وی افزود: اگر بازار صادراتی به شکل کنونی باشد که در شرایط نرمال نیست و همه تولیدکنندگان باید تولید خود را کاهش دهند، نگه داشتن ظرفیت مازاد بسیار سخت است، بنابراین برنامهها باید متناسب با شرایط روز بازار باشد و البته همواره درصدی هم باید به عنوان ظرفیت مازاد در نظر گرفته شود که در صورت فراهم شدن فرصت صادرات، تولید با تحمیل هزینه مواجه نشود، ضمن اینکه نباید فراموش کرد که بازار نفت داینامیک و مرتبا در حال حرکت است.
نماینده اسبق ایران در اوپک تصریح کرد: چاههای نفت همانند انسان، عمر دارند برخی تا 20 و برخی در 30 سالگلی در اوج تولید هستند و پس از آن افت کرده و روند تولید نزولی میشود. یعنی در یک تولید اولیه، اوج و بعد به سمت افت سیر میکنند. البته رفتار چاهها هم با هم فرق دارد، اینکه تولید بهینه باشد، فشار به چاه وارد نشود، رسیدگی صورت گیرد، تزریق آب و گاز داشته باشیم که به حداکثر تولید برسند تماما متفاوت است و چاهها را در شرایط اوج و افول قرار میدهد.
وی با بیان اینکه همیشه باید تولید و منابع جدید برای عرضه داشته باشیم تا بازار را حفظ کنیم، یادآور شد: اکنون هر چند میادین جدیدی نیز کشف شده و در حال تولیدند، نباید به چاههای قبل از انقلاب امید داشته باشیم و باید به ضریب بازیافت مخازن و بکارگیری تکنولوژی برای تحقق آن نیز فکر کنیم.
خطیبی تصریح کرد: در حال حاضر ضریب بازیافت در مخازن کشور 25 تا 30 درصد است و بقیه نفت در مخزن باقی میماند، البته این رقم چاه به چاه و میدان به میدان متفاوت است، اگر به رقم 35 تا 40 درصد و در برخی چاهها تا 50 درصد برسیم، تحول در تولید است که نیاز به رسیدگی، تکنولوژی و تزریق آب و گاز دارد.
وی با بیان اینکه اگر روند تولید محبوس شود، هزینهزا است، گفت: زمانی که تحریم نبودیم رقم تولیدِ حدود 4 میلیون بشکه و صادراتِ 2.5 میلیون بشکه مناسب بود و میتوان گفت که شرایط برای برداشت از چاهها نرمال بود یعنی هم نیاز داخل و هم بازار صادراتی را پاسخگو بودیم.
این کارشناس بین الملل نفت درباره رقم
ایدهآل صادرات نفت ایران خاطرنشان کرد: چنانچه شرایط کرونا، بحران کنونی
اقتصاد جهانی و همچنین تحریمها نبود، طی 3 تا 4 دهه گذشته، بازار جهانی
سالانه یک میلیون بشکه افزایش تقاضا داشته است که در صورت عدم موانع، ایران
میتوانست درصدی از رقم یک میلیون بشکهای تقاضا را پوشش دهد./ ایلنا