تیتر20 - بانک ها برای زنده و فعال ماندن در بازار پول، نیاز به بسته ای دارند که راهبردهایشان را تدوام بخشد و حفظ کند. رشد منابع، افزایش سهم از بازار و مطلوبیت در صورت های مالی و گزارشگری آن، سه رکن اصلی در طراحی بسته رقابت در بازار پول محسوب می شوند. رشد منابع (توسعه بازار منابع) به افزایش سهم از کل بازار پول مینجامد و به بانک این قدرت را می دهد که ترازنامه خود را بازآرایش یا به قول بانکی ها «بازمهندسی» کند.
در نتیجه سهمی بزرگتر از بازار منابع، به سهمی بزرگ تر از کل بازار پول منتهی می شود اما واقعیت این است که بانک ها در شرایط انقباضی که بانک مرکزی برای بازار پول و اعتبارات ایجاد کرده است، گیر اُفتاده اند.
دست آنها در صید منابع بسته است. بر همین اساس، مطلوبیت ترازنامه های آنها زیر سوال می رود؛ به ویژه که در سبد خود، از دارایی های سمی (Toxic Assets) هم میزبانی می کنند. اینگونه دارایی ها، به دلیل مطلوب نبودن وضعیت تقاضا در شرایط انقباضی، نقدشوندگی خوبی ندارد.
عملکرد راهبرد تهاجمی بانک سینا
بانک سینا اما جزو بانک هایی است که تلاش کرده با مجموعه ای از راهکارها و اتخاذ راهبرد تهاجمی به جای تدافعی، سهم از بازار منابع خود را افزایش دهد. در راهبرد تدافعی، بانک ها به استقراض دست می زنند و همزمان دارایی های سمی خود را با قیمت های پایین می فروشند. در نهایت، بانک مرکزی چاره ای جر ادغام این بانک ها نخواهد داشت. اینگونه بانک ها به شدت، کفایت سرمایه نامطلوب (منفی) دارند.
نسبت کفایت برخی از این بانک ها به فراتر از منفی 300 می رسد؛ در حالی که طبق استاندارد بال3 (سومین توافقنامه بازل) باید بین 8 تا 12 باشد. هرچه این نسبت در بانکی نسبت به بانکی دیگر، منفی تر باشد، به این معنی است که بانکِ دارای نسبت منفی تر، در پوشش ریسک ها و جلوگیری از انتقال آن به سپرده گذاران، ناتوان تر است.
در حالی که میانگین کفایت سرمایه بانک ها منفی 20.83 است، بانک سینا در پایان سال 1402 به نسبت 8.04 دست یافته است؛ امری که نشان دهنده موفقیت این بانک در بازمهندسی ترازنامه به اعتبار داشتن راهبرد تهاجمی است؛ راهبردی که آنچنان در تمنای افزایش سهم از بازار منابع از محل استقراض نیست. این بانک برای پوشش ریسک ها، قوی نشان داده است و بر همین اساس منابع خود را با راهکاری درست، با کیفیت ساخته است.
درخشش در جذب سپرده
بانک سینا برای رسیدن به این منظور درآمدهای عملیاتی خود را بر هزینه های عملیاتی چربانده و به سود عملیاتی مثبت و رشد یابنده، دست یافته است. سود عملیاتی، از تفاوت درآمد عملیاتی و هزینه عملیاتی به دست می آید؛ شاخصی که نشان دهنده رشد یابندگی یک شرکت، بنگاه و... از ناحیه موضوع فعالیت های اصلی آن است. در نتیجه، سود عملیاتی به فعالیت های دیگر که مرتبط با کسب و کارهای دیگر مانند حوزه سرمایه گذاری و... است، مربوط نمی شود.
سینا، همچنین برای بازار خود محصولات مناسبی را طراحی کرده است؛ مانند بانک داری پلتفرمی (سیبانک)، بازارچه سیمارت، توسعه بانک داری شرکتی، پرداخت تسهیلات به خریداران خودرو و طراحی راهبرد کسب و کار (سرزمین هوشمند سینا). مجموعه این رویکردها، موجبِ رشد، در زمینه اداره بانک با هزینه های کمتر شده است. در این شرایط، بانک، منابع خود را که در گذشته صرف هزینه های بانک داری غیردیجیتال و شعبه محور می شد، را به تجهیز منابع اختصاص داد و با پرداخت تسهیلات، درآمدهای تسهیلاتی خود را به عنوان یک منبع مطمئن و پایدار افزایش داد.
بازاریابی و عملکرد موفق این بانک در اعتمادزایی، موجب افزایش منابعش در میان بیشتر بانک های حاضر در بورس و فرابورس شده است. سینا، در پایان سال گذشته، 83.9 هزار میلیارد تومان سپرده جذب کرد که نسبت به ابتدای این سال 41 درصد رشد کرده است. در میان بانک های بورسی، سینا رتبه سوم را به خود اختصاص داد تا 10 بانک مطرح کشور را پشت سر بگذارد.