تیتر20-در سالهای اخیر، ورزشهای رزمی در ایران با رشد قابل توجهی همراه بودهاند و تلاشهای فراوانی برای گسترش ورزشهایی همچون کیکبوکسینگ، مویتای و جوجیتسو صورت گرفته است. با این حال، چالشهای مدیریتی و عدم هماهنگی میان رشتهها و سازمانهای مختلف، به مانعی بزرگ در راه پیشرفت و توسعه این ورزشها تبدیل شده است. بهویژه در حوزه جوجیتسو، این مشکلات خود را به وضوح نشان دادهاند و عدم شفافیت در تصمیمگیریها و نبود اتحاد میان رشتههای مرتبط، آینده این ورزش را با ابهاماتی جدی روبرو کرده است.
سردرگمی و عدم هماهنگی
در سالهای اخیر، بنا به تصمیم وزارت ورزش، رشتههای جوجیتسو JJIF و مویتای تحت IFMA، بهعنوان انجمنهای مستقل از فدراسیون ورزشهای رزمی جدا شده و فعالیت مستقل خود را آغاز کردهاند. اما همچنان رشتههایی دیگر، مانند جوجیتسو کمبت و جوجیتسو برزیلی، در وضعیت بلاتکلیفی به سر میبرند. علیرغم اینکه این رشتهها تحت نظارت انجمن جوجیتسو و فدراسیون انجمن های ورزش های رزمی فعالیت میکنند، شواهد نشان میدهد که رئیس انجمن جوجیتسو، نه تنها نتوانسته اتحاد و هماهنگی لازم را بین این رشتهها ایجاد کند، بلکه با تصمیماتی غیرشفاف و رویکردهایی که به نظر میرسد حاکی از تفکیک و جداسازی گروههاست، اختلافات را تشدید کرده است.
در شرایطی که قرار است تیم ملی جوجیتسو تشکیل شود، انتظار میرود که تمامی رشتهها، از جمله جوجیتسو کمبت و جوجیتسو برزیلی، در فرآیند انتخاب و آمادهسازی حضور فعال داشته باشند. اما در عمل، این دو رشته از بسیاری از تصمیمگیریها حذف شدهاند. این موضوع در مسابقات آینده که قرار است در بندر انزلی برگزار شود نیز به وضوح دیده میشود، چرا که هیچ دعوتی رسمی از این دو رشته برای شرکت در مسابقات صورت نگرفته است. به نظر میرسد که هماهنگی فنی و ایجاد تعامل سازنده بین تمامی رشتهها مورد بیتوجهی قرار گرفته است.
سوالات بیپاسخ مدیریتی
این پرسش بهطور جدی مطرح میشود که در زمانی که فرصت بسیاری کمی تا برگزاری مسابقات باقی مانده است، چگونه انجمن جوجیتسو قصد دارد از دو رشته جوجیتسو کمبت و برزیلی دعوت و تعامل لازم را برقرار کند؟
آیا این رشتهها بهعنوان بخش مهمی از ساختار جوجیتسو، صرفاً به حاشیه رانده شدهاند؟ یا مدیریت فعلی در تلاش است این رشتهها را نه بهعنوان همکار، بلکه تحت سلطه خود قرار دهد؟
مسئولین جوجیتسو برزیلی و جوجیتسو کمبت بارها تأکید کردهاند که این رشتهها باید در کنار یکدیگر، تحت یک مدیریت واحد و بیطرف فعالیت داشته باشند ، نه اینکه زیر نظر یک گروه خاص قرار بگیرند. این وضعیت نه تنها اتحاد را در بین فعالان این ورزش تضعیف میکند، بلکه به کیفیت و انسجام تیم ملی نیز آسیب جدی وارد میکند.
از سوی دیگر، در استاژها و رویدادهایی که تحت عنوان جوجیتسو برگزار میشود، از نام و توانایی فنی جوجیتسو برزیلی بهرهبرداری میشود، اما مدیریت این امور به متولیان واقعی این رشته سپرده نمیشود. چنین رویکردهایی باعث میشود که اختلافات بیشتری ایجاد شود و حس همکاری در بین رشتهها به چالش کشیده شود.
فراخوانهای غیرشفاف و سیاستهای گزینشی
یکی دیگر از نگرانیهای جدی، نحوه اطلاعرسانی و شفافیت در فراخوانهای مربوط به مسابقات و جذب تیم ملی است. شایعاتی وجود دارد که نشان میدهد نفراتی که در گذشته به مسابقات اعزام شده و موفقیت مطلوبی کسب نکردهاند، قرار است مجدداً برای مسابقات در نظر گرفته شوند. این در حالی است که فراخوانهای عمومی و شفاف برای حضور ورزشکارانی که توانایی بالایی دارند، اعلام نشده است.
این سیاستهای گزینشی و غیرشفاف، علاوه بر کاهش اعتماد ورزشکاران و مسئولین رشتهها، اعتبار انجمن جوجیتسو را نیز زیر سوال میبرد. هنگامی که بودجه و منابع این ورزش صرفاً برای گروههای خاصی هزینه میشود، این نگرانی به وجود میآید که دیگر رشتهها نه تنها نادیده گرفته شدهاند، بلکه عامدانه به حاشیه رانده میشوند.
لزوم بازنگری در ساختار انجمنها
تجربه فعالیت انجمنهای جوجیتسو، مویتای و حتی کیکبوکسینگ، به وضوح نشان میدهد که ساختار فعلی، فاقد انسجام و شفافیت لازم برای پیشبرد اهداف این رشتههاست. یکی از راههای برونرفت از این وضعیت، تعریف مجدد ساختارهای مدیریتی و ایجاد یک “انجمن ملی” برای رشتههای مربوطه است.
این انجمن ملی باید با نظارت دقیق وزارت ورزش و جوانان تشکیل شود. همچنین، سرپرستی موقت انجمن باید به فردی بیطرف و متخصص سپرده شود که وظیفه اصلی او، زمینهسازی برای برگزاری مجمع عمومی با حضور تمامی رشتهها و فعالین این حوزه باشد. در چنین مجمعی، رئیس انجمن باید با رأی مستقیم تمامی اعضا و نمایندگان معتبر انتخاب شود، نه اینکه از طریق انتصابات یکطرفه و بدون حضور همه ذینفعان تعیین گردد.
جمعبندی
ورزشهای رزمی، بهویژه رشتههای مختلف جوجیتسو، ظرفیت بسیار بالایی برای افتخارآفرینی در سطح ملی و بینالمللی دارند. اما رسیدن به این هدف، تنها زمانی ممکن است که اتحاد و هماهنگی میان همه رشتهها برقرار باشد و تصمیمگیریها با شفافیت و عدالت انجام شود. مسئولین وزارت ورزش و جوانان باید با دقت بیشتری به این مسائل ورود کنند و ساختاری را ایجاد کنند که تمامی فعالین این رشتهها بتوانند در کنار یکدیگر و با احترام به نظرات و تخصصهای یکدیگر فعالیت کنند.
بهطور خلاصه، آینده جوجیتسو ایران به مدیریت صحیح، شفافیت در تصمیمگیریها و ایجاد تعاملی سازنده میان تمامی رشتهها وابسته است. امیدواریم که با اقدامات جدی و بازنگری در ساختارهای فعلی، این ورزش ارزشمند و پرافتخار، جایگاه واقعی خود را پیدا کند و بیش از پیش بدرخشد./اقتصاد جوان