خودروسازی در مسیر صعب العبور!

اهمیت خودروسازی از منظر رشد اقتصادی و اشتغال، به حدی است که نمی توان چشم ها را بست و بی محابا به این صنعت تاخت.

کد خبر: ۳۴۵۰۴

تیتر20 - خودروسازی ایران این روزها حال خوشی ندارد و چالش ها و مشکلات، گریبانش را سفت چسبیده اند. تحریم و تبعات سخت آن در کنار کمبود نقدینگی و رشد نرخ ارز، همه و همه مسائلی هستند که چرخ های صنعت خودرو کند کرده و اجازه تنفس عادی را به آن نمی دهند.

در این شرایط، بازار انتقادات از خودروسازی همچنان داغ است و خیلی ها هر روز به نقاط ضعف آن می تازند و این دومین صنعت بزرگ کشور را از دم تیغ می گذرانند.

در این شرایط، پرسش اینجاست که آیا با وجود تحریم های فلج کننده و اوضاع مالی نامناسب زنجیره خودروسازی کشور، تضعیف آگاهانه یا نا آگاهانه آن را می توان خیانت به تولید ملی دانست و منافع کشور دانست؟

پیش از پاسخ به این پرسش، ابتدا باید نگاهی بیندازیم به نقش خودروسازی در تولید داخل و شرایطی که طی به خصوص یک سال گذشته گریبانگیر آن شده است.

خودروسازی از جمله صنایع بزرگ داخلی به شمار می رود که نقش عمده ای در تولید ناخالص ملی و همچنین اشتغال کشور دارد. در اهمیت این صنعت همین بس که رشد اقتصادی کشور در پسابرجام، مدیون خودروسازی بود و حالا هم که این رشد منفی شده، نمی توان از نقش صنعت خودرو در این ماجرا چشم پوشی کرد.

به عبارت بهتر، خودروسازی یکی از مولفه های اصلی تولید ناخالص داخلی و رشد اقتصادی است که هر گاه چرخ هایش تند بچرخد، انعکاس آن در آیینه رشد اقتصادی متبلور می شود و بالعکس.

از آن سو، اشتغالزایی بالا، دیگر نکته بسیار مهم در مورد خودروسازی است که اهمیت آن را می توان در این اوضاع اقتصادی نابسامان داخلی، مشاهده کرد. بنابراین اهمیت خودروسازی از منظر رشد اقتصادی و اشتغال، به حدی است که نمی توان چشم ها را بست و بی محابا به این صنعت تاخت.

البته قطعا نقد خودروسازی کاملا مجاز و حتی در مسیر اصلاح این صنعت است، منتها به شرطی که نقدها رنگ تخریب و بازی های سیاسی به خود نگیرند. اینکه کارشناسان و مسوولان و تصمیم سازان از خودروسازی ایراد بگیرند و برای اصلاحش راهکار بدهند، کاملا پذیرفتنی و قابل درک است و حتی سازنده، حال آنکه گاهی به جای نقدهای صحیح و پیش برنده، تخریب و سیاسی بازی و گروکشی رخ می نماید و این صنعت بزرگ و پر اهمیت را به حاشیه می کشاند. البته اینکه بخواهیم هر نقدی علیه خودروسازی را خیانت به صنعت و تولید بدانیم، پذیرفتنی نیست، اما منصفانه آن است که نقدها در مسیر اصلاح و انصاف باشد.

نکته دیگری که اتفاقا این روزها نمی توان بدون توجه به آن، خودروسازی را مورد نقد قرار داد، شرایط سخت تحریم و مشکلات اقتصادی گریبانگیر آن است.

در حال حاضر تحریم و مشکلات اقتصادی (رشد هزینه های تولید ناشی از کمبود نقدینگی و مختل شدن تامین قطعات و...) ابتکار عمل را از خودروسازان گرفته، تا جایی که بیشتر تمرکز آنها به سرپا نگه داشتن خطوط تولید معطوف شده است.

با اوضاعی که تحریم پدید آورده (به خصوص خروج خودروسازان خارجی و قطع ارتباط نسبی با دنیا) بهتر است گلایه ها از این صنعت با وجود درست بودن بسیاری از آنها، در زمان مناسب تری مطرح شود. با اوضاع فعلی خودروسازی، بهتر است متولیان امر و دست اندرکاران همت کنند تا این صنعت از این مسیر صعب العبور فعلی گذر کرده و دوباره به روزهای خوب تولید برگردد و آنگاه سر تا پای آن را نقد کرد.

البته این بدان معنا نیست که در شرایط فعلی، هیچ نقدی پذیرفتنی نبوده و منتقدان باید زبان در کام بگیرند، بلکه بحث بر سر شدت انتقادها و رعایت انصاف در طرح آنها است.

خودروسازی ایران بدون تردید مشکلات و کمبودهای زیادی دارد که اگر روزی روزگاری تحریم ها لغو و شرایط عادی شد، حتما باید به آنها پرداخت و قدم در مسیر حل شان برداشت.

برچسب ها: صنعت خودرو نقد خودرو سازی تحریم صنعت خودرو

ارسال نظرات

آخرین اخبار

پربازدید ها

موضوعات روز