تیتر20 - ماکو دروازهای است که میتواند ایران را به اروپا متصل کند و نقش مهمی در توسعه ملی داشته باشد، اما این دروازه همچنان نیمهباز مانده است.
آنچه مانع تحقق کامل ظرفیتها شده، نه فقدان فرصت بلکه کمبود تصمیمگیریهای درست و پایدار است. بدون حکمرانی یکپارچه، توسعه زیرساختهای هوشمند و تربیت سرمایه انسانی توانمند، ماکو نمیتواند از حلقه گمشده به حلقه پیشران بدل شود. تجربه سایر مناطق آزاد جهان نشان میدهد که موفقیت نه در وسعت جغرافیا بلکه در کیفیت مدیریت و برنامهریزی است.
ماکو و مدیریت در سایه ناهماهنگی نهادی
یکی از جدیترین چالشهای ماکو، بلاتکلیفی در ساختار مدیریتی است. سازمان منطقه آزاد ماکو از یکسو به دنبال جذب سرمایه و توسعه است و از سوی دیگر، دستگاههای ملی و استانی هر یک بخشی از قدرت تصمیمگیری را در دست دارند.
این ناهماهنگی نهادی باعث شده بسیاری از پروژهها در پیچوخم اداری متوقف شوند یا به کندی پیش بروند. تغییرات سریع در مدیریت سازمان، بیثباتی سیاستگذاری را تشدید کرده و نگاه بلندمدت به توسعه را از دستور کار خارج کرده است.
نتیجه این وضعیت، شکلگیری نوعی سرخوردگی میان فعالان اقتصادی است که سرمایه خود را به جای ماکو، به استانها یا حتی کشورهای همسایه منتقل میکنند.
پرسش کلیدی این است که منطقه آزادی که برای استقلال و چابکی در تصمیمگیری طراحی شده، چرا تا این اندازه گرفتار مداخلات و ناهماهنگیهاست؟ پاسخ را باید در ضعف حکمرانی و نبود استراتژی واحد جستوجو کرد؛ ضعفی که اگر اصلاح نشود، آینده ماکو را بیش از پیش مبهم خواهد کرد.