید بگوییم که سود چندانی نخواهد داشت اما نحوه تبلیغات و نمایش این لباسها سود کلانی را به همراه دارد.
سوپر مدلها اصلیترین مسئله در این زمینه به شمار میروند. ورث، اولین طراحی بود که برای لباسهایش از مانکنهای زنده استفاده کرد اما در آن زمان حتی تصورش را هم نمیکرد که زمانی فرا خواهد رسید که سوپر مدلهایی که لباسها را به معرض نمایش میگذارند، این مانکنهای زنده را از رده خارج کنند. دقیقاً تا اوایل دهه هشتاد میان مدلهای اجرای زنده و مدلهای ستاره تمایز وجود داشت، مدلهایی که بدنهای جذابی داشتند، برای نمایش در سالن لباسها را به تن کردند و بهشدت برای این امر متناسب بودند اما در عین حال لزوماً چهرههای به همان اندازه جذاب نداشتند. هنگامی که نمایشهای مد لباس بهقدری گسترش یافتند که هدف آنها از ارائه لباس به پرزرق و برق جلوه دادن یک برند خاص تغییر کرد، فوتو مدلها گوی سبقت را از مدلهای کت واک ربودند.
اگرچه در دورههای اخیر، مد صرفاً در راستای پر زرق و برق نشان دادن برندها گام برنمیداشت. بهویژه در دهه نود به مضامینی چون ستیزهجویی، خصومت، تباهی و پلیدی روی آورد. یکی از نمایشهای افراطگرایانه در زمینه نمایش مد لباس، هنرنمایی ری کاواکوبو طراح مد ژاپنی برای نشان دادن مجموعه برتر بهار 1995 است؛ مجموعه لباسهایی که در شرکت خود طراحی کرده بود.
نمایش مد لباس کاواکوبو در پنجاهمین سالگرد آزادسازی بازداشتگاه آشویتس اجرا شد. در این نمایش مدلها با سرهای تراشیده و پیژامه راهراه که شباهت بسیاری به لباس زندانیان داشت، بر روی سکوی نمایش راه میرفتند.
نمیتوان تصور کرد که انتخاب پیژامه راهراه برای مدلها امری اتفاقی بوده است گرچه خود کاواکوبو اصرار میورزید که واقعاً تصادفی بوده است، فوراً بعد از نمایش این لباسها را جمعآوری کرد و طبیعتاً نمایش اعتراض مردم را به همراه داشت.
اما ثابت شد که نمیتوان همه تبلیغات را تبلیغ خوبی دانست با وجود این بدیهی است که روی گرداندن از زرق و برق و روی آوردن به آثار هنری شوکآور روندی دیرینه است که در هنر مدرن وجود داشته است.
تا به اینجای مطلب، برشی از کتاب "فلسفه مد" اثر لارس اسوندسن را مورد بازخوانی قرار دادیم.
اما به هر تقدیر خاطرمان باشد در تمام شئون عرصه مد و لباس و بهویژه در شرایط فعلی که ابزار بسیار متنوعی برای رسانهای ساختن موضوعات وجود دارد، بسیاری از جریانات تبلیغاتی و دارای وجوه پروپاگاندا در حوزه مد و لباس نشان میدهد نمیتوان همه تبلیغات را تبلیغ خوب دانست و چهبسا اثر مخرب ضد تبلیغات تا مدتها یک جریان مهم را به حاشیه خواهد کشاند./ هنرآنلاین