پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران * پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران * پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران * پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران * پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران * پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران * پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران * پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران * پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران * پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران * پایگاه خبری تیتر20 ؛ رسانه بنگاه های اقتصادی ایران
دیروز جمعه در حاشیه سال فرهنگی کلمبیا و فرانسه، میدانی از شهر پاریس به احترام نویسنده خالق «صد سال تنهایی» به یاد گابریل گارسیا مارکز شد.
کد خبر: ۱۳۲۷۱
تیتر 20 - در مراسم نامگذاری میدانی به نام گابریل گراسیا مارکز که با حضور رییس جمهوری کلمبیا و شهردار پاریس انجام شد، از تابلوی میدان مارکز رونمایی شد.
گابریل گراسیا مارکز برنده نوبل ادبیات سال ۱۹۸۲، در سالهای ۱۹۵۶ و ۱۹۵۷ در پاریس زندگی کرد و رمان مشهور «کسی به کلنل نامه نمینویسد» را در این شهر به نگارش درآورد.
این میدان در فاصله بین خیابان دوباک و خیابان مونتالبمرت که مارکز زمانی در خانه شماره ۹ آن زندگی میکرد، و در منطقه هفت پاریس واقع است.
این در حالی است که فرانسه میزبان ۲۵۰ رویداد فرهنگی کلمبیایی با حضور چهرههایی از این کشور در ۶ ماه آینده خواهد بود. این مراسم به مناسبت پروژه « ۲۰۱۷ سال کلمبیا» صورت میگیرد.
پس از فعالیت ۶ ماهه فرهنگی فرانسه در کلمبیا، اکنون فعالیتهای فرهنگی آمریکای لاتین در فرانسه انجام میشود. این پروژه با موافقت مقامات دو کشور و برای گسترش و تعمیق روابط فرهنگی بین دو کشور انجام میشود.
گابریل گراسیا مارکز که در دهه ۱۹۶۰ موجب شناخته شدن فرهنگ ادبی آمریکای لاتین در جهان شد سهم مهمی در این پروژه بینالمللی بین دو کشور دارد.
مارکز که به نام گابو هم شناخته میشود وقتی به عنوان دانشجوی حقوق در دانشگاه کارتاخنا تحصیل می کرد، کارش را با روزنامه نگاری آغاز کرد.
وی بارها گفت که روزنامهنگاری به او کمک کرد تا بتواند پیوندی تنگاتنگ با زندگی ایجاد کند و بفهمد که چگونه باید بنویسد. کار خلاقانه و خیالپردازانه وی موجب شد تا روزنامهنگاری وی ارزشهای ادبی نیز به دست آورد.
گابو همیشه از عشقش به واژهها سخن میگفت و شیفته نویسندگی بود.
وی در سالهای آغازین نویسندگیاش یک فصل تمام در پاریس زندگی کرد و در عین حال به لهستان، مجارستان، جمهوری آلمان، چکسلواکی و شوروی نیز رفت.
حصور در اروپا به این نویسنده اجازه داد تا آمریکای لاتین را از چشمانداز دیگران نیز ببیند. خود وی همیشه میگفت با فاصله بهتر میتوان تفاوتها را مشاهده کرد و فراتر از همه، دستمایههای زیادی برای خلق داستان در «شهر نور» پیدا میشود./مهر