آیا نداشتن مدیرعامل برای بانک دی اهمیت دارد؟ / بی اعتباری تنها برگ نجات این بانک تا سه سال دیگر/ رویکرد مدیران بانک دی در قبال زیان انباشته چیست؟

تیتر ۲۰ - ضعف مدیریت بانک دی از رخسارش پیداست. این بانک چند صباحی است که با سرپرست اداره می شود. تاکنون سابقه نداشته یک شرکت، بانک یا سازمانی بیشتر از ۶ ماه با سرپرست اداره شود. مگر اینکه ورشکسته باشد کسی زیر بار مسئولیت آن نرود. یا اینکه آن مدیران سازمان یا شرکت به قدری آشفته و ناکارآمد باشند که عملا به اتفاقات آن توجهی نداشته باشند.

بانک دی را کسی شاید از تسهیلات خاص یا خدمات آنلاین حرفهای نشناسد اما همه از وضعیت سهامش خبر دارند. در حال حاضر سهام این شرکت از قیمت سقف سال ۹۹ حدود ۸۰ درصد اصلاح قیمت داشته است. یک افزایش سرمایه سنگین هم از محل تجدید ارزیابی نیز انجام داده است. به عبارت دیگر تنها برگ نجات این شرکت تا سه سال دیگر اعتباری ندارد. زیرا طبق قانون شرکتها هر ۵ سال یکبار میتوانند افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی انجام دهند. 

بنابراین این بانک که هم اکنون با زیان سنگین مواجه است و بارها به صورت غیرمستقیم مورد خطاب رییس کل بانک مرکزی و وزیر اقتصاد قرار گرفته که به دلیل ناترازی مجوز آن ابطال می شود آیا بازهم نداشتن مدیرعامل برای آن اهمیت دارد؟

بانک دی از چند سال پیش که زیان آن بر همگان عیان شد هر چند وقت یکبار موضوع فروش نیروگاه دماوند که تنها دارایی کلانش است را مطرح می کند. اما بعد از چند وقت از سهام بانک یک نوسان می گیرند و دوباره روز از نو و روزی از نو. هرچند همان نیروگاه هم از پس هزینه های خود بیشتر بر نمی آید با این حال فروش آن می تواند التیامی بر زخم زیان انباشته بانک دی باشد.
 
رویکرد مدیران بانک دی در قبال زیان انباشته و استفاده از روش های مختلف نوسانگیری نشان می دهد که گویا مدیران این بانک قید درآمد و سودسازی عملیاتی را زده اند. شاید آنها به دنبال این هستند که از طریق نوسانگیری و بلوکه کردن سرمایه سهامداران تا حدودی سودی دست و پا کنند که بتوانند هزینه های جاری بانک را بدهند. به طور قطع این بانک به قدری در بدهی و سومدیریت غرق شده است که گویا دیگر هیچکس نمی تواند به عنوان مدیرعامل راه نجاتی برای آن پیدا کند.

با این حال ادامه کار با سرپرست آنهم بعد از مدت طولانی به افزایش مشکلات بانک دامن زده است. به عبارت دیگر وقتی فردی به عنوان سرپرست در مدیریت این بانک حضور دارند و تعهدات چندانی در قبال شرکت احساس نمیکند چون تصور می کند هر لحظه باید صندلی مدیریت را رها کند برنامه جدی نیز برای حل مشکلات بانک ارائه نمی دهد.

آنهم در شرایطی که بیشتر بانک های خصوصی و دولتی ایران طی چند سال اخیر توانستند از زیان انباشته خلاص شوند و حتی سودآور هم شوند.

 دلیل این موضوع برنامه ریزی آنها برای توسعه خدمات بانکداری و کاهش هزینهها از طریق بانکداری الکترونیک و آنلاین بوده است. 

به عبارت دیگر بسیاری از بانک ها با ارائه خدمات آنلاین نیروی انسانی و تعداد شعب خود را کاهش داده اند و همان سرمایه را به عنوان نقدینگی بانک برای سرمایه گذاری و تسهیلات دهی فعال کردهاند.