نصب بزرگ در پتروشیمی شازند/ راکتور تیتانیوم با یک ششم هزینه به ثمر نشست

تیتر20 - واحد اسید پتروشیمی شازند در تولید محصولاتی همچون چسب و رزین و برخی داروها کاربرد دارد، وسل و راکتور قدیمی در این واحد از جنس کربن استیل بود که به دلیل خورندگی شدید سیال و محتویات، از پوشش رابر و آجرهای نسوز روی سطح کربن استیل استفاده می‌شد که مشکلات و هزینه های زیادی را برای این مجموعه به همراه داشت.

از جمله مشکلات استفاده از راکتور فرسوده با فناوری قدیمی این مجتمع، ریزش و تجمع رسوبات سیال، نشت کاتالیست درمحیط زیست، کاهش میزان تولید، افزایش تکرار و زمان و تحمیل هزینه سنگین به مجتمع بود.

از طرف دیگر امکان واردات راکتورو وسل به دلیل وزن سنگین (حدود 100تن) و صرف هزینه زیاد برای مجتمع وجود نداشت و برای خرید آن باید ۱۰ میلیون دلار هزینه می‌شد.

پتروشیمی شازند برای رفع این چالش با کمک متخصصان پتروشیمی در کشور توانست راکتور و وِسِل تیتانیوم را طراحی، ساخت و نصب کند و این مهم در حالی اتفاق افتاده است که  ساخت این تجهیزات پیشتر توسط آلمانی ها صورت می گرفت.

راکتور تیتانیومی این مجتمع در حالی با صرف حدود ۹۰ میلیارد تومان هزینه ساخته شد که برای وارد کردن این تجهیزات باید ۶ برابر این مبلغ هزینه می‌شد و این نشان از توانایی مهندسان ایرانی در بومی سازی  وجلوگیری از خروج ارز از کشوردارد.

از مزیت بزرگ نصب راکتور جدید علاوه بر افزایش تولید، کاهش تعمیرات اساسی از نشت کاتالیست به محیط زیست هم جلوگیری می‌شود.

همچنین وزن راکتور از جنس تیتانیوم جدید ۱۲ تن است و بسیار سبک تر از راکتور قدیمی است و سالانه ۴ میلیون دلار ارزش افزوده و ۲۰ درصد افزایش تولید را به همراه دارد.

هر چند در سال های اخیر به علت محدودیت‏‌های ناشی از تحریم و عقب ماندن ایران در تکنولوژی استخراج و تولید محصولات پتروشیمی کاهش میزان تولید و در نهایت افزایش هزینه‌‏ها رقم خورده  است.

اما از سویی دیگر این محدودیت ها باعث شد بومی سازی در این صنعت شتاب بیشتری پیدا کند و بسیاری از شرکت های پتروشیمی در این راه قدم برداشته تا بتوانند با تولید قطعات داخلی و بومی سازی آن تحریم ها را کم اثر کنند .

در این راستا پتروشیمی شازند از جمله شرکت های پیشرویی است که در راستای بومی سازی قطعات و تکیه بر دانش متخصصان داخلی با ساخت راکتور تیتانیوم برای نخستین بار در کشور قدم های مهمی برداشته است. 

این مجموعه توانسته علاوه بر راکتور تیتانیوم، تجهیزات مختلفی از جمله توربواکسپندر، اکسترودر و ... را نیز با همت و دانش متخصصان کشور، داخلی‌سازی نماید و با دستور کار قرار دادن فرآیند بومی سازی تجهیزات مورد نیاز، موانع توسعه را تا حد زیادی از پیش روی بردارد.