تیتر20- شرکت تجلی از زیر مجموعه های شرکت توسعه معادن و فلزات، به عنوان نخستین شرکت سهامی عام پروژه محور در بازار سرمایه ایران، با مدل فعالیتی متفاوت از شرکت های عملیاتی و تولیدی، وارد ساختار جدیدی از ارزشآفرینی در بازار سرمایه شده است. این شرکت به جای اتکا به درآمد های جاری، با تمرکز بر سرمایه گذاری در پروژه های معدنی و فلزی، در حال گذار از مرحله تزریق سرمایه و توسعه پروژه ها به فاز بهره برداری و سودآوری از محل فعالیت های اصلی است.
مرتضی علی اکبری، مدیرعامل تجلی، در اظهارات اخیر خود بار دیگر تأکید کرده که ساختار تجلی به گونه ای طراحی شده که سود آوری آن تنها پس از بهره برداری پروژه ها محقق می شود. این درک صحیح از ماهیت شرکت، می تواند بسیاری از انتظارات نادرست یا هیجانی بازار درباره عملکرد سالانه شرکت را تعدیل کند. سرمایه گذاران در تجلی نه با یک بنگاه تولیدی کنونی، بلکه با یک ساختار سرمایه گذارانه طرف هستند که در آینده ای نزدیک به تولید می رسد.
این الگوی فعالیت در بازار ایران کمتر شناخته شده است؛ چرا که اغلب سهامداران به سودهای سالانه، نسبت های P/E و عملکرد مقطعی توجه دارند. اما در مورد تجلی، بررسی پورتفوی پروژه ها، نرخ پیشرفت فیزیکی، توان تیم اجرایی و توان تأمین مالی از اهمیت بیشتری برخوردار است.
سود شرکت در سال مالی ۱۴۰۳ نسبت به سال قبل کاهش یافت، که از منظر علی اکبری دو دلیل عمده دارد: نخست، فروش سرمایه گذاری های کوتاه مدت که پیش تر انجام شده و منابع حاصل از آن صرف پیشبرد پروژه ها شده اند، و دوم، کاهش سود تقسیمی شرکت های تابعه مانند «سرمدابرکوه» برای حفظ نقدینگی.
این کاهش، اگر چه در ظاهر منفی به نظر می رسد، اما در واقع یک نشانه مثبت از بلوغ راهبردی شرکت است. به جای توزیع سود و مصرف منابع در کوتاه مدت، شرکت تصمیم گرفته سرمایه گذاری ها را تا نقطه بهره برداری نگه دارد و از سود های آتی در فاز تولید برخوردار شود. چنین انتخابی اگر با شفافیت به سهامداران توضیح داده شود، می تواند اعتماد آنها را افزایش دهد.
یکی از پروژه های مهم تجلی، شرکت «سرمد ابرکوه» است که به گفته مدیر عامل، توانسته با تکمیل پروژه زیر سقفی کلاف، وارد تولید و فروش میلگرد شود. این پروژه با وجود چالش هایی مانند قطعی گاز و برق، به سطحی از تولید مشابه سال گذشته دست یافته که نشان از تاب آوری بالا و توان مدیریتی در اجرای طرح ها دارد.
در عین حال، کاهش سود تقسیمی سرمد ابرکوه در سال جاری نیز تصمیمی استراتژیک برای حفظ نقدینگی و جلوگیری از رکود در اجرای پروژه ها بوده است. این سیاست نشان می دهد تجلی همچنان نگاه بلند مدت به ارزش سازی دارد و ترجیح می دهد به جای پرداخت سود کوتاه مدت، با شتاب پروژه ها را به مرحله تولید برساند.
سال ۱۴۰۴ را می توان نقطه عطف در کارنامه تجلی دانست؛ زیرا بسیاری از پروژه هایی که در سال های اخیر سرمایه گذاری شده اند، به مرحله بهره برداری نزدیک می شوند. از جمله راه اندازی رسمی پروژه کلاف سرمد، تکمیل طرح های فولادی و توسعه فاز تولید آزمایشی عناصر نادر خاکی.
موفقیت در این پروژه ها به معنای ورود تجلی به مرحله ای جدید از حیات اقتصادی است؛ مرحله ای که در آن سود آوری نه از محل فروش دارایی یا سود تقسیمی دیگر شرکت ها، بلکه از عملیات اصلی و مستمر خود شرکت حاصل خواهد شد. این تغییر ماهوی می تواند نسبت P/E شرکت را نیز در بازار جذاب تر کرده و انتظارات بنیادی سهامداران را به سطح بالاتری منتقل کند.
با وجود این چشم انداز مثبت، نباید از ریسک های جدی پروژه محوری غافل شد. تأمین پایدار نقدینگی، مدیریت بهینه زمان بندی پروژه ها، کنترل هزینه ها، نوسانات بازار فولاد و فلزات و حتی عوامل بیرونی مانند قطعی انرژی یا نوسانات نرخ ارز می تواند بر روند دستیابی به سود آوری تأثیرگذار باشد. از این رو، تجلی باید همچنان بر مدیریت هوشمندانه منابع و ارتباط مؤثر با نهادهای بالادستی تمرکز داشته باشد.
همچنین، تداوم اطلاع رسانی شفاف، گزارش دهی منظم از پیشرفت پروژه ها و ترسیم دقیق نقشه راه در مجامع سالانه و گزارش های فصلی، از جمله اقداماتی است که می تواند سرمایهگذاران را در مسیر همراهی با چشم انداز شرکت حفظ کند.
شرکت تجلی در حال عبور از یک مرحله کلیدی از توسعه است. اگرچه سودآوری آن در سال ۱۴۰۳ کاهش یافته، اما این کاهش ناشی از تزریق منابع به پروژه هایی است که از سال آینده به بهره برداری می رسند. پروژه محوری، شفافیت راهبردی و تمرکز بر تولید، سه مؤلفه ای هستند که آینده این شرکت را روشن می کنند. برای سهامداران و تحلیلگران، اکنون بیش از همیشه زمان آن است که به جای سود مقطعی، به افق میان مدت و بلند مدت تجلی نگاه کنند، افقی که نوید دهنده سود آوری پایدار از فعالیت های واقعی و عملیاتی است.